Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Chris van de Velde

19-12-195417-07-2020
Neem ons mee in een herinnering aan, verhaal over of foto van Chris

Voeg uw reactie of herinnering toe met:

Tips over condoleren of herinneringen delen?

  • Herinnering
    reactie 20   |   niet OK
    Lieve Chris, We hebben elkaar de laatste jaren maar twee keer ontmoet, maar desondanks zullen onze dierbare herinneringen voor altijd blijven bestaan.
    Nico en Marianne.

    Nico en Marianne - Den Haag
    24 juli 2020

    Deel deze pagina:

  • Dag lieve lieve Chris
    reactie 21   |   niet OK

    Oh, wat schrokken wij toen wij zomer vorig jaar het vreselijke bericht kregen over jouw ziekte.. Deze foto was nog maar van een paar maanden daarvoor; zoals altijd volop in het leven, energiek, betrokken, vrolijk en gewoon superfijn om om je heen te hebben! Zelfs al werd je getroffen door die vreselijke rotziekte, in het appcontact dat we de afgelopen jaar hadden, schreef je over het leven dat gewoon doorgaat met de ziekte; je bleef goede moed houden en zelfs in het ziekenhuis kreeg je een opdracht om te bedenken hoe je mensen uit hun bed kon krijgen en te laten bewegen! Hoe te gek is dat?!
    Wij hebben jou de afgelopen 12 jaar intensief meegemaakt bij de maandelijkse voorbereidingen van de Sunday Market bij de Westergasfabriek, maar het was altijd zoveel meer dan een gewone werkrelatie; met jou konden we praten, lachen, klagen en ideeën delen... We zouden (met kids en al) bij je langskomen op jouw camping in Andijk.. Helaas is het daar dus niet meer van gekomen... Chris, we houden van je! En wensen je alle moois toe waar je nu ook bent! Veel liefs, Saskia en Lisa


    Saskia - Amsterdam
    24 juli 2020

    Deel deze pagina:

  • Mijn Herinnering.
    reactie 19   |   niet OK
    Ach Liéve Chris, voor altijd in mijn dierbare herinnering, ook als klein jongetje, met je intens lieve stralende oogjes, mijn neefje......
    Marianne.

    Marianne - Den Haag
    24 juli 2020

    Deel deze pagina:

  • Gedicht
    reactie 18   |   niet OK
    De ander
    De ander zal huilen in de lege
    schoenen en ze wat bewegen,
    de kuil in het andere kussen zoenen
    zolang die daar nog is te voelen
    maar geen vaarwel bedoelen,

    ze zal nog een hele tijd
    knechten en kinderen moeten zeggen
    welke koud geworden kleren
    met hun menselijkheden kwijt
    weg te smijten, weer meer en
    hartverscheurend klemtoon leggen
    op de volgroeide eenzaamheid,

    zal later, als de scherpe hoeken
    van verlies zijn rond gesleten,
    in onze nagebleven boeken
    duimelen en hun doel vergeten
    en niet meer zoeken,

    zal eindelijk, nog onuitgepraat
    en helemaal onuitgesproken
    slapen met een arm uitgestoken
    naar degene die al lang niet meer bestaat.

    ---------------------------------------
    uit: 'Nee nog niet dood', 2008.


    Schrijver: Leo Vroman

    Lieve Monique, Leo Vroman kon de rouw zo mooi beschrijven! Een warme bijeenkomst wens ik jou en je naasten om steun te krijgen je verlies te helpen verwerken. Bijzonder dat de band van Chris aan DNB deze week zo'n bijzonder gevolg kreeg. Lieve groet, Vincent en Lous

    Vincent en Lous - Amsterdam
    23 juli 2020

    Deel deze pagina:

  • Persoonlijke reactie...
    reactie 17   |   niet OK

    In maart dit jaar stuurde ik Chris een mailtje ofschoon ik geen woorden kon vinden die passend waren om mijn gevoel te beschrijven. Ik wist dat hij ziek was en wilde laten weten dat ik aan hem dacht. Dit is wat ik hem schreef:

    Dat ik vaak aan hem dacht en dat ik hem eigenlijk helemaal niet kende dus dat er voor veel tekst niet perse veel gespreksstof was. En dat ik niet kon terugblikken op een jarenlange vriendschap en wat die vriendschap voor me betekende. Ook niet dat ik hem kon vragen of hij bepaalde dingen nog kon herinneren die we ooit samen hadden meegemaakt of de vroegere wederzijdse vrienden nog eens de revue konden laten passeren. Nee dat was er allemaal niet. Het zijn de enkele momenten dat we elkaar zijn tegengekomen op de Westergasfabriek. Alweer eeuwen geleden, lijkt het. Maar weet je, het is dus niet zo dat het gaat om al die verbindende meemaak dingen. Het is gewoon een gevoel bij iemand. Een gevoel dat maakt dat die persoon je dierbaar is. En dit is wat toen gezegd heb:Je bent me dierbaar. That's it!

    En via deze lieve leuke man heb ik Monique ontmoet en help ik in de Nieuwe Boekhandel mee. Woensdag heb ik vol overgave de blauwe boekenkasten weer afgestoft, kasten door Chris gemaakt en onlosmakelijk verbonden met hem.
    Alle liefs en sterkte voor zijn dierbaren.
    Marina Slabbers

    Marina - Duivendrecht
    23 juli 2020

    Deel deze pagina:

  • Herinnering aan Chris...
    reactie 16   |   niet OK
    Wij "Piet en Trienke"hebben Chris niet zo vaak ontmoet.
    Maar als het zo was, dan was het warm en belangstellend.
    Om zijn doorzettingsvermogen hebben wij hem bewonderd b.v. met de verbouwing van zijn huisje achter de dijk, om het met Kerst klaar te hebben, terwijl zijn energie steeds minder werd.
    Ook gaan onze gedachten naar Monique en hoe zij er was voor Chris.
    Onze deelneming met het verlies voor Pim, Monique en verdere familie van Chris, een geliefd man.

    Liefs, Piet en Trienke Mantel-de Jong

    Piet en Trienke - Andijk
    23 juli 2020

    Deel deze pagina:

  • Persoonlijke reactie...
    reactie 15   |   niet OK
    Ik ben bijna vijf jaar
    het is december 1954
    vlak voor kerstmis, het is donker
    en we zijn op bezoek in het ziekenhuis
    ongetwijfeld Ziekenzorg Enschede
    tegen de verpleegster zeg ik:
    we hebben een broertje gekregen
    ze reageert heel vrolijk en lacht......
    mijn gevoel is: het is donker en het wordt licht
    voor mij een feestdag, hoewel ik weet dat je
    die nooit wilt vieren
    Frans

    ±27 jaar geleden
    Voor de opera in Enschede maakte ik rekwisieten.
    De bedoeling was: een afstand-bestuurbaar-bonsai-boompjes-eiland.
    Welke opera weet ik niet meer.
    Het was goed gelukt, want de techniek had ik aan andere overgelaten.
    In Amsterdam, waar de premiere was, bleek het ding alle kanten op te rijden,
    behalve de goede.
    Niks aan de hand, men wist daar wel iemand die het kon oplossen.
    De avond voor de 'generale' kreeg ik een noodoproep:
    'Kom onmiddellijk met materiaal voor het herstellen van de boompjes, hij rijdt
    nu prima, maar een of andere gek heeft alle toppen afgezaagd, het paste niet in
    zijn auto!'
    De volgende ochtend stond ik oog in oog met de 'gek',mijn, toen nog, aspirant-zwager,
    die ik nog nooit ontmoet had.
    In de jaren die volgden hebben hij en o.a. ik, nog samen aan een aantal mooie dingen gewerkt .
    Dankjewel Chris.
    Karin


    Frans en Karin - Enschede
    23 juli 2020

    Deel deze pagina:

  • Dank mooie kerel
    reactie 14   |   niet OK
    We schrikken enorm van dit nieuws en groot verlies. Chris stond ons team vanaf dag 1 altijd met raad en daad bij om alles in goede banen te leiden. Altijd klaar voor een praatje en een lach, wat een fantastische man. Dank voor alles mooie kerel, sterkte en liefde voor alle nabestaanden.

