Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Corine Kessel

01-01-196321-05-2021
      “Ik heb een tof leven gehad “ Corine

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Elke dag een gemis
        reactie 50   |   niet OK
        Haast elke dag schiet je door mijn gedachten. Je grote hart, je ijver, je wijze raad. Waren er maar meer mensen op deze wereld zoals jij.

        Selene - Volendam
        31 december 2022

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 49   |   niet OK
        Lieve Corine,
        Hoe ontzettend verdrietig.
        Ik werkte al bij ouderen GGZ NHN toen jij erbij kwam in 2006.
        Fijne collega met veel humor, no nonsense en steunend. Altijd fijn je weer te spreken.
        Veel sterkte aan je familie en vrienden gewenst.
        Liefs, Graziella

        Graziella - Amsterdam
        27 juni 2021

        Deel deze pagina:

      • intervisiegenoot
        reactie 48   |   niet OK
        Als collega’s en intervisiegenoten volgden wij (Corine, Floor, Elselien en Anita) elkaar vanuit onze eerste banen als arts en later psychiater gedurende zo’n 25 jaar. We spraken af in Amsterdam, later kwamen daar Usselo en Haarlem bij, en de laatste jaren vooral “halverwege” in het midden van Nederland, telkens weer in een ander restaurant.
        Corine, je was nieuwsgierig, betrokken, gedreven, positief ingesteld, gericht op mogelijkheden en denkend in oplossingen. Niet zeuren maar handen uit de mouwen. Maar ook kon je behoorlijk geïrriteerd zijn als een of andere kerel jou in de wielen reed. Kritisch en met veel gevoel voor humor en een voorliefde voor leren tassen en laarzen.
        Hilarisch was onze reis naar het APA-congres voor psychiaters in Philadelphia. Gestrand in Londen wegens een algehele staking, complete chaos en koffers kwijt. Een dag later aangekomen in Philadelphia waar onze accommodatie inmiddels was vergeven. Waar vind je dan nog een slaapplek in een stad waar net 10.000 psychiaters zijn neergestreken. Gelukkig was daar de reddende engel Wouter die een plek in de christelijke herberg van “Father Divine” wist te regelen. Dat er gescheiden
        vrouwen en mannen etages waren en je als vrouw alleen welkom was in een lange rok en kousen, die ze in overvloed voor ons te leen hadden, namen we op de koop toe. Wat hebben wij een lol gehad met onze dagelijkse verkleedpartijen. Het contrast met ons ritje per limousine naar een feestje kon niet groter. Aansluitend enkele dagen naar New York, een half jaar na 9/11, was indrukwekkend en heel gezellig.
        Relaties, kinderen, verhuizingen, reizen, alles kwam voorbij. De zorgen om je moeder en zus. Maar vooral ook het plezier in het contact met je neven en nichten die je, als een echte suikertante,meenam op reis.
        Toen je 3 jaar geleden vertelde dat je ernstig ziek was vestigden we de hoop op de immuuntherapie die gelukkig ook aansloeg. Even leek het weer normaal, behalve dan je haar dat alle kanten uit ging staan en waar jij zelf de meeste grappen over maakte. Je wilde niet te veel stilstaan bij ziek zijn en de eindigheid. De laatste maanden waren zo zwaar dat het voor jou niet meer haalbaar was om ons nog een keer te zien en afscheid te nemen. Voor ons was dat lastig en ongewis. Het was fijn om bij de
        uitvaart te zijn en te horen hoeveel steun je in deze fase hebt gehad van je familie en vrienden.
        Lieve Corine dank voor je loyale bondgenootschap. Wij missen je!
        Heel veel sterkte voor familie, vrienden en collega’s bij dit grote verlies.
        Anita, Floor en Elselien

        Anita, Floor, Elselien - Amsterdam
        22 juni 2021

        Deel deze pagina:

      • Dag Corine, schoon & zus, lief en mooi
        reactie 47   |   niet OK

        "De 3 zussen in het zand, het schilderij dat ik maakte voor mijn 2 zussen tijdens mijn chemo tijd om mijn borstkanker te overwinnen verbindt mij ook met jou. Als schoonzus ben jij ook een soort van zus voor mij en vandaar dat ik dit stukje schilderij hier met je deel. De kleine bronzen Afrikaanse beestjes, zoals deze neushoren, vond je mooi, dus die deel ik ook hierbij met jou".

        Sinds 2003 ken ik jou, zus van Maartje, MP. En direct verwelkomde je mij ook in jouw leven. Kim en Ket konden altijd bij je terecht als ik weer naar Afrika ging. Lange wandelingen op het strand, lekker borrelen, proberen af te vallen, gesprekken over menselijk gedrag, het werk dat nooit af was, onze ambities, opvoeden, familie patronen, feestjes, vriendschap en ziektes: veel deelden we en overal kon ik met je over praten - zo veel dank dat je er altijd voor ons en mij was!

