Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hallo Pukkie,Hier zit ik dan weer, helemaal alleen thuis. A zit bij haar vriend en papa en J zijn naar het voetbal. J hoeft niet te voetballen, zijn wedstrijd was afgelast. Zou hij met een ander team mee om in te vallen, lassen ze deze ook af. J balen. Werd hij gebeld of hij nog met een ander team mee wilde, hij blij dat ie toch kon voetballen werd deze wedstrijd een kwartier later ook afgelast. Dus een zaterdag zonder te voetballen. Nu zijn ze bij een thuiswedstrijd aan het kijken. Het niet echt zin om mee te gaan, dus deels ook mijn eigen schuld dat ik alleen zit. Maar dan heb ik nu ook even om jou te schrijven. Het gaat verder best wel goed, te goed denk ik want ik had afgelopen donderdag toch wel even een terugslag. Dat heb je natuurlijk als je je goed voelt en weer meer doet dan je eigenlijk kan. Heb nu weer behoorlijk pijn tussen de schouderbladen, het is soms alsof het vast zit en dan durf ik niet te bewegen. Dan even rustig en dan gaat het weer, een vervelende pijn. Dan zit er in mijn keel nog steeds een prop, onder het litteken zit een klomp weefsel wat hard is en je kunt het eigenlijk zo vastpakken. Heb even iemand gevraagd of dit gewoon was maar deze zegt toch maar even bellen. Het zit daar niet zoals het hoort te zitten denk ik, of wil ik nu weer te snel. Het is vandaag de eerste dag van de laatste maand. Voor veel mensen breekt de gezellige tijd weer aan, bij ons zal er altijd een donkere wolk boven hangen. Dat mooie gouden randje is er niet meer, dat is verdwenen op de dag van jouw overlijden. Deze dagen zijn ook weer de dagen dat we herdenken dat oma 4 jaar geleden van ons is weggegleden naar jouw wereld. Jullie twee samen en later ook in gezelschap van beppe. Het weer buiten past precies bij mijn stemming: grauw en kil, regen en zo nu en dan een piep klein straaltje zon. Zat even achter de com, doe het niet te lang want de houding achter de com is niet echt goed en krijg ik pijn. Was een beetje aan het surfen en fb aan het bekijken en kwam ik weer een paar prachtige regels tegen die ik hier bij jou weer wil plaatsen. De woorden zijn weer zo waar, het is weer in het Engels. Nu moet je niet denken dat ik dit zelf bedenk hoor, ik neem ze gewoon over en dan mag. Jammer dat je er geen plaatjes bij kunt zetten, dan zou deze site nog mooier worden. Misschien een optie voor de makers van deze site. Ik stuur je nu alvast mijn kussen, knuffels en smakkerds, voor jou, oma en beppe. Wat missen we jullie toch. Hier komen het kleine gedichtje:Since Heaven Has Become Your Home,I Always Feel So All Alone,And Though We Are Not Far Apart,You Will Forever Hold A Piece Of My Heart ! Doeg doeg lieve schat, doeg doeg Fietepiet, doeg doeg lieverd, doeg doeg Kanjer !!!!!!!! XXXX

