Jeetje lieve Daan. Ik kan het nog steeds niet geloven… dat jij er niet meer bent. Het kwam voor mij, en waarschijnlijk velen anderen met mij, binnen als een totale schok. De altijd goedlachse jij. Met je heerlijke platte accent en je grinnikende lach.

We leerden elkaar als pubers kennen op Zipp, waar ik toevallig een keertje mee was met iemand die ik kende, en het klikte gelijk. Je stelde me voor aan je vrienden, nam me mee over de kermis, naar het Singelfestival en introduceerde me later met het Bosvolk-leiders leven. Een tijd waar ik mooie herinneringen aan heb. We konden samen enorm lachen. Maar ook serieuze gesprekken voeren, die soms wel uren konden duren. Ergens buiten op een bankje, of al lopend door het door ons beiden geliefde Edam. Het begin van een mooie vriendschap. Zo eentje waarvan het niet uitmaakt hoe lang je elkaar niet gezien of gesproken hebt, maar altijd weer als vanouds is als je elkaar weer tegenkwam.

Ik zag je opbloeien en soms struikelen. Natuurlijk wist ik dat je het af en toe lastig vond om jouw eigen pad te vinden om te bewandelen, in dit drukke leven. Maar je was toch altijd positief. Jij kwam er wel. Al dan niet met een omweg. Daar was ik ook echt van overtuigd. Jij kwam er wel.

Het afscheid moeten nemen van jou valt me zwaar. Zeker nu het zachte getrappel in mijn buik mij constant herinnerd aan nieuw leven. Ik gunde je de wereld lieve Daan, en als dit is wat jij wilde dan gun ik je nu ook je eeuwige rust. Ik hoop dat je die gevonden hebt.

Je had en hebt voor altijd een speciaal plekje in mijn hart en ik zal de mooie herinneringen koesteren. Rust zacht. ❤️
Liefs, knuffel en kus. Annelike

Wat een schok dat ik het hoorde.. je altijd vrolijke lach als ik je zag. De mooie gesprekken die we met wat borrels op hebben gevoerd in de Poort.. zoveel optimisme en altijd het goede zien in de mens. Wat zul je het moeilijk hebben gehad dat maakt me verdrietig.
Hopelijk heb je nu rust, ik drink een borrel op je!
Dag lieve Daan😘

Lieve Daan,
Op de bruiloft van Roos en Siem was je te spreken over de Sauvignon en de serveerster die hem bij je bracht. ‘Mensen zoals wij..’ zei ik tegen je. Dat doet pijn. We dronken wijn en bietsten sigaretten. Jij keek bewonderend naar de kleine jongen, die in alle drukte lag te slapen op het bankje..

Hey Daan,
Wat ben ik geschrokken .....gewoon geen woorden....helemaal stil.
Maak er een feestje van daarboven, ik ga je missen

Lieve Daan,

Toen ik dit nieuws hoorde kon ik en wou ik het in eerste instantie niet geloven.
Ik dacht gelijk aan de hele familie want dat zijn er nog al wat.
Jarenlang toverbalrepetities, kamp, bonte avonden, levend stratego, zoveel gelachen. Wie ben ik met Dokter Jan jij in dat ziekenhuis bed met je been omhoog en mijn eerste musical en film jij of film ik jij en Pascal samen regisseur en ik Dracula op het balkon. Toverbal zit in me hart met al deze herinneringen.
Ik kan het nog steeds niet geloven dat je er niet meer bent. Als ik je tegen kwam in de straat zeiden we altijd even gedag. Ik kan het me niet voorstellen dat ik 2/3weken geleden nog “Hey Daan” heb mogen zeggen.

Dus bij deze Hey Daan het gaat je goed je laat een groot gemis achter.

Ik sprak je eigenlijk zelden, maar als dat zo was was het gezellig. Ik had je nog een bericht willen sturen dat ik je move naar Roemenië tof vond, zelfs al werd het niet wat je er van verwachtte. Maar toch niet gedaan, want zo vaak spraken we niet. Doe ik voortaan wel. Je gaat gemist worden, meer dan je je misschien realiseerde.

Lieve Daan, altijd had je grote plannen.
We spraken elkaar twee weken geleden nog en je vertelde enthousiast over je nieuwste plannen. Daarna waagden we zelfs nog een dansje samen.
Jij leek altijd vol optimisme overal op af te gaan. Ik had dan ook nooit gedacht dat het zo zou lopen.
Ik ga je missen.

"Als jullie allemaal kinderen hebben, komen ze Ome Daan opzoeken, waar ik dan ook ben. De oma's brengt ze en jullie hebben dan een paar weken rust. Ik laat ze dan Roemenië zien, misschien zit ik dan wel op Curaçao, dat is ook een mooie plek."

Grote neef Daan,
Je kleine nichtje gaat je missen. ♡

Je kwam een dagje naar Enschede, omdat het een goed idee leek om samen net over de grens in Gronau een bezoekje aan “het buitenland” te brengen. Na een rondje door het park kwamen we in de trein terug tot de conclusie dat het een goede trip was geweest.
En zo was het.