        "Twee maanden geleden werd mijn in goud gedoopte kraanvogeltje, van jou gekregen, zwart. En toen kort daarop hebben we afscheid van jou genomen. Je blijft altijd in en om ons".

        Dag Corine, schoon & zus, lief en mooi


        Simone - Wageningen
        20 juni 2021

        Deel deze pagina:

      • Corientje! lief mens! jou loslaten? hóe dan?
        reactie 46   |   niet OK
        In april vroeg je ons, je jaarclub, om je los te laten. Corientje, lief mens, jou loslaten? hóe dan?
        Als 12 onbekenden vormden we 37 jaar geleden een jaarclub in Groningen. Zonder jou was jaarclub ZON niet geworden wie we nu zijn, je was rustig, nou ja, meestal dan...., zorgzaam, betrouwbaar, gezellig, verbindend en lief, zooo lieffff.
        Zorgzaam, gericht op de ander; in de ontmoeting met de ander was je zo sterk Corine, dat je in de hulpverlening terecht bent gekomen is dan ook niet verwonderlijk.
        Je luisterde aandachtig, je gaf je eerlijke mening, oordeelvrij, op je eigen wijze in alle rust, je wás er, dat gaf vertrouwen.
        In Groningen hebben we heel wat avonden samen voor de tv gezeten; North and South, door jou consequent uitgesproken als "norsss en sausss" en natuurlijk Medisch Centrum West. En hoe vaak kwam je langs als je van de UB kwam?
        Op de zaterdagavond nodigde je vaak velen van de club uit bij jou, je had gekookt ,meestal tartaartje met krieltjes of vis in bladerdeeg, we aten voor de tv en jij was aan het breien en natuurlijk moest er gekriebeld worden!!!
        Na een kroegavond werd er gebeld, de avond en nacht werden tot in detail besproken.
        Met Monica en Angelique zijn we in die tijd in de auto van je moeder naar Frankrijk gereden en hebben daar ook Maarten opgezocht. Wat een plezier hebben we gehad!

        Tijdens je ziekte was je je familie heel dankbaar, ze zorgden goed voor je en ze waren veel bij je, je voelde je niet alleen, de beperkte energie die je nog had wilde je gebruiken voor hen. Wat voelden wij ons als club machteloos....
        Het viel me altijd op hoe positief je was ingesteld, positief in het leven in het algemeen en in de laatste jaren dat je ziek was in het bijzonder. je had vertrouwen en voor zover we mee mochten en konden voelen, leefde je niet in angst (stel je voor dat een ander zich druk zou maken om jou, of ongerust zou worden, nee...dat was niet des Corines).
        Wat ben je een sterke vrouw, opgeven was geen optie, je wilde nog niet dood, je had nog zoveel plannen en ambities. Mens, wat ben ik trots op je, wat ga ik je missen...ZON met 11 stralen, het is niet te bevatten; ZON straalt niet meer als voorheen nu jij er niet meer bent lieverd.
        Je bent nu uit je lijden verlost, dat is de enige troost.
        Over drie weken hebben we clubweekend, clubweekend zonder jou.... reken maar dat elk wijntje gedronken wordt met een toost op jou, op jouw leven, op jou, lief Corientje.

        Lian - Empe
        7 juni 2021

        Deel deze pagina:

      • Motormeiden
        reactie 45   |   niet OK

        Corine leerde ik kennen toen ik me aansloot bij de "motormeiden". Zodra ik mijn motorrijbewijs gehaald had en een motor had gekocht mocht ik mee op leuke tripjes. Samen met Resa, Renée en Ischa reden we op de motor met Corine erachteraan met de auto. Onmisbaar zoals ze ons verzorgde met eten en drinken en onze spullen meenam. De eerste avond van een weekend weg begon steevast met kaasfondue. En dan was er de onvermijdelijke sinterklaas-dobbel-avond, ongeacht de maand van het jaar. Waarbij iedereen nog last minute een gedicht in elkaar draaide (en Corine al een uitgebreid gedicht had gemaakt) en de spulletjes uit huis die je over had probeerde kwijt te raken via het dobbelspel. Menig item kwam jaarlijks weer terug (bv de onvermijdelijke eierkoker). Corine had vaak de meest leuke spulletjes in het spel ingebracht waar iedereen juist wél voor wilde dobbelen. Ook stond er altijd een dagje shoppen op het programma. Steevast was Corine op zoek naar een leren jasje. Of niet op zoek maar vond ze er "toevallig" eentje die ze niet kon laten hangen. Of zei ze dat ze dit jaar écht geen leren jasje mocht kopen, maar ja...
        Helaas geen tripjes met de 5 meiden meer. In gedachten en herinneringen blijf je erbij.


