Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Heej lieverd,                                          Ik ben weer thuis na een prachtig kamp. Moe maar voldaan. Idd voldaan omdat ik toch even bij jou ben geweest. Vanmorgen ging de groep naar het strand en daarna naar het Juttersmuseum. Toen zij naar het strand gingen ben ik richting de Krimweg gegaan. Er was wel een reden hoor, ik wilde kijken hoe het met het bloemstuk was. Ik wilde dit niet laten liggen als het uitgebloeid was want dat hoort niet. Ik heb het meegenomen, ik wilde het zelfs daar niet eens weggooien dus heb ik het meegenomen naar huis. De bus was groot genoeg en kon het mooi mee. Dit geeft me zo´n goed gevoel dat ik van de anderen even de tijd kreeg om daar bij jou te kijken. Nu kan ik er weer een poosje tegen. Alles staat er nog netjes, ook de tulpen hebben we meegenomen. De bollen zetten we straks ook weer in de grond. Ik typ niet zo veel want ik ben zo moe, maak veel fouten, het wil niet zo. Daarom stuur ik je nu mijn kussen, knuffels en smakkerds voor jullie drieën.Doeg mijn lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve Fietepiet. Ik mis je meer dan ooit. Kusjes.

Heej lieverd,,,                                           Op naar Texel, 3 dagen kamp met groep 7 en 8. Weet niet of ik naar het monumentje kom, wil school en privé eigenlijk gescheiden houden. Vorige jaren heb ik het ook niet gedaan, voelt van binnen niet goed maar soms kan het niet anders. Weet dat ik aan je denk, kijk 's avonds naar de sterren en dan weet ik dat je bij me bent. Kusjes, knuffels en smakkers.Doeg doeg lieve schat, doeg doeg meisje, doeg doeg lieverd, hou heel veel van je.

Heej lieve schat,                                      Eerst jou nog een krabbeltje schrijven. Gisteravond zijn we helemaal naar HS geweest. Was een behoorlijk eind rijden maar ach wat geeft dat. We hebben daar een mooie avond gehad. De vader van A haar vriend stond al 40 jaar voor hetzelfde orkest. Hij werd aan het eind van de avond dan ook geridderd. Natuurlijk hebben we kennen gemaakt met A d´r vriend. Een hele leuke jongen. Later ook nog met zijn ouders. Leuke lieve mensen. We waren al met al vannacht om een uur of half twee weer thuis. A en J moeten ook bijna weer thuiskomen van een muziekweekendje Terschelling, zal mij benieuwen hoe ze het gehad hebben? Ga zo mijn tas maar eens inpakken voor morgen. Het jaarlijkse kampuitje staar weer voor de deur, 3 dagen Zwaluwhof op Texel. Zal wel op één of andere manier proberen om de kaarsjes aan te steken. En anders kan papa het ook wel doen. Vandaag was het moederdag, een dag zonder kinderen voor mij. Maar eigenlijk vind ik moederdag helemaal niks, vroeger was het leuk als jullie met eigengemaakte kadootjes kwamen. Ik vond nog zo'n kadootje van jou. Het stond in de la van mijn kastje. Een sigarenkistje helemaal omplakt met stukjes oranje papier. Het was een sieradenkistje. En ja die zitten er ook in. Dit is zo'n speciaal kadootje nu. Ik zal het goed bewaren, het is nog iets wat jij gemaakt hebt. Zo'n bijzonder iets, en ik ben er zo blij mee. Ik ga er een foto van maken en hem opslaan bij de foto's van jou. Het doe me zoveel. En weet dat ik heel zuinig op zal zijn. Dit waren de leuke dingen van moederdag, tegenwoordig zegt het me niets meer. Ik ga zo maar eens wat doen, maar niet voordat ik jou, beppe en oma de kussen, knuffels en smakkerds heb gestuurd. En omdat het voor hen ook moederdag is een paar extra.Doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve Fietepiet. MISS YOU.

