Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 213   |   niet OK
        hay lieverd

        Morgen ga ik voor 4 dagen weg met Ariëlle en het NHJFO op concertreis naar Duitsland. Ja dat land heeft een rare bijsmaak, BAH. Jij had ook meegemoeten, maar het noodlot besliste anders. Ik ga met dubbele gevoelens mee, maar ik denk dat jij vind dat ik wel mee moet gaan. En natuurlijk ga jij ook mee, niet in levende lijve, was dat maar waar, maar in mijn gedachten en diep in mijn hart. Daar ben je veilig meisje en ik zal je beschermen zodat je niet meer zoiets mee moet maken. Ik weet ook dat je gemist zult worden door de anderen. Zeker weten. Jouw stuk zal in ieder geval gespeeld worden, laat ze daar ook maar horen wat er met jou gebeurd is.

        Kreeg vandaag te horen dat ik na de zomervakantie weer groep 8 krijg met 23 kinderen. Lekker groepje om weer mee te beginnen, mama is dan een jaar thuis geweest. En waar die tijd gebleven is weet ik niet maar dan ben je alweer een jaar niet meer bij ons. Als alles goed was gegaan was je in augustus naar Zuid-Afrika gegaan, voor een half jaar. En nu, nu lig je daar in Opperdoes op de begraafplaats dankzij die dronken hufter. Probeer wel elke dag even bij je te komen. Even kletsen, vond het eerst vreemd en raar, maar nu niet meer. Ik voel me altijd rustig bij je. Heb wel moeite om weer weg te gaan en jou daar achter te laten. Moet bijna altijd wel even huilen. Waarom? Omdat jij daar moet blijven en wij lekker thuis zijn waar jij dan ook ontzettend gemist wordt. Je gegil, je gelach, je boze buien, je geklier, je gespring, alles missen we. Zelf het bad mist je. Er zijn nu lang zoveel baddoeken niet meer die uitgewassen moeten worden.

        Lieverd zodra ik thuis kom, schrijf ik je hoe het is geweest. Maar je ziet ons toch wel, blijf je een beetje bij ons???? We vergeten je niet hoor lieverd. Je foto gaat mee, zodat ik naar jou kan kijken. De sleutelhanger van jou zit in mijn jaszak en gaat overal mee heen. Vind ik lekker om iets van jou bij me te hebben.
        Kussen, smakkerds, knuffels en groetjes en heel veel liefs van mama en tot maandag meisje.

        Doei doei lief meisje van me, ik houd van je, zal je nooit vergeten maar dan kan ook niet want jij was een stukje van mijzelf. Doei doei lieverd.

        Mama -
        9 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 212   |   niet OK
        Lieve Afira en ouders,ook ik kom voor jullie zogemiste meisje even wat kaarsjes aansteken,ik zag op de hyves van Dinie dat Afira hier ook een site had,dus ben ik het hele verhaal gaan lezen,had alles al op de hyves gelezen en van haar gezien,en heb u als moeder een mail gestuurd,ik weet niet of u dat hebt onvangen?Wij zijn heel erg geschokt door alles wat jullie als gezin hebben meegemaakt,en dat Afira op zo,n afschuwelijke manier om het leven is gekomen,soms weet je niet wat voor woorden je van troost moet geven,Er zijn ook geen woorden voor het verdriet waar je als gezin doorheen moet gaan.Onze zoon *Martijn jongenelen* staat ook op deze site op j 6.Wij weten als geen ander hoe zwaar het is,je kind te moeten missen,wij wensen jullie dan ook heel veel kracht,liefde en sterkte toe,met het gemis van jullie dochter Afira xxxxJoke moeder van *Martijn *xxx

        Anoniem -
        8 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 211   |   niet OK
        Hay lieve puk,

        Had ik toch een heel stuk geschreven, was klaar en druk in natuurlijk weer op de verkeerde knop en foetsie was de tekst. Weet eigenlijk niet goed meer wat ik getypt had, want wat in me op komt schrijf ik, dat komt allemaal zomaar. Ik weet wel dat ik iets over die bedevaartsreis naar Texel geschreven had. Hoe komen de mensen erbij, dat vond Maurice dus ook al. Hij vond dat het allemaal maar praatjes waren en dat we daar boven moeten staan. Maar dat kan ik niet want ik het nu het gevoel dat er over ons gepraat wordt. Waarom zou ik op bedevaartsreis gaan, wij gaan toch regelmatig naar Texel en naar de plek waar het gebeurd is? Maurice zei dat de mensen dat suggereren omdat ik mee ga en het is op Texel dus zal ik daar wel heen ga. Ja en, als ik even een poosje voor mezelf heb mag ik toch wel even daar heen, we zijn met z'n zevenen als leiding mee. Ook zijn ze bang dat ik zal instorten daar op het kamp. Maar ik kan toch ook gaan huilen bij de musical of ergens anders mee. Dat kan zomaar gebeuren. Ik huil ook heel veel als ik bij jouw graf sta, kan daar niets aan doen. Dan denk ik, o lieverd daar lig je dan twee meter diep in een kist. Ja en dan moet ik huilen, maar dat mag toch. Degene die zegt dat de tijd de wonden heelt moet dit allemaal zelf maar eens meemaken, dan wil ik daarna nog weleens praten.
        Meisje het gemis is zo groot. Zonet stond ik nog even op je slaapkamer en dan dringt het tot me door dat jij nooit meer in dat bed zult slapen. Nou dan kun je wel gek worden bij de gedachte. Het is zo'n leeg gevoel, het knaagt aan je, het is net of er een stukje van mij ook gestorven is. Als ik die lok haar van je zie word ik ook kriebel, dat is echt nog iets van jou, iets wat aan jouw lichaam zat. Een hele dierbare herinnering. Ik bewaar het met zorg. Wat ben ik blij dat we dat hebben en dat Mark Pijper ons dat aanraadde. Lieverd je ziet je zit nog volop in mijn hoofd.
        Hé meis vang ze, de kussen, de smakkerds, de knuffels en heel veel liefde van ons hier. Denk je ook om oma.

        doei, doei. doei. doei. doei. doei. doei. doei. doei, doei, doei, doei XXX

        Mama -
        8 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 210   |   niet OK
        Een kaarsje voor jou je licht zal niet worden gedoofd. Dinie moeder van Peter

        Dinie -
        8 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 209   |   niet OK
        Hey schat,

        Nu eerst jou weer even schrijven. Vandaag druk gehad. Eerst met groep 8 de musical geoefend tot half elf. Toen met Joran naar school want die had een reflectie gesprek. Je weet wel zo'n gesprek waar jij ook een paar keer
        bij bent geweest. Om twaalf uur moest ik bij de kapper zijn. Ook Joran is toen metéén geknipt. Hij heeft nu voor zijn doen aardig lang haar. Daarna hebben we thuis een broodje gegeten. Om twee uur zijn we weer weggegaan met een emmer vol kikkerdril en een emmer met kikkers richting de Bartstra's. De emmer kikkerdril zat behoorlijk vol en Joran zat met de emmer tussen z'n knieën achterin. Halverwege kreeg hij een scheut kikkerdril over zich heen. Z'n hele kruis zat eronder. Bij de Bartstra's hebben we de kikkers in de vijver gedaan en de kikkerdril in het slootje achter in het land. Fons kwam metéén aanlopen want die dacht dat zij wat lekkers kreeg want ze zag een emmer. Na de Bartstra's ben ik naar de fysio gegaan. Nou dat was geen pretje, het deed later zo zeer dat ik bij jou stond te huilen toen we nieuwe roosjes brachten. Ik denk dat ik huilde van pijn en machteloosheid, ik voelde me zo raar. Daarna hebben Joran en ik op school een broodje gegeten en om kwart over zes moesten we weer bij het voetbalveld staan omdat ze uit moesten voetballen bij VVW in Wervershoof. Daar hebben ze 2-2 gespeeld voor de beker. En nu zijn we net thuis. En gauw op hyves en jou schrijven.
        Gisteravond hoorde ik zoiets stoms. Ik ga toch mee op kamp naar Texel. Nu was er iemand op school geweest die had gevraagd of het geen bedevaartsreis werd omdat jij daar bent verongelukt. Ze denken zeker dat ik met al die kinderen naar de Krimweg ga. Mensen hebben zo gauw een vooroordeel en trekken wel heel erg snel conclusies. Even had ik het op de heupen, moest erom huilen en had het idee om niet mee te gaan. Ik moet zeggen ik twijfel nog steeds heel erg.
        Meisje hier komen ze de kussen, knuffels, smakkerds, groetjes en heel veel liefs.

        doeg Fietje, doeg Fierewiet, doeg Fietjuh, doeg Fietepiet, doeg Afira.

        Mama -
        7 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 208   |   niet OK
        Hee hallo Fietjuh,

        Gisteren niet geschreven, hebben eigenlijk niets gedaan. We zijn lekker thuisgebleven en lekker gedaan wat we zelf wilden.
        Weet je wie ik vandaag tegen kwam op school, nee natuurlijk weet je dat niet. Het was Michael Key, weet je nog dat blinde jongetje die vroeger tegenover ons woonde. Jij ging regelmatig met hem wandelen, prachtig gezicht was dat, jij leidde hem dan. Een klein meisje met een grotere jongen. Het was jou vriendje zei je altijd. Hij is ook op jouw verjaardag geweest en jij haalde hem dan op. Je was altijd zo lief voor hem. Hij wist ook dat je verongelukt was en hij wist ook precies waar het gebeurd was, want hij was er geweest. Hij had ook nog wel een klein beetje een beeld van jou. Vond het wel frappant dat ik hem op onze school tegen kwam. Hij gaf als gehandicapte een handenarbeidles met mozaïkstukjes. Hij deed het wel goed hoor. Ariëlle heeft nog een hele tijd gesproken met hem.
        Ga zometeen even met Ariëlle een nieuwe bh kopen. Ik weet nog zo goed dat jij de donderdag voordag jullie naar Rastede gingen een prachtige bh hebt gekocht en dat je toen zo blij was dat een maat groter kon. Die prachtige bh hebben we nooit meer terug gezien, volgens ons had je die tijdens het ongeluk om. Moet ook even de nieuwe medicijnen halen.
        Met Thomas willen ze het komende weekend een stunt uithalen, ze willen hem allemaal roze dingen geven, hij mocht het natuurlijk niet weten maar nu heeft Thijs de mail ook naar zijn moeder gestuurd, stom hè. Ja het komende weekend gaan we met het NHJFO naar Warnemünde, ergens bij Rostock in de buurt, aan de Oostzee. We gaan daar 2 concerten geven en we verblijven in een jeugdherberg. Helaas meisje kun jij niet meer mee. Je zult wel gemist worden. Ik zal in ieder geval aan je denken en Ariëlle neemt een foto van jou mee om in de kamer te zetten zodat je er toch bij bent. Christiaan en Jannico en Wendy vonden dit een goed idee. Kun je niet stiekum in de bus stappen zodat je ook mee gaat? De wens van mijn gedachte. Maar die wensen zullen wel nooit meer uitkomen.
        Hier komen ze weer per expresse de knuffels, kussen, smakkerds en de groeten van ons allemaal hier van de Jol 10.

        Doeg Fietepiet, we missen je, we love you, altijd in onze gedachten. Doei.

        Mama -
        6 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 207   |   niet OK
        Ook van mij twee kaarsjes, ik blijf aan jullie denken.
        Oma Suus

        B. - Arnhem
        5 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 206   |   niet OK
        Hallo Fietjuh,

        Gisteravond een concert van het NHJFO in Spanbroek. Weer in die pokkezaal. Het was erg warm, kwam misschien ook omdat het overdag warm was geweest. Wij, Wendy's moeder en ik, vonden het een tam concert. Kwam misschien ook omdat het zwaar speelt. Jij weet dat want jij hebt er al eerder gespeeld. Ook Miranda's vader vond het taai zei hij. De mensen waren trouwens erg onder de indruk van jouw stuk. Toen Lieuwe vertelde waarom hij dit gemaakt had ging er een rumoer op van herkenning. 'k Moest er weer om huilen. Na het concert zijn we weggegaan, dat koor en Erato vonden we wel welletjes. Zijn toen naar Ruud en Lianne gegaan omdat Lianne jarig was. Daar ook nog een paar uurtjes gezeten.