        Franca - Amsterdam
        5 juni 2021

        Deel deze pagina:

      • In elkaars leven
        reactie 44   |   niet OK
        We hebben elkaar niet heel veel, heel vaak of heel intensief gezien. Maar we waren wel bijna 30 jaar in elkaars leven. Karen en Corine ontmoetten elkaar in een ‘alco-groep’ in 1991. En sinds Peter & Karen samen zijn (1992), trokken we ook met z’n drieën op. Eerst natuurlijk in Amsterdam. Later vanuit Rotterdam en Haarlem. Eten, kletsen, een enkele keer theater. Naar elkaars feestjes. En de laatste jaren vooral wandelen. Lekker buiten zijn en ondertussen bijpraten.
        Het was niet heel veel, heel vaak of heel intensief. Maar het was wel heel vertrouwd. Corine’s belangstelling, betrokkenheid, humor en eigenwijsheid zorgden voor levendige gesprekken en vooral voor veel vrolijkheid.
        We leven mee met Corine’s moeder, met Mieke, Maarten, Bas, Monica en hun partners, met de zo belangrijke neefjes en nichtjes, met Resa en alle andere vrienden en vriendinnen.
        We missen haar.

        Peter en Karen - Rotterdam
        5 juni 2021

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 43   |   niet OK
        Stoere, speelse, oranje letters in de NRC. En dan de schok dat daar Corine staat….
        Corine, die ik leerde kennen in Groningen, en die ik later met grote tussenpozen ontmoette in Amsterdam.
        Warm, echt, geïnteresseerd, betrouwbaar, tikje chaotisch, lief.
        Ik weet dat je voor veel veel mensen, zowel privé als professioneel, belangrijk was; dat je hen hebt geraakt. Je luisterde écht naar t antwoord op de vraag “hoe gaat t?”.
        En daarmee heb je mij geleerd dat écht luisteren het verschil kan maken. Dankjewel.



        Beijtje - Amstelveen
        4 juni 2021

        Deel deze pagina:

      • Herinnering
        reactie 42   |   niet OK
        Corine leerde ik kennen in Amsterdam, waar ze de opleiding tot psychiater volgde en ik als psycholoog werkte. We konden het goed met elkaar vinden en ik heb haar in mijn hart gesloten. Ze nam haar opleiding serieus en werkte heel hard en was consciëntieus. Vele avonden gingen op aan het uitwerken van de intakes die ze deed bij het PCA/Valeriuskliniek.
        Ze woonde in dat prachtige pand aan het Roelof Hartplein en volgens mij vond iedereen haar een prettig en warme vrouw. Ik in ieder geval wel.
        We verloren elkaar uit het oog, zoals dat kan gaan.
        Jaren later, tijdens een cursus, zag ik ineens Corine's gelaatstrekken in een medecursist. Het bleek ook een Kessel te zijn. En ook met Mieke ben ik een poosje, gedurende de cursus en daarna opgetrokken. Ook al zo'n mooi mens. Mieke, mijn hart gaat naar je uit.
        Het was voor mij een schok om vandaag in NRC het overlijdensbericht te lezen. Herinneringen aan Corine kwamen terug en ik wil graag delen dat dit warme en positieve herinneringen zijn. Moge dat jullie tot troost zijn en steunen in het verdriet.
        Hopelijk is er iemand in de familie die het appeltaarten bakken voortzet.




        Carla - Houten
        4 juni 2021

        Deel deze pagina:

      • mini-wintersport
        reactie 41   |   niet OK

        Zin in een uitje, ff wintersporten tegen de januari-blues, Corine gaat mee.
        Skien was niet haar ding- bleek ook weer, maar gezelligheid zeker wel.
        De foto's zijn belabberd, maar staan voor mij symbool voor onze vriendschap; corine is altijd te porren voor actie samen. Zo hebben we ook jaren getennist en deelden week in-week uit onze werksores en de rest, want altijd ff een drankje na afloop. Songfestival kijken en alles afkraken, ff eten tijdens het voorjaarscongres, schoenen kopen bij Monica, shoppen in Haarlem en natuurlijk de intervisiegroep . Onze laatste actie was een wandeling vanuit je huis naar het landgoed met de hond, het was lekker kletsen zoals altijd en we zouden zeker de volgende keer daar gaan fietsen.



        Floor - AMSTERDAM
        3 juni 2021

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.