Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Heej schatje,

weer héél véél kaarsje van mij,
ik vergeet je niet.
Kusjes voor jou.

Heey lieverd,

Heb je al een week niet geschreven. Maar ik weet bijna niet meer wat ik moet schrijven. Het is vaak hetzelfde. Vaak met Ariëlle te toeteren en naar school. Verleden week vrijdag het Sinterklaasfeest gevierd op school, was wel gezellig maar ik had het gevoel niet. Moest vaak aan jou denken en aan de taart die we twee jaar geleden nog gemaakt hadden voor Joris. Achteraf denk ik nog steeds dat het goed is geweest dat we de taart bij hen thuis in de vriezer hebben gezet. Wat een voorpret hadden we. En wat moesten we lachen dat Joris geprobeerd heeft dat vieze ding te eten. Dit jaar hebben we ook niets gedaan aan Sinterklaas, we hebben er ook geen zin meer in. Verder gaat het hier wel, Joran begint al aardig bariton te spelen, het begint goed te klinken. Het is hier steeds prut weer, het water komt soms met bakken uit de hemel, en het waait vaak een halve storm. Joran heeft al twee zaterdagen niet kunnen voetballen. En dan baalt hij als een stekker. Gisteren ben ik voor het eerst weer bij Ikea in Amsterdam geweest nadat we verleden jaar, een anderhalve week voor het ongeluk, voor het laatst geweest waren. Herinneringen vlogen weer door mijn hoofd. Hoe ik mijn Ikea pas op het serveerblad had laten liggen en jij het weer opgespoord had, de pas lag al in de keuken. De lijstjes die jij toen gekocht had voor je foto's liggen nog steeds op de stoel zoals jij ze er neergelegd hebt. De foto's die er in moeten liggen nog op je bureau. Als ik er aan toe ben lijst ik ze in en hang ze op je kamer zoals jij het had gewild. Maar ik kan het nog steeds niet, het is en blijft zo moeilijk zonder jou. Toch deed het me goed dat we weer naar Ikea toe konden, de herinnering zal er altijd wel blijven. Ik liep wel steeds te denken: dit of dat zou Afira vast wel mooi gevonden hebben. Ariëlle wilde van die snoepjes meenemen, maar dat kon ik nog niet goed hebben. De papiertjes van die snoepjes liggen nog op het tafeltje naast jou bed.
Vandaag, dinsdag 8 dec, zijn we naar van der Glas in Heerenveen geweest, Ariëlle heeft een nieuwe hoorntas gekocht. Ze kan hem nu op de rug meenemen. Omdat we toch in Heerenveen waren hebben we ook een nieuw trainingspak voor Joran gekocht. Hij was er maar wat blij mee. De laatste tijd heeft hij wat problemen gehad, maar hij heeft ze zelf prima opgelost. Wil jij a.u.b. wat op Joran letten en hem een beetje begeleiden. Help hem maar om er door heen te komen. Dan komt het met hem vast wel goed. Wat zouden jullie met z'n drieeën trio zijn geweest in de muziek. Jij op je trompet, Ariëlle op haar hoorn en Joran op de bariton. Wat zouden we trots geweest zijn. Maar dat zijn we nu ook hoor. Op jou en op de andere twee, die nu samen door moeten. Het is weer een lang verhaal geworden maar ik had ook wat in te halen. Lieverd, hier komen heel veel knuffels, kussen en smakkerds van ons. Geef oma en beppe en pake er ook maar van. En geef natuurlijk een dikke knuffel aan Aura.

Doeg lieve, lieve Afira, tot gauw lieverd, ik schrijf gauw weer. Doei doei

Heej lieve Fietjuh,

Weer heel veel kaarsjes voor je aangestoken omdat ik je al zo vaak heb gezegd dat ik je zo mis. Ik weet zeker dat ik je m'n hele leven zal missen en dat ik heel vaak aan je zal denken. Ik zal je nooit vergeten, lieve schat.
Kusjes en ik ga kijken of je aan de hemel staat te stralen net zoals je vroeger hier bij ons straalde.

