Wat een onwerkelijk en intens verdrietig bericht! We hebben Andres vooral leren kennen op de Rubenslaan, de altijd enthousiaste en ondernemende overbuurman. Vanuit de gezamenlijke passie voor honda 4-takt brommers, oude auto's, klussen, maar ook het organiseren van de flatborrels compleet met disco lampen en profi geluid sets ontstond al snel een mooie band. Als je een idee had ging je er ook vol voor. Met landcruisers naar Afrika, klassiek Volvo's kopen in alle windstreken maar ook een serenade voor Mirjam die toen op het balkon stond mocht niet ontbreken. Altijd aardig, attent en bezig om zaken nog mooier of beter te krijgen. Het is oneerlijk dat juist zo'n mooie kerel er niet meer is. We wensen Mirjam, Simon, Boris en Lucy ontzettend veel sterkte en hopen dat jullie de passie die Andres had vasthouden en alles uit het leven blijven halen. Take care!! liefs Herman & Jenneke Polderman

Vanochtend zag ik de melding van het overlijden van Andres. Overdonderend en onbegrijpelijk. Als oud collega bij Ordina kijk ik terug op een periode waarin hij met al zijn enthousiasme en humor een grote impact had. Kritisch en optimistisch wist hij steeds alles te duiden. In de korte tijd dat ik met hem heb samengewerkt heb ik genoten van deze leuke vent.
Ik wens jullie allen heel veel sterkte en steun van jullie omgeving. Mijn respect voor Andres.

In 1996/1997 woonde Andres en ik even allebei in een studentenhuis aan de Lipperkerkstraat in Enschede. Ik was net begonnen aan mijn eerste baan en Andres liep stage. Het was koud dat jaar! Het was het jaar van de laatste Elfstedentocht. Andres was zo lief om alle huisgenoten in zijn oude Volvo naar hun werk of studieplek te brengen. Ik heb er maar een half jaar gewoond. Ik leefde een leven waarbij ik mijn studietijd afsloot en begon te werken. We hebben samen met de andere huisgenoten genoten van veel gezelligheid, huisetentjes en uit gaan in het Enschedese studentenleven. Jij was de Benjamin. Jammer dat we elkaar niet meer zijn tegengekomen, hoewel we allebei in Utrecht zijn komen te wonen. Ik wens je gezin, familie en vrienden heel veel sterkte toe. Rust zacht. Willemijn Banki

Lieve Mirjam, Simon, Boris en Lucie,
Wat een heftige tijd hebben jullie met elkaar meegemaakt! Gecondoleerd met dit grote verlies. Je man en vader veel te jong verliezen, na een enorme strijd! Jullie hebben met elkaar mooie herinneringen gemaakt. Achter iedere traan schuilt een mooie herinnering.
We wensen jullie alle kracht en sterkte toe voor de komende dagen en zeker voor de toekomst. We zullen er voor jullie zijn om te steunen of begeleiden.
Lieve groeten Arnold en Mascha (en alle collega's van Purkie en Jungkidz)

Aan de Rubenslaan in Utrecht waren we buren. Jullie woonden er samen, nog zonder kinderen.
Ik herinner mij vooral de Volvo's voor de deur, waar je ook midden in een woonwijk gewoon aan sleutelde. Na een tijdje vriendelijk 'groeten' dronken we een biertje. Ook met de andere buurmannen.
Later probeerden we, in jouw Decido tijd nog samen iets op te zetten. Ons contact verwaterde uiteindelijk tot af en toe een Linkedin like over en weer.
En toen ineens zag ik het bericht van je overlijden. Shit man. Zo jong.
Sterkte Mirjam en kinderen met dit vreselijke verlies!

Ik heb Andres leren kennen op de Hogeschool van Utrecht, Technische Bedrijfskunde. Tijdens de studie was Andres (altijd) al enorm gedreven, we deden veel in groepjes werken en Andres nam vaak het voortouw. Super handig. Als er iets gepresenteerd moest worden, nam hij graag het podium. Ik niet zo, dus dat was mooi geregeld. Ook buiten de ‘school’ stond hij graag in het middelpunt en zorgde altijd voor plezier, een gangmaker pur sang. Zo zijn er veel herinneringen die we met de ‘HVU-boys’, zoals we ons uiteindelijk maar studentikoos noemde, hebben. Naar Ierland, Zweden, Ordina of andere consultant clubjes, borrels en etentjes die uit de hand liepen en natuurlijk altijd ging het over oa Bricksnet en Joost..

Andes heeft een indrukwekkend leven gehad staat hierboven, op mij heeft hij dan ook zeker veel indruk gemaakt. Vanaf dat ik hem leerde kennen tijdens onze studie, alles wat hij heeft bereikt en ook in zijn laatste fase. Een BAAS was het en zal hem nooit vergeten!

Mirjam, Simon, Boris, Lucie en al zijn familie en vrienden wens ik veel kracht toe om hiermee om te kunnen gaan, zonder de baas, de gangmaker pur sang! Lieve groet, Robbert, Kim en kinderen.