Gecondoleerd met het verlies van André

Beste familie,
Zeer gecondoleerd met uw verlies. Heel veel sterkte.
Ik dank André voor alles wat hij voor het boekenvak heeft betekend. En dat is heel veel. Ik dank hem in het bijzonder voor alle prachtwerken die door hem een weg vonden naar de Koninklijke Bibliotheek.

Beste familie van André,

Het verdriet mij zeer dat André is overleden. André heeft veel voor Museum Meermanno betekend. Door zijn bemiddeling is het museum, en daarmee het nationaal cultureel erfgoed, in de loop van enige decennia verrijkt met vele bijzondere objecten. Vanaf 2003 heb ik regelmatig contact met André gehad, een contact waar ik met veel warmte aan terugdenk. Hij was altijd bereid zijn grote kennis van zaken met anderen te delen; het museum kon ten alle tijden een beroep op hem doen.
Ik en mijn collega's zullen hem zeer missen.

Aan Anna en familie,
In Delft "een zoon" voor Ate en Wiea Zuithoff-van Bergen, hij was belangstellend, ondersteunend en vooral professioneel.
Later hebben wij hem regelmatig opgezocht, leeftijdsgenoten. Zijn vakkennis was voor ons een grote steun, meedenkend over de nalatenschap van de "Werkmannen". Voelbaar was voor ons beiden zijn betrokkenheid en zorgzaamheid.
Zijn plotseling overlijden treft ons zeer. Wij volgden zijn afscheidsdienst, een dienst met liefdevolle herinneringen. Voor ons zal André gekoppeld blijven aan H.N. Werkman.

Heb het goed met elkaar, een warme en zeer meelevende groet,

Erik en Margrietha Vogel-Zuithoff

Jaren lang zijn we collega's geweest in het boekenvak. Ik keek altijd met bewondering naar de prachtige items die je op beurzen altijd bij je had. Als medeorganisator van de beurs in Eindhoven, vonden we het altijd fijn als je meedeed. Je was was gezellige maar ook vooral een betrouwbare collega, die jou wel eens wat gunde. Mijn beste herinnering: We gingen samen naar Antwerpen naar een opening van Pierre Alechinsky bij Ronny van de Velde. In Antwerpen aangekomen kochten we eerst op de Meir een mooi kostuum. bleek dat we allebei het zelfde gekocht hadden. Daarna naar de opening in de Nosestraat. Door de drukte werden we verzocht naar het café op de hoek te gaan. We kregen ieder 5 consumptiebonnen. Uren later alsnog de opening bezocht. Het was gezellig!

De beste antiquaar, een toffe collega, een voorkomend, genietend, en zeer sociaal mens. Wij missen hem!
Paul Snijders

Ongeveer zeven jaar geleden heb ik je leren kennen bij een Cursilloweekend. Ik zocht een gebedsgroep in Utrecht en jij vertelde over de Markos-memorisatiegroep waar je aan deelnam. Je kwam direct zo sympathiek op me over , dat ik alleen daarom al besloot met die groep mee te gaan doen. En daar heb ik nooit spijt van gehad. Wat hebben we een plezier gehad die afgelopen jaren. Als de sfeer een beetje inzakte pepte jouw humor die weer helemaal op. Je gulheid, de onverwachte traktaties, jouw inzet met de wekelijkse kopieën en natuurlijk de vertaling van het ' boek der boeken'...
En ik dank je ook voor de fijne Kerstdagen,etentjes die ik jaren met jou en Anna doorgebracht heb. Teveel om op te noemen. Toch ben ik heel erg blij voor jou dat je deze aarde hebt mogen inruilen voor een nieuw hemels vaderland. Ik hoop dat je nu helemaal gelukkig bent en je eens daar waar jij nu bent weer terug te zien.
Liefs, Olga Versteegh

André, hoewel je mijn oom was, kan ik me niet herinneren je zo genoemd te hebben, en dat wilde je uiteraard ook niet. Mijn eerste herinnering gaat eveneens terug naar Achter Sint Pieter, het pand van de intussen mythische proporties. Mijn vader kwam ook bij je om een verenigingsblad te kopiëren (of was dat nog met de stencelmachine?). Af en toe kwam ik wel eens iemand tegen die bij mijn achternaam over jou en je antiquariaat of Forum begon, dan was ik trots. Als we elkaar zagen was dat 'quality time' zoals dat heet, we waren niet familieziek, nog zo'n woord uit de oude doos, en zelf was ik naar het westen verhuisd. Een van mijn mooiste herinneringen met jou is in jullie huis bij Rhijnauwen. Met mijn vader, Carel, en jou stonden we gedrieën over het veld te kijken en iets over het leven te bespreken. Op een bepaald moment maakte ik een relativerend grapje, misschien was het een onderwerp van bepaalde zwaarte. Later besefte ik ineens dat ik precies deed wat jullie allebei ook deden, een grapje maken om even wat ontspanning te brengen. Met Ada probeerden we dit te omschrijven en we kwamen tot positieve charme. Anna zei het nog treffender, bij de kerkdienst: je tilde de zwaarte van het leven af. Dat is wat je deed - thuis, op het werk, in de winkel, bij de bakker, op een feest - de zwaarte van het leven aftillen. Dank je daarvoor en ik zal je blijven nadoen.

Lieve Anna en familie,
Via de Markos-memorisatie heb ik Andre mogen leren kennen, en jaren bijna wekelijks gezien. Ik heb hem leren kennen als een gezellige en vriendelijke man, vol humor, grapjes en zelfspot. Ik ben onder de indruk van de nauwgezette wijze waarop hij bezig was en bleef met het boek en met de boekjes. Zijn onderkoelde grapjes, zelfrelativering en ondeugendheid zijn me erg bijgebleven. De positiviteit en moed die hij aan de dag legde na het herseninfarct vond ik inspirerend. Ik ben Andre onzettend gaan waarderen en ben erg op hem gesteld geraakt. Zijn plotselinge overlijden heeft me geraakt in mijn hart, ik ga hem heel erg missen. Ik wens jullie allen veel sterkte toe.
Liefs, Rudolf van der Ham