Heej lieverd,                                 Ben ik weer, zoals beloofd. Wilde gisteravond het berichtje nog voor middernacht weg hebben. Dat is gelukt. Vandaag ben ik dus naar de huisarts geweest. Dat werd foto´s nemen in het ziekenhuis. De huisarts weet ook niet wat er met die knie aan de hand is, ook hij denkt dat het iets is met de knieschijf. We wachten af, maandag krijgt de huisarts uitslag. Dan ben ik er niet want dan zit ik op Texel met groep 7 en 8. Ja het is weer zover, het kamp op de Zwaluwhof. Weet je nog dat jij daar ook bent geweest? Jij zat in de groep 8 die er voor het eerst heen gingen. Wat hebben jullie daar genoten. Ik weet zelf nog dat jullie gezwommen hebben. Sommigen gewoon in hun boxershorts. Het was toen prachtig weer. A en J zijn vanmiddag afgereisd naar Harlingen om daar de muziekboot te nemen naar Terschelling. Ze zijn met het NHJFO, ik ben niet mee omdat ik maandag ook al met mijn groep op kamp ga. En ik denk dat het dan een beetje teveel van het goeie wordt. Morgen speelt het NHJFO op het festival en morgenavond gaan ze luisteren naar het galaconcert. Wij gaan naar HS omdat de vader van A haar vriend een jubileum concert dirigeert, hij staat al 40 jaar te dirigeren. 't Is een mooi eindje rijden maar we hebben het er voor over. Je merkt wel dat we het thuis rustig hebben maar we hebben toch wel dingen te doen. Natuurlijk gaan we ook bij jou langs. Er staat hier thuis een prachtig bos donkerrode rozen voor jou. Deze krijg je van iemand die ook in het NHJFO speelt en ook met jou heeft gespeeld. Ze reed mee met A en J naar Harlingen. Wij zetten die mooie bos bij jou neer, bij al die andere bloemen. Nou meisje, ik ben weer aan het eind van dit berichtje, nu mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Natuurlijk voor jullie drieën. Tot de volgende keer lieverd.Doei doei lieve schat, doei doei lieverd, doei doei lieve lieve Afira, ik mis je zo verschrikkelijk veel. LOVE YOU meisje.

Lieve lieve puk,                               Eindelijk weer een krabbeltje van mij. Ik zie dat het alweer een week geleden is. Tja we kunnen wel even op de week terugkijken. Allereerst A, die pendelt wat heen en weer tussen W en HS, daar ergens in het hoge land van Groningen. Ze is helemaal stapelverliefd. Ik denk zelfs dat het wel eens de ..... kan zijn. Het is haar gegund. Ik ben echt blij voor haar. Zondag is ze weer naar het NPO orkest geweest. De eerste repetitie weer na hun reis naar Salzburg. Dit jaar gaan ze op concertreis naar Trier. En ja, daar ben jij ook al eens geweest met ons. Ik weet niet of je je dat nog herinneren kan, want je was een jaar of 8 à 9  denk ik hoor, ik weet het niet precies meer. Wel weet ik dat we toen in Vielsalm met vakantie waren. In de herfstvakantie. Daar waar we van die enorme rood met witte paddestoelen zagen. En waren jullie zo heerlijk hebben gezwommen. En waar we nog met z'n allen gebadmintond hebben in de sporthal. Je zat dus toen al op badminton. Dat was over A, nu over J. J doet eigenlijk hetzelfde, hij pendelt wat op en neer naar zijn vriendinnetje, blijft er soms een nachtje slapen en komt weer thuis. Hij gaat wat naar school, hij voetbalt en traint wat en tussendoor doet hij ook nog wat aan huiswerk. Maar dat laatste moet dan altijd op het laatste moment gebeuren. Daarin lijkt hij niets op jou. Hij vindt school vreselijk en vindt het een noodzakelijk kwaad, maar hij ziet wel in dat het niet anders kan dus