Heej lieverd,Zo nu ben jij eerst weer eens aan de beurt om een berichtje te krijgen. Het is nu precies een week geleden dat ik geopereerd ben. Tijdens het toedienen van de narcose heb ik er speciaal op gelet hoe het in zijn werk ging. Ik werd licht in mijn hoofd en iemand zei nog dat ik prikkels zou gaan voelen en weg was ik. Toen ik weer bijkwam lag ik op de recovery en was het 3 uur later. Moest daar 6 uur blijven zodat ze me goed in de gaten konden houden of de weefsels in mijn keel ook op gingen zetten. Ze hebben de omtrek een paar keer gemeten. In de tijd dat ik daar lag ben ik nog veel weg gegleden maar er waren ook momenten dat ik alweer na kon denken, en dan voornamelijk over de narcose. En ook mijn conclusie is net als die van jou, je bent idd nergens. Je merkt niets, je voelt niets, alles is niets. Ik heb niet gedroomd, was eigenlijk zo weer bij en waar mijn ziel of hoe ze dat ook maar noemen geweest is weet ik niet. Heb daar erg veel over nagedacht en het houdt me nog steeds bezig. Maar een antwoord zal ik wel nooit krijgen. Het gaat weer de goede kant op. Heb nog wel steeds een prop in mijn keel die ik niet weg kan slikken, het is een vervelend gevoel. Verder is mijn stem ook nog niet de oude en het is vermoeiend om te praten. Ze hebben in de keel alles opzij geschoven om bij de tussenwervelschijf te kunnen komen. De kapotte is eruit gehaald en er is een kooitje in de plaats gekomen, dit moet zorgen dat de wervels niet op elkaar schuren en dat de desbetreffende zenuw niet meer klem komt te zitten. Want dit veroorzaakt de pijn en de prikkels in de arm. Pijn heb ik nog wel, vooral tussen de schouderbladen. Maar ja dat is ook logisch want daar zullen de spieren ook wel een opdonder gehad hebben. Dit kan nog wel 6 weken duren voordat dit over is. Verder is de operatiewond nog dik en hard en dat baart me wel enige zorg. Dacht eerst dat het ontstoken was maar heb geen koorts en het is ook niet warm of zo. Volgens A is het littekenweefsel, en dan denk ik nu al. Ook dit drukt op mijn luchtpijp of slokdarm en dat geeft dat vervelende gevoel. Nu maar hopen dat het de moeite waard is geweest en dat ik straks zonder pijn mag leven. Ook werd er gevraagd wat ze moesten doen als het verkeerd zou gaan, J antwoordde metéén reanimeren natuurlijk. Hij was zo bang dat ik hem ook zou gaan verlaten. Hij mist je zo erg, al laat hij dat niet vaak merken, maar er zijn van die dingetjes. Tja ik moest er even over nadenken, stel je voor dat ze voor zo´n keus komen te staan, wat dan. Je weet dat ik je ontzettend mis en graag naar je toe wil, maar toen ik die twee gezichten zag toen dacht ik, maar hoe moet het dan met hen? En ik weet dat jij dat ook zo gewild had. Gelukkig kwamen ze niet voor de keus te staan, ben zeker toch te gezond en mijn hart doet het schijnbaar goed. Beppe en oma zijn daar bij jou, hoop dat jullie het daar fijn hebben met al die anderen. Wij proberen er hier weer iets van te maken, en dat gaat nog steeds met ups en downs. Nu ga ik zorgen dat ik er weer bovenop kom, alleen de tijd werkt daar niet zo erg aan mij. De december maand staat weer voor de deur. We gaan proberen er iets van te maken, maar we missen je bij alles. Hier zijn mijn knuffels, kussen en smakkerds, voor jullie drieën.doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, we houden van je en voor altijd in ons hart. XXX

Hey lieverd,Nog even een berichtje naar jou voordat ik naar bed ga. Het is de avond voor de operatie. Ben niet ziek geworden of het zou vannacht nog moeten maar dat gebeurt niet denk. Morgenochtend om 8.00 uur ben ik weer de eerste. Ik maak me niet druk, ik laat het rustig op me afkomen. Moet de laatste dagen vaak denken aan onze gesprekken die we ooit hadden over nacose en over de dood. Ik ga er morgen bewust op letten hoe het gaat en of ik me iets kan herinneren van algeheel wegzijn. Zou het echt zo wezen. Ik ben benieuwd, misschien weet ik er niets meer van. Kijken of jouw stelling zo is, als je onder narcose bent weet je ook van niets en weet je niet waar je bent. Zou dood zijn ook zoiets zijn. Ik weet het niet, het zure is dat jij het wel weet. We praten maar niet over als het eens mis zou kunnen gaan. Daar willen ze weinig van horen hier. Toch tussen neus en lippen door wel iets laten doorschemeren. Maar we blijven positief. Gisteren hebben we de mensen weer proberen duidelijk te maken hoe het is om zonder één van je kinderen verder te moeten. Het was een opname van 1.30 min en werd uitgezonden via het journaal van RTV NH. Sem en Frodo speelden ook een prominente rol in het geheel. Ook zijn we bij jou geweest in Opperdoes om opnamen te maken. Ze vonden jou laatste rustplekje zo mooi, wat je tenminste mooi kunt vinden. Ze vond jou foto ook zo mooi en alles van dit is op tv geweest. Daarna zijn we naar Groningen gegaan, naar de Queen symfonie, ook J is meegeweest. Vond ik klasse van hem. Daarna hebben we met G zijn ouders en oom en tante koffie gedronken en later zijn we lekker wezen eten. Een druk maar mooi en gezellige dag. Ik weet niet wanneer ik weer schrijf, dat hangt er van af hoelang ik er moet blijven maar ik denk dat ik vrijdag weer thuis ben. Kaarsjes aansteken zal ik wel proberen, maar ik weet dat er nog meer kaarsjes bij je aansteken. Het komt helemaal goed. Nu nog mijn kussen, knuffels en smakkerds voor jullie drieën. Lieverd wil je morgen bij me zijn, wil jij mijn beschermengeltje zijn, want hier kunnen ze me nog niet missen, en ik weet dat jij me ook niet kan missen. En ik mis je zo.Doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, we houden van je en missen je. Alles is zo anders nu. XXXXX

