Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Dagmar Jongejan

17-06-197820-06-2004
      Lieve Dagmar,

      Waar jij zo bang voor was dat je het knuffelen en aanraken zou missen, dat missen wij nu. Zoveel meer dan we van te voren bedenken konden. Ik hoop dat je nu ergens bent, waar je wel kunt zien en geen last meer hebt van de pijn. En oh, wat zou ik graag wat van je horen of een seintje krijgen dat het nu goed is. Het is zo moeilijk zo. Liefs, mama en papa

      Overige informatie
      Onze dochter is maar 26 jaar geworden. Ze wist dat ze uiteindelijk jong zou sterven, maar heeft geprobeerd nog te genieten waar ze maar kon. Helaas bedierven haar blindheid en voortdurende pijn bijna alles.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 168   |   niet OK
        Dag meisje van me, het blijft fijn dat er een plekje is, waar we af en toe wat kunnen schrijven naar jou.Je blijft een eigen plekje houden in ons gezin, ook voor de 'nieuwe' neefjes die jou alleen van de foto's kennen, maar ze weten jouw naam wel.Ik denk altijd graag, dat onze kleinkinderen een extra beschermengeltje hebben, maar je krijgt het wel steeds drukker daarmee.Dag lieverd, je bent voor altijd in ons hart en in onze gedachten. Liefs, mama

        willeke, -
        9 september 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 167   |   niet OK
        Lieve Dagmar,
        Zo vaak zijn er momenten waarop je nog even volschiet. Zo vaak gebeurt er iets, waardoor je ineens weer aan jou moet denken. Dat vind ik wel fijn, want zo hoor je er nog steeds bij. En het is waar wat Rutger zegt: je bent nog steeds tante, maar dan op een andere manier. Gisteren zag ik een foto van jou bij Annemiek, die ik nog niet kende. Quincy dacht dat het Thirza was, dus blijkbaar lijken jullie toch wel wat op elkaar. Dat zouden jullie allebei wel leuk hebben gevonden. Dag lieverd van me. Van de week plaatsen we een nieuw kleurig lantaarntje bij je graf. Ik hou van jou, mama

        willeke, -
        8 juli 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 166   |   niet OK
        Vandaag is het vijf jaar geleden dat we afscheid van je moesten nemen. Het was geen storm in een glas water, jij dreef weg met de haven in zicht. