Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Als opstaan zoveel pijn doet, wil ik liever slapen gaan.
Mijn ogen sluiten, het sterven laten gaan.
Als het leven zo gemeen is, waarom sta ik dan vooraan.
De laatste die echt dood wil, maar toch daar staan.
Ik voel me misplaatst. Opstaan doet zoveel pijn.
Laat mij maar eeuwig slapen gaan.

Ylan, bah wat doet me dat een verdriet je naam hier te moeten zien, jaren lang heb ik je niet gezien, heb altijd nog eens herinneringen willen ophalen, en nu is het daar dan te laat voor.
Ik beloof je Ko’tje zodra het mijn tijd is, gaan we daar boven weer eens lekker jammen met het soundje van The Stray Cats .
Ik zal een kaarsje voor je aansteken !!

Ouders van Ylan, Rhona en Cinthia ik wens jullie veel sterkte en liefde om dit verlies te verwerken.

Lieve Ylan,

Ik mis je.
Als ik naar de hemel kijk en de wolken zo zie jagen, denk ik met liefde terug aan jou, al heb ik vele vragen.
Ik mis je hier op aarde.
Ik mis je, het doet pijn.
Ik zou nog heel graag even je moeder willen zijn.
Ik hou van je.

Ha Ylan* Ik heb weer een paar kaarsjes aangestoken voor jou en je moeder, misschien da het wat licht in de duisternis geeft, het is ook zo moeilijk zonder jullie, waarom moet dat toch? knuffel Bep

Lieve Ylan,

Voor jou zou ik duizend rozen plukken
met de doornen er nog aan.
Voor jou zou ik luchtkastelen bouwen
met de engelen erbij.
Voor jou zou ik het vuur trotseren.
Voor jou mijn zoon zou ik duizend doden sterven.

Lieve Ylan.....De dood kwam onverwacht,
het verdriet daarom
sijpelt zacht,,,
bij stukjes en brokjes,,,,
het bereikt je moeder
met zachte schokjes,,,
pijn
dringt langzaam door
tot diep in haar gevoel,,,,,
doodt zo ook
steeds opnieuw
een stuk van haar
neemt zoveel van haar mee......
voor eeuwig draagt ze je in haar hart,,,
daar heb jij een plaatsje heel apart,,
een plaatsje waar niemand kan komen,,,
een plaatsje waar je voor altijd zult wonen.....Knuffels van Bep. Moeder van Hans* Oma van Savannah* en Jelle* de Vries.

Hermina, bedankt weer voor je reactie. Ik ben trouwens een meisje.., dat Rutger en ik zulke goede vrienden waren is toch heel speciaal; een vriendschap tussen jongen en meisje. Ik kan me voorstellen dat het levens soms geen fuck meer aan is. Dat voel ik soms ook. Maar Ylan en Rutger wilden vast dat wij gelukkig zijn nu. Veel sterkte en liefs van Seel

Lieve Harmina
Wat fijn om iets te lezen van lotgenoten, en wat een kracht geeft het om door te gaan omdat je weet dat je niet de enige bent in je verdriet.
Wens je alle kracht en veel fijne herinneringen aan je zoon, bedankt voor je steun.
Ik heb ook een kaarsje voor hem opgestoken.
Harry

Kom vandaag een kaarsje branden voor Ylan*,hopelijk geeft je dit wat kracht.
bedankt voor het kaarsje bij ons dounia*
veel liefs

Liever Hermina
Heel erg bedankt voor je reactie bij mijn stukje voor Rutger.
Je hebt een superknappe zoon. Ook ik steek een kaarsje voor hem aan.
omdat onze dierbaren hetzelfde hebben gedaan lijkt het me leuk om contact met jou te houden. En te praten over onze herinneringen en ervaringen.

liefs
Seel