        Vandaag is Ariëlle weer naar Texel gegaan en zijn wij met Joran naar Andijk wezen voetballen. Ze hebben met 3-2 verloren dus ook de tweede plaats is nu weer verder weg. Het was een hele slechte wedstrijd, misschien heb je meegekeken.
        Na die tijd zijn we bij jou geweest, en daar staan we dan tegen jou te praten. Hopen dat je ons hoort, waar weet ik niet. We hebben de pot met sneeuwklokjes meegenomen en bij Mathilde gebracht. Zij zet ze weer in de tuin en volgend jaar komen ze weer bij jou. Ze zijn druk met de paal bezig. Thijmen heeft de kap al mooi wit geschilderd. We hebben besloten om hem op jouw verjaardag te gaan plaatsen op Texel bij de plek waar jij bent overleden. We hebben bij de Bartstra's nag koffie gedronken en over jou gekletst. Thijmen was druk met een radio bezig voor zijn auto, oké Corrie dan. We hebben ook nog foto's meegekregen van jou die Mathilde heeft laten ontwikkelen.
        Vanavond blijven we lekker thuis. Lekker op de laptop van Ariëlle en met jou bezig zijn. Tenminste als ik niet in slaap val, want mijn hoofd tolt geloof ik van de pijnstillers. Het zijn vrij sterke met morfine erin, ze zorgen er in ieder geval wel voor dat de pijn minder is maar niet weg. Maar ik wil die pillen eigenlijk niet slikken omdat ik denk dat ik er vreemd van in mijn hoofd wordt. Dan maar weer paracetamol.
        Wat we morgen gaan doen weet ik nog niet, slapen denk ik, dat was toch ook jou hobby vooral op zondag. Als het weer een beetje mooi is misschien wel even naar het strand met de honden. Afgelopen winter is dit er een beetje bij gebleven omdat we eigenlijk geen zin hadden omdat we dan steeds aan jou moeten denken, want jij ging altijd mee. Lekker lopen op het strand, arm in arm langs het water of over de vloedlijn of met Thijmen. Kun je je voorstellen dat dit nu moeilijk voor ons is om dit zonder jou of jullie te doen. Nou meisje hier komen de nieuwe kusjes, smakkerds, knuffels en groetjes weer. Vang je ze en geef er ook een paar aan oma, doe wel een paar extra.

        Doei doei lieverd, hou zoveel van je en mis je zo erg. Doei doei. XXXXXXX

        Mama -
        4 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 205   |   niet OK
        Twee kaarsjes van mij. Ook ik kan jullie niet vergeten. De pijn blijft, ook de behoefte om er over te praten. Afira voor jou en Suus een groet en een dikke knuffel.
        Oma Suus

        B. - Arnhem
        4 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 204   |   niet OK
        Hey Afira

        Ik weet wat je ouders moeten doormaken omdat ze jou moeten missen.Mijn dochter woont ook even niet meer bij ons.Zit niet lekker in haar vel en daarom even uit huis.Ik ben ook daarom een poos niet op het plekje geweest omdat ik het niet meer trok en hier problemen waren.
        Nu ze daar even zit zal ik het goed maken met een mooie plant en het weer is er ook weer goed voor dus komt mooi uit.
        Ik probeer hier de draad weer op te pakken wat moeilijk gaat maar het moet en elke dag ben jij ook in mijn gedachten.
        Lieve Afira waar je ook bent ik hoop dat je waakt bij ouders broertje en zus en je andere fam en vrienddinnen.

        Liefs Sandra Rianne en Jeffry

        Sandra -
        4 april 2009

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.