Hoi Puk,

Vandaag weer veel emotionele momenten gehad. Dan begin ik zomaar te huilen. Toen ik vanmiddag laat bij je was om een nieuwe kaars aan te steken was er ook zomaar zo'n moment. Ik begon toch te huilen, kon bijna niet bij je weg gaan. Het moest wel want het was al behoorlijk donker. In de auto heb ik veel gehuild, bijna tot huis aan toe. Ook vanavond bij KNA stonden de tranen me weer in de ogen toen ze de Kerstmuziek gingen spelen. Dan begint alles binnen in me te trillen en de tranen verschijnen vanzelf. Ik moest me goed houden van mezelf want ik wil daar bij KNA niet gaan huilen, maar het was moeilijk. Dat zijn dan van die emotionele momenten dat ik heel erg aan jou moet denken. Ook een teken dat ik je zo vreselijk mis. Wat is het toch moeilijk om zonder jou te leven. Ons leven is zo veranderd, we weten soms niet eens hoe we hier allemaal mee om moeten gaan. En bij het verdriet om jou komt ook nog eens het verdriet om oma en om beppe, 3 dierbaren verliezen in 14 maanden doet heel erg zeer. Ik blijf maar aan jou denken en vraag me vaak af of je iets gemerkt of gevoeld hebt van de klap tegen de auto. Die gedachten maken me soms gek. Dan ga ik gauw aan leukere dingen denken die we met jou gedaan hebben. Lieverd hier zijn je kussen, knuffels en smakkerds van vandaag weer. Deel ze maar met oma en beppe en vergeet Aura niet. Trouwens met Sem zijn we weer bij de dierenarts geweest omdat hij nog steeds veel jeuk heeft. Hij moet nu om de twee dagen in bad met speciale shampoo en hij heeft een anti biotica kuur gekregen. We hopen dat de jeuk niet gaat afzakken. Het is zo zielig voor hem. We zullen goed op hem passen hoor. Ook Sem mist jou ontzettend.

Doei lieverd, doeg puk, doeg Fiet, doeg Fietepiet, doeg Fietjuh, doei doei

Hallo lieve meid van me.

Het is zondagavond en echt tijd om jou te schrijven. Vrijdag avond was er NHJFO vergadering, alles doorgesproken voor de Kerst. Ja alweer Kerst, moet er even niet aan denken dat we alweer zonder jou Kerst moeten vieren. Voor mij hoeft het eigenlijk niet want de glans van dit prachtige feest is voor mij is voorgoed verdwenen. Gelukkig hebben we nog een prachtige filmopname van het Kerstconcert in Winkel waar jij een prachtige solo ten gehore gaf. Krijg er gewoon kippevel van, zo mooi speelde jij je solo. Weer herinneringen die ik koester. Je had zo'n prachtige jurk aan en je haar zat zo mooi. De jurk hangt nog steeds aan de kast zoals jij die opgehangen hebt. Zo jammer dat je die jurk maar 1 Kerst mocht dragen. Maar voor mij blijft die jurk speciaal. Gelukkig hebben we er mooie foto's van. Gisteren hebben we weinig gedaan. Ariëlle was met Tavenu op concours naar Neede. Ze hadden iets meer dan 80 punten dus blijven ze gewoon in de 4de divisie. 's Avonds waren we bij kennissen in Blokker. Kennissen die ik via de hartrevalidatie heb leren kennen. Was gezellig. Vandaag waren we al vroeg uit de veren omdat Ariëlle naar Nunspeet moest om te spelen met het KLM orkest. De andere leden waren er gisteren al. Om kwart voor drie waren ze klaar en toen naar Wieringerwerf geraced omdat we om vier uur bij Ome Theo en Tante Margreth zouden zijn voor opa. Was gezellig en we hebben oma en jou herdacht omdat jullie er niet meer bij konden zijn. We hebben met z'n allen gezellig bij elkaar gezeten en gegeten. Opa had voor lekkeren schotels gezorgd. Nu zijn we weer thuis en komt er iets over me heen dat heimwee heet. Heimwee naar jou omdat je er niet bij was, heimwee naar jou omdat ik je niet meer kan knuffelen, heimwee naar jou omdat ik je niet meer kan vasthouden, heimwwee naar jou omdat we niet meer gek kunnen doen, heimwee naar jou omdat ik je niet meer op de rug kan kriebelen, heimwee naar jou omdat je niet meer met me kan praten, heimwee dat we niet meer samen kunnen lachen, heimwee dat we niet meer arm in arm over het strand kunnen lopen, IK HEB DUS HEIMWEE NAAR JOU. Het doet zo enorm zeer dat we alles zonder jou moeten doen. Eén troost je bent altijd bij me diep in mijn hart en diep in mijn ziel. Alles heb ik er voor over als ik jou ik levend en wel in mijn armen kon sluiten. Maar deze droom zal wel een sprookje blijven. Niet aan denken. Want anders word ik misschien wel gek en ga ik gillen, schreeuwen of flippen. Wat ik niet meer bij je leven kan doen doe ik nu op deze manier, je de kussen sturen die ik je hier niet meer kan geven, de knuffels en smakkerds. Ik doe dit weer met de woorden dat ik je zo verschrikkelijk erg mis.
Ook oma en beppe missen we allemaal erg en geef hen dan ook een paar van de dikke kussen en smakkerds en knuffels.

doeg meisje, doeg lieverd, doeg lieve schat, doeg pukkie, doeg tot ooit.

Lieve Afira,
Zoals je al weet heb ik samen met Tess een midweekje op Texel gezeten van 2 t/m 6 november met een missie.
We zijn maandag 2 november om 11 uur vertrokken richting je ouders en hebben daar koffie gedronken en eindelijk je zus Arielle en je broer Joran ontmoet, klikte meteen!!! Ook de hondjes eindelijk live gezien!
We vertrokken om 3 uur om de boot van half 4 te halen maar pech....ik reed eerst naar de marine en ja...toen was ik eindelijk op de bestemming om met de boot mee te gaan en die was net weg.Moesten uur wachten maar dat mocht de pret niet drukken.
Eenmaal aangekomen hebben we de boel verkend en rustig in ons huisje gezeten om bij te komen.
De volgende dag kwamen je moeder, vader, Arielle en Joran met honden naar ons huisje watn wilde zo graag op de plek zijn waar je toen bent verongelukt.
Had bij het plaatsen van het monument je moeder speciaal een mother&daugter hanger gestuurd en daar kon ze een briefje in doen. Heeft ze gedaan maar niemand weet wat er op staat. Lief he, had ik ook gedaan en niemand gezegd.
Toen we je bezochten was dat een dubbel gevoel....sta je daar opeens, je straalde zoveel liefde uit en aan de andere kant zo'n verdriet dat we je weer achter moesten laten deed me echt pijn. Ben nog even uit respect bij je monumentje gestopt.
Ook weet ik nu hoe ver 30 meter is. Ben er van geschrokken dat het zo'n eind is.
Al langer speelde ik met de gedachten om een boek te schrijven over je....herinneringen van vroeger..hoe was je? wat deed je?
Over het ongeluk is al veel bekend dus ben nu druk bezig met je vrienden en vriendinnen iets op papier te zetten want lieve Afira ik ken je niet maar het voelt zo vertrouwd dat ik er soms bang van wordt.
Je ouders en zus en broer horen wat mij betreft al bij de familie!!
Als ik ze zie voel ik heus wel het gemis....ben niet gek.
Ik denk ook dat jij ons samen hebt gebracht al had ik het natuurlijk liever anders gezien...Waarom pik ik nu precies jou eruit terwijl er zoveel mensen zijn die een kind hebben verloren...ik sanp het niet maar daarom denk ik dat je ons bij elkaar hebt gebracht.
Kijk vaak s'avonds naar de sterren en dan zie ik jou.....zeker weten dat jij het bent.
Ik hoop dat het boek(want die komt er zeker meis) een hele mooie herinnering aan je gaat worden, met veel foto's en gedichten en herinneringen geschreven door je vrienden en vriendinnen.
Ik weet niet waarom ik dit doe maar iets heeft me gedreven hiertoe anders kan ik het je niet uitleggen.
Maar jij begrijpt het zeker wel want denk dat jij daar ook een aandeel in hebt.
Tevens hebben we besloten om de opbrengst van het boek te schenken aan een stichting die tegen alcohol in het verkeer is en met het geld misschien een goed campagne kan gaan starten want dit mocht nooit gebeuren...en toch gebeurd het steeds weer.
Ik ben blij en vond het een eer om bij je te mogen zijn lieverd.
Dikk kus van Froukje

Heej lieve puk,

Daar ben ik weer. We moeten nog even twee dagen doornemen. Gisteren was het woensdag en moest ik weer werken. 's Middags natuurlijk weer even bij je geweest. Ze waren druk bezig op de begraafplaats. Ze waren de boomsingel aan het uitdunnen. 's Avonds moest Ariëlle naar Tavenu voor een extra repetitie omdat ze zaterdag op concours gaan in Neede. Verder eigenlijk niets gedaan. Vandaag weer naar school. Om 17.15 ben ik nog even bij je geweest om te kijken of alles nog een beetje stond en of de kaars nog brandde. Want het was echt slecht weer. Harde wind, regen en onweer. Maar alles stond nog met verve en de kaars brandde prachtig in de lamp. Vanavond weer naar Tavenu en eindelijk zie ik Joran dan weer om een uur of half elf. Want hij moest trainen vanavond en toen ik thuiskwam ging hij weg met papa. Je ziet het is hier weer net zo druk als voorheen. Ook jij deelde dan in de drukte mee met wegbrengen en ophalen. Voor jou deed ik het ook met liefde. Heb je vaak weggebracht of opgehaald uit Twisk als je weer naar Thijmen ging of weer naar huis. Het was ons nooit teveel, we deden en doen het graag voor jullie. Ik wilde dat ik het nog voor jou kon doen, maar dat gaat niet meer. O lieverd je wordt zo gemist, het wordt steeds erger, ik verlang zo erg naar jou, het doet zo zeer dit verlangen. Ik kan je mijn knuffels en kussen en smakkerds op deze manier naar jou sturen. Hier voel ik me dicht bij jou en dat geeft me rust. Hier heb ik het gevoel dat ik met je kan praten en dat doe ik dan ook. En ik weet dat iederéén mee kan lezen maar dat vind ik niet erg, kunnen ze zien wat die ellendeling heeft aangericht. Ons gezin verwoest en we proberen nu de scherven weer een beetje te lijmen. Maar veel scherven zijn niet te lijmen die zullen altijd beschadigd blijven. Net zoals ons leven.

Doeg lieve meid, ik mis je en verlang intens naar je. Kusjes van mij.

Heej lieverd, Ben net weer thuis. Was met Ariëlle naar Badhoevedorp geweest, ze moest weer toeteren met het KLM orkest. Vanmiddag waren we eerst bij Miranda op bezoek omdat ze in het ziekenhuis heeft gelegen. Gisteren was ik weer bij de ARBO arts geweest, heb daar een goed gesprek gehad met haar en goede afspraken gemaakt. Ze is altijd erg lief en medelevend voor mij. Daarna zijn we naar de begraafplaats in Hoorn geweest. We hebben bij het graf van je klasgenootje Jochem Bram gestaan. Ongelooflijk dat er in 1 jaar twee uit jullie klas verongelukt zijn. Op jouw hyves staat nog een stukje: Waarom jij Jochem Bram. En wij vragen ons nu af Waarom jij Afira Hof. Omdat jij er net fietste toen die gek de bocht uit vloog. DAAROM. Hij had er niet mogen zijn, jij wel want jij fietste er elke dag langs om van je werk naar je vakantie onderkomen te gaan. Hij had niet eens mogen rijden in zijn auto met zoveel drank op. Maar hij deed het toch. Daarna zijn we naar jou gegaan en tot onze stomme verbazing stond de kaars nog steeds te branden zodat we geen nieuwe hebben gezet. Morgen ga ik er weer een nieuwe zetten, want vandaag zijn we er niet geweest. Gisteravond weer met Joran en Ariëlle naar KNA. Joran begint er steeds meer aardigheid aan te krijgen en het bariton spelen gaat steeds beter. Binnenkort weet hij of hij een bariton van KNA krijgt. Morgen moet Ariëlle weer met Tavenu oefenen en donderdag ook. En dan zaterdag het concours maar dan heeft ze eigenlijk ook een studieweekend met het KLM orkest. Ze gaat zaterdag naar het concours en zondag naar Nunspeet om te oefenen met de KLM. Ook de trombone solist is er dan bij. En dan 's middags een familie bijéénkomst van de Hoffies bij tante Margret en ome Theo omdat het dan 1 jaar geleden is dat oma overleden is. Je ziet het druk druk druk. Maar hoe druk ik het ook heb jij bent overal en nergens in mijn gedachten en jij gaat altijd met mij mee waar ik ook ga of sta. Vergeten zal ik je nooit daarvoor was en ben je me veel te dierbaar, ik blijf altijd van je houden of je nu hier of daar bent. Het enige is dat ik je niet meer kan knuffelen en zoenen en daarom doe ik het nu op deze manier. Hier komen ze weer hoor, mijn kussen, knuffels en smakkerds. Ik geef er extra zodat je ze ook aan oma, beppe en pake kan geven en ook een dikke zoen en knuffel voor Aura. Doeg meisje, doeg lieverd, doeg stralende ster, doeg ukkepuk, doeg Fiet. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Hee Fietjuh,
Hier ben ik weer, ik moest weer kaarsjes voor je aansteken. Ik mis onze gesprekken zo erg, nooit zal ik deze vergeten.
Rust zacht lieve schat.

