En ineens was daar een tweede Bas in ons leven. Bas en Bas hadden elkaar op school gevonden en werden boezemvrienden. Waar Bas was, was Bas ook. Omdat er bij ons thuis weinig ruimte was om buiten te spelen, waren de Bassen altijd graag bij Karin in de zandbak te vinden. Of in het speeltuintje voor de deur. De halve klas woonde in dat buurtje, dus de mannen hadden altijd wel iets te beleven daar. Niels en Alex groeiden ook samen op en zaten natuurlijk ook bij elkaar in de klas. Vaak ging ik de jongens ophalen uit school, maar gingen ze eigenlijk meteen met Karin mee, om daar buiten te spelen. Ik kon dan weer zonder kinderen naar huis! Daar zijn we je heel dankbaar voor Karin. Toen de jongens iets ouder werden verzonnen Karin en ik altijd wel een leuke activiteit op woensdagmiddag. Heerlijk naar de speeltuin OKB in Alkmaar, naar het strand, de duinen in en later vrij skiën op de skibaan. De halve klas ging mee en wij hadden het allemaal prima naar ons zin. De jongens leerden daar zo goed skiën, dat ze met wedstrijden altijd op het podium stonden. Er heerste een gezonde onderlinge rivaliteit, maar een podium plek was er altijd wel voor alle vier.
We zagen Bas ook altijd graag bij ons in de bakkerij. Nieuwsgierig als hij was vroeg hij altijd iedereen het hemd van ’t lijf en met Oud en Nieuw zaten de Bassen braaf oliebollen te tellen en in zakken te doen. Maar ook de feestjes in de bakkerij vierde hij graag mee. Vol overgave kon hij dan met marsepein aan de gang en mooie drollen en rollen van marsepein maken. Een tastbare herinnering is de foto van Bas en Bas met een heerlijke moorkop en natuurlijk een prachtige foto van Niels en Alex met een gevulde koek.
Want waar Bas was was Bas en waar Bas en Bas waren, waren Niels en Alex. Voor ons zijn Bas en Niels altijd onze twee bonuskinderen geweest!
Bas was altijd een stoere en sportieve jongen, ging op mountainbiken, honkballen. En waar hij was waren Niels en onze jongens eigenlijk ook altijd. De band was zó hecht dat we heerlijke skivakanties doorbrachten, waarbij Bas altijd Hans wist uit te dagen voor nog een extra afdaling. Effe een rondje met Hans doen!
Zoals de mannen graag gingen vrij skiën op de baan in het dorp, waren ze ook altijd bezig in de achtertuin met het oefenen op het slaan en gooien. Wij hebben warme herinneringen aan de mooie avonden onder de veranda, genietend van 4 prachtige jongens.
Maar ook met elkaar naar Engeland, op de narrow boat is een mooie herinnering. Hij zat graag bij zijn vader aan het roer en hielp altijd vol overgave mee om de sluisjes te openen, waarbij de sleutel natuurlijk altijd in het water viel! Wat ook in het water viel, was het zelf maken van hengels (van de bamboe uit de tuin). Die wilden de mannen verkopen op de vrijmarkt, maar ze gaven uiteindelijk alleen meer geld uit, dan dat ze verdienden met de verkoop van de hengels. Vissen deden Bas en Bas ook graag zelf, maar ook dit liep vaak uit op een kluitje visdraad, zonder vis!
Er is zo veel te vertellen: Kamperen in Bakkum in het voorjaar en in het najaar in de bossen op camping Ginkelduin bij Amerongen, waar we midden in de nacht wel aan de tentstokken hebben gehangen of sneeuw op de voortent hadden. Met z’n allen met het honkbalcircus mee naar Italië en New York. Timmerdorp, houten pistolen maken, water ballonnen gevechten. Broeder eten bij opa en oma Kaandorp. Iets wat onze jongens door Bas en Niels hebben leren eten. Een mooie herinnering aan gezellige middagen in Schoorl. Maar ook pizza’s met elkaar eten, met Onno, Renate en Aiden erbij! En natuurlijk de eerste skivakantie zonder ouders van Bas, Bas en Sebas. Ja hoe verzin je het! De mannen hebben heerlijk genoten in het prachtige Sonnleitn. Tot Bas ’s avonds zijn boeken tevoorschijn haalde om nog een paar uur te leren. Dat kon natuurlijk niet vonden Bas en Sebas. Hij borg ze dus ook maar op en genoot van een heerlijke ontspannen week met z’n twee vrienden. Hier bleek ook wel uit hoe gedreven Bas was om zijn uiteindelijke doel te bereiken!
Na de middelbare school vloog Bas uit en volgde hij zijn grote droom: piloot worden! Via Amsterdam, Engeland, Amerika en weer terug in Nederland haalde hij het zo begeerde vliegbrevet. Wij zijn zo blij en dankbaar dat hij die droom heeft kunnen waarmaken en weet hoe het is om tussen hemel en aarde te zijn. Dat heeft hem gesterkt in de gedachte, dat waar hij terecht zou komen een prachtige wereld is, waar hij zijn zo geliefde opa weer helemaal kan bijpraten over de jaren die hij hier bij jullie heeft doorgebracht en die opa gemist heeft. Als je erover nadenkt, over hoeveel hij in die 26 jaar heeft meegemaakt en ondernomen, dan worden we even stil. Bas heeft écht alles uit het leven gehaald, wat maar kon. Lieve Karin, Hans en Niels er is een leven vóór de ziekte van Bas en er is een leven ná de ziekte en het overlijden van Bas. Tijdens de jaarwisseling hebben we met elkaar geproost op de nieuwe kans voor Bas zonder ziekte en met goede hoop dat alle rampspoed nu voorgoed afgesloten kon worden. Maar het liep al snel anders. Het leven zal nooit meer zijn zoals het was. De glans is eraf, maar er straalt een prachtige piloot vanuit de hemel op ons neer. Dank je wel Bas, dat je ons bonuskind en boezemvriend mocht zijn.
Liefs Bas, Alex, Dirk en Caroline