spant hij zich nog wel in om er iets van te maken. Hoe anders was jij, jij die zo'n zin had om naar de Stenden Hogeschool te gaan in Leeuwarden om daar de studie hotelmanagement te gaan studeren. Hoe anders werd het, het werd je onmogelijk gemaakt. We weten waardoor. Vaak moet ik daar aan denken, hoe zou het geweest zijn? Als alles gewoon was geweest en je had het leuk gevonden had je nu examen moeten doen. Dat speelt vaak door mijn hoofd. Nu weer even wat anders, papa heeft maandagavond zijn arm tussen de deur van de auto gehad, de deur stond open en een windvlaag sloeg de deur dicht. De arm werd in de loop van de avond aardig dik en erg pijnlijk. Dus zijn we nog naar de huisartsenpost geweest. Vandaar uit moesten we naar spoedeisende hulp om foto's te laten maken omdat ze bang waren dat het gebroken was. Gelukkig was dit niet het geval, maar er zit wel een scheurtje in de kop van de elleboog. Gelukkig niet echt een grote dus hoefde hij niet in het gips. Papa moet zijn arm wel lichtjes gebruiken want anders wordt de elleboog stijf. Het was me het avondje wel weer. Morgen ga ik naar de huisarts omdat ik een vreemde punt op mijn knie heb, waarschijnlijk overgehouden aan de val, eind maart, in de parkeergarage toen we A haar autootje haalden. Het lijkt wel of de knieschijf is opgeschoven. Het is bijna middernacht, morgen vertel ik je weer meer. Welterusten meisje, maar eerst mijn kussen, knuffels en smakkerds weer voor jullie.doei doei lieverd, doei doei schat, doeg doeg lieve lieve Afira, we missen je.

Heej Pukkie,                                                Ja daar ben ik weer. Het heeft lang geduurd voordat de berichtjes geplaatst werden, maar dat komt door de feestdagen denk ik, er waren dan ook veel berichtjes hier. Heb ze weer doorgelezen en de tranen rollen alweer over mijn wangen. Vandaag ben ik bij een lotgenote geweest en er kwam nog iemand, zodat we met zijn drieën waren. We hebben heerlijk gepraat, natuurlijk over jullie. De andere twee lotgenoten hebben allebei een zoon verloren, ook met een verkeersongeluk. De ene is op onverklaarbare wijze tegen een boom aangereden en is in het ziekenhuis overleden, 19 jaar. En de andere zat bij een ander in de auto met zijn vrienden. De bestuurder reed te roekeloos en te hard. De bestuurder raakte de macht over het stuur kwijt en ramde een brug. De jongen naast hem was op slag dood, 16 bijna 17 jaar. De anderen achter in de auto zwaar gewond en de bestuurder natuurlijk niets. De zwaargewonden ondervinden nog steeds hinder van de verwondingen. Het is zo goed om met de moeders van deze jongens over jullie te praten. We zijn ook naar de begraafplaats geweest, en ja daar staan we dan bij zijn graf, wij die verbonden zijn aan hetzelfde, elkaar op deze manier leren kennen. Het had niet gemogen. Het was een mooie en gezellige dag en we hebben ook wel gelachen hoor. Dat moet kunnen. Maar we voelen elkaar zo goed aan. We hebben hetzelfde meegemaakt. Ook zij vinden het moeilijk om los te laten en ook vind dat. Maar ik probeer het, je hebt er recht op. Maar ik blijf je schrijven, hoe vaak en wanneer weet ik niet. Weet je ik what app je wel, even een berichtje dat ik geschreven heb. Hé misschien kan dat ook, waarom heb ik hier niet eerder aan gedacht. Alleen het vervelende is dat ik donders goed weet dat er geen berichtje van jou terug komt. Ook hier niet. Maar als ik zo aan die anderen denk, denk ik dat ik het toch wel goed