Lieve, lieve Fiet,Vandaag is het Nationale Herdenking van Verkeersslachtoffers. We zullen, maar dat doen we altijd al, veel aan je denken. Helaas kunnen we niet naar Amstelveen waar het gehouden wordt, omdat we vanmiddag naar Gr gaan. A en G spelen mee in een orkest wat de Queen symfonie opvoert. En natuurlijk willen ze graag dat wij daar ook bij zijn. Maar eerst komt zo metéén de camera ploeg van RTV NH hier om opnames te maken. In het kader van de herdenkingsdag willen ze wel eens weten hoe het leven nu is. Is het veranderd, hoe is het veranderd enz. Dit wordt dan vanavond voor tv uitgezonden. Je ziet we blijven voor je vechten, ga vandaag ook weer goed duidelijk maken dat jij onschuldig slachtoffer bent geworden van zo´n iemand die nog geen rijbewijs waardig is. Gelukkig mag hij nog steeds 7 jaar niet rijden. Drank en verkeer gaan echt niet samen wanneer geloven de mensen dat nu eens. Het gaat idd tig keren goed, maar die ene keer dat het fout gaat dat gaat het ook goed fout. En ja dat zien de mensen weer in dat het niet kan, maar 3 maanden later zijn ze het weer vergeten en vervallen velen weer in de oude fout. Wij moeten zonder jou verder en dat valt ons echt zwaar. Het is zo anders allemaal. Het is stiller in huis, niet meer met zijn vijfen om tafel of tv kijken. Niet meer met zijn allen naar het strand met de honden. Niet meer lekker met zijn allen warme chocolade melk drinken als we van het strand komen. Niet meer jouw handen in mijn handen om ze te warmen. Alles is nooit meer. Nooit meer jouw lach, nooit meer jouw ondeugende ogen, maar ook nooit meer jouw tranen, nooit meer jou troosten bij verdriet. Alles, alles is anders. Lieverd wij zullen je nooit vergeten, je zit in en op ons hart en je gaat altijd met ons mee. Hierbij stuur ik je mijn vele kussen, smakkerds en knuffels. Voor jou, beppe en oma.doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, de mooie rozen zijn van Ariëlle. Doeg doeg XXXXXXX

Heej lieverd van me,Waar het laatste berichtje gebleven is mag Joost weten, maar het is hier nog steeds niet geplaatst. Raar, het is bijna al een week geleden dat ik het gestuurd heb. Volgens mij stond er niets in wat niet geplaatst mag worden, misschien het gedichtje wat ik meegestuurd heb, maar dat lijkt me stug. We wachten maar af, wie weet plaatsen ze het nog. Hier gaat alles zijn gangetje. A heeft door de week weinig vrije tijd meer. Ze gaat ´s morgens vroeg de deur uit en komt rond zes uur ´s avonds weer thuis. Het zijn lange dagen voor haar. En daarnaast heeft ze haar toeteren ook nog. Komende zondag doet ze in Gr. mee aan de Queensymfonie. Wij gaan natuurlijk luisteren. Vorige week is ze met papa en G naar Sassenheim geweest, een concert met het KLM orkest. Ik had vergadering van het NHJFO. Ja het kerstconcert komt er weer aan. Moet nog vaak denken aan het tweede kerstconcert van het NHJFO in Winkel. Jij speelde een solo, en die was zo spatzuiver, je gooide je hele emotie erin. De dirigent vertelde na afloop dat ie even een kippenvelmomentje had tijdens de solo. Je was ook nog een beetje kwaad omdat een mede trompettist vlak voor het stuk had gezegd of zij het maar even zou doen. Maar ze kende jou nog niet zo goed, jij gooide je heel ziel en zaligheid erin en met succes. Ze vond het niet leuk dat zij geen complimentje kreeg. Ook haar kans kwam, tijden jouw afscheid. Toen mocht zij een solo spelen in Anthem. Maar het verschil met jou is/was dat jij met gevoel speelde en zij speelt noten. En dat is nog steeds zo. J gaat ook zo zijn gangetje, voetballen, naar school, toetsen maken en toeteren. Ik heb het gevoel dat bij mij alles nog wel eens op de automatische piloot. Mag deze week niet ziek worden anders gaat de operatie volgende week weer niet door. Doe mijn best om gezond te blijven. En ja met papa gaat het af en aan. Dan wel weer werken en dan bellen ze weer af omdat er geen genoeg werk is. Jammer hoor. Gisteren belden ze weer of hij extra kon werken en dan gaat hij maar weer. Het blijft zo onzeker en dat knaagt aan hem. En dat is te begrijpen natuurlijk. Nou lieverd, A staat te springen om op de com te kunnen. Dus ga ik maar afsluiten. Maar eerst nog mijn kussen, knuffels en smakkerds voor jullie. En voor jou stiekum een extra. Tot de volgende keer lieve schat.Doeg doeg lieverd, doeg doeg schat, we houden van je en je ziet in ieders hart. XXXX

