We gaan je missen, lieve Daan!
Ik hoop dat je nu je rust gevonden hebt.

Liefs,
Roos

Lieve Daan,

Edam is een stukje stiller zonder jou…

Ik ga jou, je persoonlijkheid en je lach missen 💜

Toen ik hoorde dat je niet meer onder ons bent, voelde ik zoveel emoties.
Wat zul jij je eenzaam hebben gevoeld.
Ik stuur je liefde, waar je ook bent.
En je ouders stuur ik kracht om jouw lijflijke missen te dragen.
Tot ziens Daan, je bent en blijft een mooie ziel 💖🙏

Altijd in je auto met een grote glimlach. Wapperende lange haren van de wind en altijd zei je me zo lief en vrolijk gedag.
Rust zacht Daan, ga je goed.

Sterkte aan iedereen xxx

Graag wil ik ter herinnering aan Daan mijn eerste ontmoeting met hem delen.
Het was 2006. Ik was zelf acht jaar oud en ging voor het eerst naar de repetitie van de Toverbal. We moesten in kleine groepjes een zelfverzonnen stukje instuderen en Daan was onze begeleider. Afijn, er moesten rollen worden bedacht. Zo hilarisch als ik dacht te zijn wilde ik graag ‘een slak’ zijn. Daan zag er de humor wel van in: “nou goed dan, Joop mag de slak zijn”, zei hij. “Ga maar in die hoek liggen”, wat ik vervolgens ook deed. Daan richtte zich tot de rest van ons groepje: “zien jullie dat? Er ligt daar een slak!” Daan liep vervolgens naar me toe en en tilde z’n been op. “En weten jullie wat ik altijd doe als ik een slak tegenkom?!” En zowaar ‘trapte’ Daan de slak plat. Hilariteit alom. Ik zal dit moment nooit vergeten.

Vaak sprak ik je niet meer de laatste tijd, maar ik zal bidden voor je ziel.

-Je achterneef Joop

We spraken elkaar niet vaak.
Te weinig denk ik nu. Maar als ik je ergens tegen kwam hadden we altijd een babbeltje even kort zoals dat gaat.
Altijd met een lach op je gezicht.
Man wat had jij een mooie lach.
Wat zullen we die missen.

Lieve Daan, hoop dat jij je rust gevonden heb.
Hier zal je ongelofelijk gemist worden