Ik ken Camiel van de woensdag- en zaterdag loopgroep van Atos. Hij was er altijd vaak, net als ik en straalde altijd het soort rust en vriendelijkheid uit, waardoor iedereen zich bij hem op zijn gemak voelde. Zijn hardlopen ging trouwens meestal niet in een rustig tempo. Meestal liep hij in de kopgroep. Helaas raakte Camiel geblesseerd en stopte met hardlopen, maar ik zag hem samen met Aniek en Tess nog regelmatig op de baan om zijn dochter aan te moedigen of om te helpen bij activiteiten van Atos. Aniek en Tess, heel veel sterkte met dit grote verlies!

Camiel was jarenlang onze buurman. Altijd vrolijk en positief ingesteld! Lekker fietsen met Tess en zo vaak mogelijk buiten. Aniek en Tess, wij voelen met jullie mee en zijn hier oprecht door geraakt. Wij staan altijd voor jullie klaar en sturen jullie veel kracht, steun en liefde in deze moeilijke tijd ♡ Hanan, Hisham, Islam, Seef, Samer, Jasmin, Hashem & Zayn

Camiel, zo kort geleden nog gesproken en dan nu dit bericht. Zoals je toen zelf zei je kan terugkijken op een mooi leven, alles er uitgehaald, en waar je vooral blij over was dat je zoveel met Tess hebt gedaan.. en zo is het hoe we je altijd ervaren hebben, zo zorgzaam, zo actief, de perfecte vader en gezinsman, zo open, vriendelijk, rustig, sportief, gezond.... hoe is het mogelijk dat juist jou dit moest overkomen, niemand weet het. De camping zal niet hetzelfde zijn. Rust in vrede Camiel, je hebt het verdiend!
Woorden zijn tekort maar Aniek, Tess en familie heel veel sterkte en kracht toegewenst. Fysiek niet meer hier, maar altijd bij jullie
Bemba, Lena en Joya

Camiel ik heb je leren kennen via de Camping IJmuiden en de fietsclub "Slappe Hap". Super aardige en sociale man en vriend.
Echt een geweldige fietser was je. Jij flink trappen met twee vingers in je neus en ik enorme verzuring. Nogmaals dank voor de mooie ritten in Limburg en de gezellige fietstochten. Camiel helaas kan je niet mee naar Spanje maar we gaan die bergen met jou in gedachten fietsen.
Vriend we gaan je missen!!

Camiel heb ik leren kennen als de vier jaar oudere broer van mijn klasgenoot en vriend Eelco. Als 7-jarige was ik in het begin zelfs nog een beetje bang voor hem als ik bij Eelco speelde. Toen later het leeftijdsverschil minder een rol begon te spelen werd Camiel van “broer van een vriend” tot “een vriend”.

De herinneringen zijn te veel om op te noemen. Vooral die uit de zo belangrijke jaren als tiener en jonge twintiger blijven bij: de backpackvakanties samen, de andere vakanties, samen CDs luisteren, nachten doorhalen, alles wat die leeftijd zo bijzonder maakt. Al met al een vriendschap die heel bepalend voor me is geweest.

Op een gegeven moment begonnen we elkaar wat minder te zien, zoals dat soms gaat. Werk, gezin en emigratie kwamen ertussen. Maar de vriendschap had diepe wortels en leek alleen zo nu en dan water nodig te hebben. We zagen elkaar nog zo af en toe maar het voelde altijd goed en als vanouds.

De laatste keer dat we elkaar zagen, een paar weken voor zijn overlijden, was ook weer voor het eerst sinds een aantal jaar. Een reuze gezellige dag op de camping in IJmuiden. Serieuze gesprekken maar vooral ook veel gelachen. Eigenlijk was er helemaal niets veranderd. Tegelijk was er op dat moment natuurlijk al wel een heleboel veranderd. Het bericht van zijn ziekte was als een grote schok gekomen. Zijn overlijden komt nog veel harder aan.

Ik wens Aniek en Tess, Ed, Eelco en Karen alle sterkte die ze nodig hebben, ook namens Laura, Giulia en Elisa

Lieve Camiel veel te vroeg verlaat jij deze wereld
Maar jij was nee je bent en blijft een geweldige lieve echtgenoot van Aniek en een super papa van Tess.
kortom we gaan je missen...
We geven jou een dikke knuffel mee 💋
Liefs Dorien & Bonito