    Team Neighbourfood Market

    Martijn, Siti & Imke - Amsterdam
    23 juli 2020

    Deel deze pagina:

  • Persoonlijke reactie...
    reactie 13   |   niet OK
    Chris kwam midden jaren 80 in ons leven. Hij was een collega van mijn vader Gerbrand Pauw
    Ze werkten samen bij woningbouw vereniging Patrimonium in Amsterdam en zij werden vrienden.
    Chris was een heel vriendelijke verschijning, creatief, oneindige ideeën, hulpvaardig, geïnteresseerd, levensgenieter.
    Mijn zus en ik vonden het erg gezellig wanneer Chris bij ons over de vloer kwam in Wormerveer.
    Helpen met verbouwen, badkamer, het schuurtje etc. Samen met mijn vader (en Marijon) konden we uren praten, discussiëren
    en plannen maken. Uiteraard met een shaggie en een jonge jenever binnen handbereik.
    Chris en mijn vader hebben regelmatig gevaren met de kotter Strijker 4 onder meer naar het wad waar Chris mooie foto’s van maakten want dat kon hij ook al. Een vage foto die ik heb kunnen vinden van die trip heb ik toegevoegd.
    Ik herinner me ook verschillende feestjes in de Oranjerie, Daalder, Smoeshaan en thuis op de Brouwersgracht die zelfs voor mij als puber heel gezellig waren.

    Ik ging studeren in Amsterdam en ik heb mede mijn weg en richting gevonden met behulp van Chris en Marijon (theater, kroeg, de stad), en waaide regelmatig bij hen aan. Ik voelde me altijd welkom en er werd altijd de tijd genomen voor een gesprek. Heel fijn en bijzonder.
    Ondertussen had Chris weer allerlei ideeën bijvoorbeeld het fabriceren van de kleine Volvo modellen.
    Heel arbeidsintensief maar hij ging er vol voor. Chris werkte ondertussen bij de Stadsschouwbrug.
    Ook maakten we samen eens een globo , een soort warme lucht ‘kaars-achtig’ ding dat mooi rustig opsteeg en lang in de lucht bleef hangen.
    Alle creatieve kwaliteiten die hij had, ontbrak bij ons (mijn vader en ik) en de mix daarvan was juist een hele mooie combinatie.

    Na het overlijden van Gerbrand in 2002 bleven we nog even contact houden maar gingen we daarna ieder ons weegs.
    We hebben later samen nog eens bij Spanjer en van Twist gegeten wat heel gezellig was.
    Chris ik wil je bedanken voor jouw vriendschap, oprechte interesse en enthousiasme en ik vind het heel jammer dat we niet nog eens hebben kunnen bijpraten.
    Pim, Monique, Marijon en familie heel veel sterkte met het verlies van deze markante man.

    Rick Pauw

    rick - amersfoort
    23 juli 2020

    Deel deze pagina:

  • De ''grote '' wereld
    reactie 12   |   niet OK
    Lieve Pim, Marion, Moniek en alle broers en Claar,
    Wat voelde het groots om als jonge 17 jarige bij Chris en Marion te zijn. We voelden ons door hen serieus genomen en mochten deel nemen aan de ''grote wereld' van discussies, heftige levendige gesprekken en lange avonden. En we mochten ons zelf zijn. We genoten ervan. En wat heeft Teun veel geleerd van Chris, en ik indirect ook door te zien hoe Chris vol drive en passie zijn leven leefde , en de dingen gewoon uitprobeerde en deed en zich niet liet tegen houden door angst voor risico's en falen. En wat zal ik zijn verhalen missen op de camping, zelfs zijn priemende wijsvinger waarmee hij zijn woorden en meningen kracht bij zette. Zijn laatste droom qua projecten is werkelijkheid geworden, de camping die hij voor ogen had is inmiddels open en gasten kunnen genieten van een'' stukje '' Chris. Zijn sfeer en verhalen maken deel uit van deze plek . Maar ik zie ook in Pim kanten van Chris terug, fijn dat in jouw Pim, Chris een beetje voortleeft .

    Wat een mooie, gepasioneerde vent was je, Chris! Ik ga er vanuit dat waar je nu ook bent, je vast weer nieuwe manieren vindt om dingen te bedenken die het leven mooier maken . Wie weet vangen we daar nog een glimp van op.......

    Ik wens met name Pim en Moniek, en alle anderen naasten veel sterkte , Liefs Lisa

    lisa - Arnhem
    23 juli 2020

    Deel deze pagina:

Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

Plaats een reactie

Inspiratie nodig voor uw reactie?


De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.