Maandag na het afscheid nemen van Bas ben ik naar Bergen aan Zee gereden. Zodra ik het strand opliep ging de zon onder en was er een vliegtuig spoor te zien. Daar gaat Bas, op naar de hemel. Wat een bijzonder mens ben jij en ik ben blij dat je in het leven van mijn lieve vriendin Josien bent geweest! ♥

Veel sterkte gewenst aan de familie & vrienden van Bas.

Liefs, Naomi

Lieve Bas,

Afgelopen week zat ik in de bus naar Oostenrijk een berichtje te typen omdat ik de hele tijd aan je dacht en momenteel nog steeds aan je denk. Ik wilde nog zoveel tegen je zeggen. Hoe trots ik op je ben bijvoorbeeld. Want als er iemand een strijder is dan ben jij dat wel. Altijd al geweest. Daar kan menig mens iets van leren.

Vanaf moment 1 waren wij maatjes en dat zullen wij altijd blijven. Kijk maar naar die lieve foto's van ons, Jut en Jul. Net als onze vaders.

Ik weet dat als ik naar boven kijk, ik je zal zien!

Until we meet again ♥

Dikke kus,
Viiv (zoals jij dat altijd zei)

Lieve Bas,

Omdat jouw hart altijd al tussen hemel en aarde was, zullen wij bij het zien van een fonkelende ster aan een heldere hemel, steeds aan jou denken. Wat een kracht en doorzettingsvermogen heb jij laten zien. Een groot voorbeeld voor velen.

Zo blij dat we jou vanaf je geboorte hebben gekend.

Voor altijd in ons ♥

Liefs,
Hans en Yvon

Lieve Bas,

Ik heb zoveel bewondering voor jou. Hoe sterk jij bent geweest, hoe krachtig.

Beloof jij mij, dat wij ooit samen daar boven gaan vliegen? De hele wereld over.

Liefs,
Chantal

Dear Bas,

I knew you mainly from my daughter Denisa, with you used to walked around Oxford and had long conversations. She always talked about you very nicely – smiling, friendly and smart boy. She admired you for tenacity and ambition: To follow your dream. You were an example to her, and you'll be farther.

We met in person several times at joint dinners in oxford city center. We've all had a very nice conversation. You were all smiling, and I know you were a good friend of Denisa. I know you've always been in touch even from a distance, but I know she missed your walks and talks very much.

Hearing about your loss hit her very hard. Firstly, she didn't understand what is going on, like a bad dream. We sat and talked about what you've been through. She remembered a lot about a trip to London. We looked at the photos and Denisa was talking and talking. We both had tears, but Denisa told me: "We shouldn't cry, Bas wouldn't like it. He'd like to be talked about with a smile." It was hard to suppress tears.

Words cannot express the emptiness that has occurred. I know Denisa will miss your friendship, but you will always be her inspiration. Every time we will look at the sky, we will remember you and your smile.

Unfortunately, in this bad time, we can’t come and personally say goodbye, but we will take a quiet memory on 18.3. at 14:30 from the Czech Republic.

Dear Karin, Hans and Niels we wish you lot of strength, I am truly sorry for your loss.

Ivett (Denisa’s Mom)