doe. Van je afschrijven is een goede manier van verwerken. Niet alles opproppen, dat is niet goed. Natuurlijk mis ik je zo veel, bij alles wat ik doe zit jij in mijn gedachten. Als ik auto rijd denk ik aan jou, als ik slapen ga denk ik aan jou, word ik 's nachts wakker denk ik aan jou en ga zo maar verder. Tuurlijk denk ik ook veel aan J en A, maar dat is anders. A is nu een paar dagen weg, en ja ik mis haar maar op een andere manier. Ik hoop tenminste dat ze weer heelhuids thuiskomt zaterdag, maar ik weet dat jij nooit meer thuiskomt en dat is het verschil in missen van. Lieve schat, hier komen mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Voor jou, maar ook voor oma en beppe. Want die mis ik ook zo erg. Doeg doeg meisje, doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd. Bye Bye. LOVE YOU. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Lieve lieve Fietepiet.                                       Het is 23.15 uur en jouw verjaardagsdag 1 mei is bijna voorbij. Vanmorgen hebben we eerst bij jou een prachtig bloemstuk gebracht met 17 rode rozen en 5 witte rozen. Ja 5 witte, was een vergissing van de bloemist. Maar om er eentje uit te halen vonden we ook niks, dus heb je 4 witte voor alle verjaardagen die je niet meer hier gevierd hebt en 1 witte voor het komende jaar. Dit is ook het geval bij het bloemstuk wat we op Texel hebben gelegd bij jouw monumentje. Veel mensen hebben een berichtje gestuurd, hieruit blijkt wel dat je nog in vele harten leeft. Ook je vriendinnen zijn bij je geweest, zij missen je ook zo. Opa is met ons meegeweest en heeft een mooie bloeiende plant bij je gezet. Toen we de begraafplaats verlieten begon het te regenen. A zei: mam dit hoort erbij, en eigenlijk heeft ze wel gelijk. De hemel huilde vanmorgen mee. Op Texel was het eigenlijk best wel aardig weer, vanmiddag scheen daar het zonnetje en werd het toch wel warm. We hebben bij jouw bermmonumenten de boel wat opgeruimd. Oud spul hebben we meegenomen en alles weer wat geordend. A heeft er weer een beer opgezet met 2 harten waarop staat, ja wat staat er nou op, ik geloof van ik hou van jou of I love you, in ieder geval één van de twee. Ook daar hebben we een prachtig bloemstuk gelegd met 17 rode en 5 witte rozen. Daarna bij Paal 28 koffie gedronken en wat gegeten. In de Koog wat gewinkeld, even op een terrasje gezeten en met de 17.00 uur boot weer terug naar Den Helder. Op de boot hebben we nog een poos met de TESO medewerker gesproken die ons die avond overgenomen heeft van de politie en ons meenam naar hun kantine. Hij vertelde dat hij het zo'n vreemde avond had gevonden en dat het hem nooit meer zal loslaten. Hij moet er nog vaak aan denken en het speet hem ook dat hij niet op de begravenis is geweest omdat hij net die dag op vakantie ging. Hij was blij dat hij weer eens wat van ons hoorde. Deze gesprekken doen je goed en vreemd genoeg net op deze dag. Nu zijn papa en ik alleen thuis. J was al bij zijn vriendinnetje en is ook niet meegeweest naar Texel. Ja ik kan hem ook niet dwingen, maar 13 juli gaat hij wel mee. En A is vanavond afgereisd naar haar vriend in GR. Ze wilde zo graag naar hem toe en misschien is het ook wel goed. Gisteren was ze ook al bij het monumentje geweest en had de tante van haar vriend tulpen daar gezet. Een vrolijk gezicht, mooie rode tulpen.En ja, nu is 1 mei 2012 bijna om en had je vandaag gewoon 21 jaar moeten worden. Volwassen noemen ze dit, het