Heej lieve schat,

Vandaag zijn we naar Koudum geweest. We hadden een uitnodiging gehad van de kerk om bij de slotzondag van het kerkelijk jaar aanwezig te zijn. Alle mensen die in het afgelopen jaar zijn overleden worden dan herdacht, en daar hoorde Beppe ook bij. Het was een mooie dienst en er werd voor Beppe en de 13 anderen voor ieder een kaars aangestoken. Ook werd er een kaars aangestoken voor alle anderen die gemist werden en natuurlijk moesten we aan jou denken. Het mooie was dat er tijdens de kerkdienst zo nu en dan de zon door de ramen scheen en dan moest ik steeds aan jou denken. Ik had het gevoel dat je dicht bij me was. Ook ome Johannes en tante Annemarie en ome Heije waren in de kerk. Aan het eind van de dienst mochten we de kaars ophalen. Het was precies zo'n dienst als in Opperdoes waar jij verleden jaar werd herdacht. Na de kerkdiens zijn we naar Ome Henk gegaan waar de anderen ook allemaal waren. We hebben daar nog dingen doorgenomen wat Beppe betreft. We hebben het over de steen gehad, pake en beppe krijgen een nieuwe steen. We hebben samen de dvd van de begrafenis van beppe gekeken en dat was echt mooi. Goed dat het weer opgenomen is. Zo mooi om dat weer eens terug te zien wanneer je dat wilt. We doen dat ook regelmatig met de film van jouw begrafenis. Wij hebben daar gewoon behoefte aan. Ik zou dan ook iederéén aanraden om een film te laten maken als zij ooit voor deze dingen komen te staan. Ook hebben we nog wat spullen en foto's die van beppe waren onder elkaar verdeeld. Wij hebben foto's meegenomen waar jij ook nog op staat en waar je een jaar of 5 bent. Zo mooi om weer te zien. Er was 1 foto van hier op het terras. Er was iemand jarig. Jij staat lekker tegen beppe aan en het gekke is dat jullie alletwee er niet meer zijn. Ook oma staat erop en ook die is niet meer hier. En tot mijn stomme verbazing stond er nog iemand op die er ook al niet meer is, 4 mensen al op die foto die er niet meer zijn, maar die in de wereld zijn waar jij nu ook bent. Voor we naar huis gingen zijn we nog even op de begraafplaats geweest waar pake en beppe begraven liggen. We hebben op het graf ook een lantaarn geplaatst en er een grote kaars ingezet, net als bij jou. Ook ome Johannes had een lantaarntje geplaatst met een lichtje erin. Het was een mooie dag en we waren op tijd weer thuis. Buiten stormt het weer, morgen komen we weer bij jou en zetten we weer een nieuwe kaars in de lamp. Dus lieverd tot morgen. Hier komen eerst mijn knuffels, smakkerds en kussen weer voor jou.

Doeg ukkepuk, doeg lieverd, doeg puk, doeg allemaal, pas goed op elkaar.