Lieve familie en vrienden van *Xavier, Zo oneerlijk. Zo jong. Zo plotseling. Zo onverwachts. Zo oneerlijk. Zoveel verdriet en gemis. Maar in onze harten, zullen onze dierbaren voor altijd verder leven. Een schrale troost. Daar weten wij ook alles van. Wij willen jullie alle liefde en kracht toewensen, met het grote verlies van jullie lieve *Xavier. Deze tekst had je zo bij mijn dochter Patricia geschreven, maar dan de naam van Patricia i.p.v. Xavier.
Ja, we hebben wel wat gemeen, wat dat betreft... Maar ik ga er ècht van uit, dat onze kinderen er nog zijn, al is het dan niet meer van vlees en bloed. Daarom zien, horen en voelen we ze niet lijfelijk, maar soms 'voel' ik m'n dochter toch nog wel, maar dan op een andere manier.
Ik geloof beslist ook dat ze ons nu helpen als we het echt nodig hebben.
Ik hoop voor jullie dat jullie dat ook zo kunnen gaan 'voelen' , dat geeft echt wel troost...
Nu steek ik nog een kaarsje voor jullie en *Xavier aan.
Veel sterkte en lieve groetjes,
Lisette, moeder van *Patricia Ortigosa.