punt dat ouders hun kinderen loslaten de grote wereld in. Daar waren wij met jou en A ook mee bezig. Jullie voorbereiden op het loslaten. A gaat al behoorlijk haar eigen gangetje en dat hoort ook. Jij zou dit denk ik al eerder hebben gedaan. Omdat je naar de hotelschool in Leeuwarden zou gaan. Weg van ons hier, alleen in de weekenden thuis. En dan steeds meer een beetje los van huis. Ik merk dat ik daar over aan het nadenken ben. Als je nog hier was geweest had ik je ook losgelaten, alleen kwam je dan nog wel thuis en ik denk dat ik je nu ook moet loslaten. Ik heb het gevoel dat die tijd is gekomen. Niet dat het makkelijk is hoor, het is zo moeilijk maar je hebt er recht op. Meisje ga maar, mama redt zich hier wel, het komt wel goed. Ik weet dat beppe en oma bij je zijn en dat zij altijd bereidt zijn om jou bij te staan en te helpen. En natuurlijk zal ik jou niet vergeten, je zit zo diep in mijn hart. Maar laat zo nu en dan wel weten dat je er bent, dan doe ik dat ook. Ik probeer wel te schrijven maar niet meer met de intensie van voorheen. Ik zie wel hoevaak ik er behoefte aan heb om alles van me af te schrijven. Misschien lukt het me wel niet eens, want ik vind het nu al moeilijk maar ik probeer het wel hoe erg het ook is. Zullen we dit afspreken meisje? Ja hè, het komt wel goed. Eens ben ik weer bij je, en dan laat ik je niet meer los. Dan stuur ik je nu mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Trouwens ik blijf dit doen en ook de kaarsjes zullen blijven branden. Meisje pas goed op en geef beppe en oma een dikke smakkerd.Doeg doeg lieve schat, doeg doeg mama's meisje, doeg doeg lieverd, doeg doeg Afira. Tot ooit.Ga weer verder met het scannen van jouw foto's, de herinneringen aan jou.

Lieve Afira, vandaag jouw 21 ste verjaardag,een dag dat jouw ouders en verdere familie jou weer extra missen,we steken enkele kaarsjes aan  en wensen iedereen veel sterkte op deze toch weer speciale dag.Lieve groetjes van ons,ouders van *Claudia Aarts*

Lieve lieve schat,                                             Dinsdag 1 mei 2012,  hoe ik mij voel? Vreemd, heb slecht geslapen. Heb steeds liggen denken over 21 jaar geleden. Om 3.08 uur werd jij geboren en ik heb vannacht de hele minuut lang naar de wekker gekeken. Dit was het moment dat ik jou 21 jaar geleden losgelaten heb en vandaag 1 mei 2012 had ik dat weer moeten doen, omdat jij de leeftijd bereikt had om losgelaten te worden. Volwassen worden noemen ze dat. Maar helaas hebben wij jou eerder moeten loslaten. Het zal toch een vreemde dag voor ons blijven. We gaan zo opa halen en dan gaan we naar jouw graf. Daarna gaan we naar Texel, om even bij het monumentje te staan waar jouw leven op een brute manier beëindigt is. Dan natuurlijk naar Paal 28 om koffie te drinken, en wat we verder doen zien we wel. Willen we naar huis dan gaan we naar huis. Hoe het is geweest vertel ik je wel. Heel veel knuffels, kussen en smakkerds van ons lieverd. Doeg lieve lieve Afira, doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg beppe en doeg doeg oma. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Lieve Afira,                        Vandaag had je jarig moeten zijn, helaas ben je er niet meer bij. Ik heb heel veel kaarsjes voor je aangestoken, omdat ik je mis en vandaag extra aan je denk. Moet ik je nu feliciteren of niet? Dat vind ik zo raar. Dan doe ik nog maar een paar kaarsjes extra. Rust zacht Afira. Ik mis je. XXX