Lieve Afira,De donkere dagen komen er weer aan, het is alweer vroeg donker. En om licht te brengen in deze donkere wereld steek ik vele kaarsjes bij jou op. Ook om te laten weten dat ik je niet vergeet. Je hebt een speciaal plekje in mijn hart zodat je altijd met mij mee gaat. Ik mis je.Dag lieve Afira, rust zacht meisje. XXX

Heej lieverd,Daar ben ik weer. Alles gaat hier zijn gangetje. Afgelopen weekend veel weg geweest i.v.m diverse muziekfestivals en concerten. A en G hadden het jaar concert van de KLM. Een prachtig concert en J had zaterdag en zondag het WF festival in Abbekerk. Met zijn eigen orkest hebben ze de dagprijs van zaterdag gewonnen maar werden net geen all-over winnaar. Met het NHJFO hebben ze laten horen wat ze kunnen, prachtig. Dat is eigenlijk wat we gedaan hebben wat niet in de dagelijkse bezigheden voorkomt. De rest is vanals ouds, alleen nu steeds zonder jou. Ik kom de laatste tijd veel mooie gedichten tegen. Vooral op fb, wat jammer eigenlijk dat jij dit niet hebt gehad, maar het was er toen ook nog niet zo erg. Bijna iederéén zit nu op fb en veel minder op hyves. Jouw site bestaat nog steeds, kan het niet over mijn hart verkrijgen om deze op te heffen. Er kijken nog steeds mensen op. We laten hem mooi zo en we zien wel. Het is wel zo dat er steeds meer vrienden af gaan omdat ze hun hyvessite opheffen en op fb zitten. Las trouwens in de krant dat MSN er ook uit gaat. Zal ook wel niet veel meer gebruikt worden omdat fb het bijna allemaal over heeft genomen. Maar ik zal het gedichtje hier nog even neerzetten. Het is in het Engels maar zo herkenbaar. Het past zo goed bij jou en ons. Het heet:             Missing you always !!!!You never said: I'am leavingYou never said: Good ByeYou were gone before we knew itAnd only God knows why. A million times I needed youA million times I criedIf love alone could have saved youYou never would have died. In life I loved you dearlyIn death I live you stillIn my heart I hold a placeThat only you can fill. It broke my heart to lose  youBut you didn't go aloneA part of me went with youThe day God took you home. Doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd. Voor altijd in en op mijn hart. LOVE YOU.  

Heej meisje van me,Vandaag en morgen zijn het de dagen dat de overleden mensen herdacht worden, 4 jaar geleden zijn we naar zo'n dienst geweest op het Werenfridus waar jij herdacht werd. Het was toen een mooie diens in de aula van school en het zat er vol. Eén van je vriendinnen heeft toen nog een stuk voor jou op de trombone gespeeld. Later zijn we naar de herdenkingsplaats in school gegaan en hebben daar waxinelichtjes aangestoken. Ook kregen we toen een boekje mee waarin leerlingen geschreven hadden. Heel mooi allemaal. Tante Tr. is diezelfde avond naar de Oosterbegraafplaats in A'dam geweest om jou daar te herdenken. Volgens mij ging ze daar nu ieder jaar naar toe. Om jou daar te herdenken en natuurlijk oma ook. Wij doen dat hier elke dag thuis. Alle dagen staat er kaarsjes voor jullie te branden in het speciale hoekje op het dressoir. En natuurlijk komen we ook heel vaak op de begraafplaats. Kussen, knuffels en smakkerds komen op deze manier weer naar jullie toe. Ik wil dit berichtje sluiten met een gedichtje wat ik las op fb en hier graag wil plaatsen.Ik mis je elke dag .......maar vandaag is het extra hard.Er wordt vandaag speciaal aan de overledenen gedacht!Jouw afwezigheid is nu heel erg duidelijk, de leegte dodelijk.Ik mis je niet alleen vandaag, maar ook gisteren,morgen, overmorgen, ja ...........  ook de dag daarna ! Doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, we houden van je en missen je zo verschrikkelijk.

