Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hallo Jolanda en gezin,
Lees net het vreselijke verlies van Chantal, door een ongeval. Altijd weer die waarom vragen, waar we nooit antwoord op krijgen! Wat moet het vreselijk pijn doen om je kind te verliezen. Zelf hebben wij maar één zoon van 17 jaar en ook ik ben jeel vaak angstig dat er wat met hem gebeurt. En wat een mooie meid was Chantal! Zo oneerlijk toch, dit verlies. Ik hoop, Jolanda, dat je door de geboorte van je zoontje wel weer wat afleiding hebt, al zal het litteken van Chantal nooit verdwijnen. Hoe heet je zoontje eigenlijk omdat hij naar Chantal vernoemd is. neem de tijd voor je eigen rouwproces en het verwerken. Daar staat geen tijd voor en dat kan dus niemand anders beoordelen! Die mensen weten niet waar ze het over hebben en kunnen zich zéker niet inleven in het verdriet van eeen ander! Héél veel sterkte gewenst hoor! Hartelijke groeten van Ineke Wiersema-Kuiper.

Zo'n lach, zo'n uitstraling, zo jong, zo zinloos!
Ik wens familie en verdere nabestaanden héél veel sterkte.
Zo maar iemand die de intense pijn van het verlies kent.

ik wil jullie heel veel steun geven.
en ik geloof dat ze een heel goed plekje bij God heeft.

Ik zag zojuist dat je dochter 'uitgelicht' is. In december gebeurde dit ook met mijn kleine meid. Het is een mooie manier om mensen erop te attenderen dat de nabestaanden het, met name in deze periode, erg moeilijk hebben. Het is pas een jaar geleden, zie ik, dat Chantal is overleden. Het is vreselijk en eerlijk gezegd, heb ik er geen woorden voor. Behalve dat ik weet hoe het is, om je eigen kind te 'overleven'. Het is bijna ondraaglijk. Het gemis........het is zo ontzettend groot. Ik wil dan ook alle nabestaande heel veel sterkte wensen voor de toekomst en met name as. 27 februari. Ik heb bij deze een kaarsje voor jullie en Chantal aangestoken.
Liefs Miranda, mama van Deliana* Scheffers.[zij staat hier ook op deze site]

beste jolanda,
jouw verhaal is voor mij zo herkenbaar, mijn dochter Mariska is op 19 jarige leeftijd ook bij een auto ongeluk om het leven gekomen. Dit is in januari 2002 gebeurd. Wat een ellende he? Deze pijn gaat nooit meer over, dat is zeker. Liefs José

heel veel sterkte.ik steek een kaarsje aan om har te gedenken het is zo oneerlijk ik wens u veel moed om verder te leven sterkte sterkte

ik heb een kaarsje voor u mooie dochter gebrand het is te erg voor woorden heel veel sterkte

Lieve Chantal

Voor jou steek ik wat kaarsjes aan,en voor je lieve ouders,en broertjes,dat je veel licht en warmte mag ontvangen,
Ook voor je ouders wens ik dat,
Er is een nieuwjaar begonnen,en hopenlijk word het een jaar met een klein beetje draagzaamheid in het leven van je ouders,maar lieve Chantal het is zo moeilijk ,daarom wil ik je vragen of je je ouders wat steun kan doorsturen,want dat hebben ze hard nodig.
Veel liefs Chantal,
Jolanda,George,en broertjes heel veel sterkte en kracht,
liefs.Annie,,mama van Lea*

Lieve Jolanda,

Wat een rot dagen hebben we weer achter de rug he, ben blij dat ze weer voorbij zijn.
Ik heb de site van Chantal gezien, en heb ontzettend zitten huilen.
Wat een kracht om zo'n prachtige site te maken.
Ik heb daar enorm veel respect voor gekregen.
Chantal staat ook samen met mijn zus Judith op de site van Marion.
Twee kanjers die helaas gemist moeten worden, maar vergeten doen we ze nooit!!
Je hoopt in het begin dat het verdriet en de wanhoop snel over zullen gaan, maar bij mij is dat helaas ook nog niet gelukt.
Het verdriet wordt alleen maar erger en heviger.
Het is ook zo jammer dat je er in je omgeving zo weinig begrip voor kan vinden.
Ze vinden allemaal maar zo makkelijk dat je maar door moet met leven, en hebben geen idee wat je doormaakt, ze zeggen wel dat ze het begrijpen, en dat het goed bedoelt is.
Maar ik denk dat mensen die zoiets zelf nog nooit hebben meegemaakt, en al helemaal geen inlevingsvermogen bezitten, helemaal niet begrijpen waar je doorheen moet.
Lieve Jolanda, ik wens jou en je gezin alle kracht en liefde toe voor een nieuw jaar, zonder onze geliefde dierbaren, maar dat we de kracht mogen vinden om toch maar weer door te gaan.

Liefs van Caroline...

Lieve Jolanda, voor jullie en voor Chantal een paar kaarsjes aangestoken,ik wens jullie veel sterkte de komende tijd. Liefs Riky