Te vroeg kwam er een eind aan je leven,Je had nog zoveel te geven !!!!!!!!!!Als schitterende ster zul je aan de hemel staan, Om mij in de duisternis voor te gaan. Lieve Afira, dit gedichtje kwam ik tegen en moest metéén aan jou denken, daarom heb ik het op deze site gezet. Ik kijk vaak naar de sterren en als ik dan een schitterende ster zie staan, dan denk ik: dat moet de ster van Afira zijn dat kan niet anders. Hier was je al zo'n mooie ster. Mijn hart springt altijd open als ik deze ster zie staan en dan weet ik dat je bij me bent. Ik blijf je missen. LOVE YOU.Dag lieve Afira.

Hey lieverd van me,Het is eind oktober, buiten is het echt herfst. Regen, wind, hagel en binnen lekker behaaglijk. Nu ben jij eerst weer aan de beurt. Wat doen we hier allemaal. We hebben net een weekje herstvakantie gehad. We zijn niet weggeweest want papa moest werken en A  moest gewoon ook naar haar werk in het VU. J was naar een vriend in Opperdoes, daar heeft hij geholpen om de kamer van zijn vriend te verven. Hij mocht er blijven slapen. En ik was lekker alleen thuis, wat ik gedaan heb weet ik niet meer maar het zal niet echt veel geweest zijn. De kracht en de energie ontbreekt me gewoon. Ik doe wat ik moet doen en dan ben ik bekaf. J had vorige week zondag een concert met het NHJFO in Abbekerk. Kon nou niet echt zeggen dat dit hun beste concert was. Er waren betere. Ik hoorde zelfs eentje die zei dat ze nooit meer zo een concert kunnen geven zoals ze voor jou hebben gedaan. Dat was hun beste concert ooit. Zo vol emotie, jouw trompet op de lege stoel, ze zullen het nooit meer vergeten. Zo sprak ik laatst met een moeder van een meisje dat ook meespeelde en ze heeft er nog steeds moeite mee. Afgelopen weekend had A een festival, ze speelde met Wijdenes en G deed ook mee. Ze hebben de eerste prijs gewonnen. Het klonk dan ook echt goed. Het komende weekend wordt het druk met de muziek. J doet met 3 orkesten mee aan het WestFriesland festival in Abbekerk en A heeft zaterdagavond het jaarconcert met het KLM orkest en zondag het BAAM festival in Amstelveen. We gaan maar splitsen, want J moet en zaterdag en zondag spelen. Dat hadden we nooit verwacht, J in de muziek. Hij vindt het prachtig en wordt ook gevraagd om her en der in te vallen. Bij zijn eigen orkest mag hij binnenkort een solo spelen. Een geweldige opsteker voor hem. En wat doen we verder. A heeft het druk met haar vriend G en met de muziek en niet te vergeten haar werk. Vandaag werkt ze voor het laatst op de medische faculteit van het VU. Ze gaat vanaf morgen full time werken op poli oogheelkunde in het VU. Ze heeft het erg naar haar zin. En J heeft het druk met zijn voetballen. Hij geeft trainen op dinsdag en woensdag en traint zelf op dinsdag en donderdag. Afgelopen zaterdag heeft hij voor het eerst weer 2 helften meegevoetbald, 1 helft in het 3de en 1 helft in het 4de. Gelukkig ging het goed. Hij kan nu weer volop meedoen. Ik ga straks naar school, we hebben een voorlichtingsavond voor de ouders van groep 7 en 8 over het VO. Papa is met A naar het KLM orkest. Vandaag over 3 weken is het zover, dan word ik geopereerd aan mijn hernia in de nek. Ik zal blij zijn al het zover is want het wordt er niet beter op. Nu straks goed opletten met de medicijnen, maar dat komt nu wel goed. Goed meisje, ik heb je weer een beetje bijgepraat. Ik stuur je mijn kussen, knuffels en smakkerds van de afgelopen dagen en de komende dagen. Hoe gaat het daar, ik zou het graag eens willen weten. Ik zou je zo graag weer eens willen zien, knuffelen en een echte dikke zoen willen geven op het puntje van je neus. Ik zal en kan er nooit aan wennen dat jij hier niet meer bij ons bent. Het is of er met jou ook een stukje van mij is gestorven. En als ik naar de foto´s kijk kan ik er nog steeds niet bij. Kan ik het nog niet geloven maar ik zie toch wel de bittere werkelijkheid. En dat is moeilijk, heel moeilijk. Moet vaak moeite doen om me goed te houden, om sterk te zijn. En altijd weer die vraag WAAROM.doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve Afira, doeg doeg lieve Fietepiet, LOVE YOU.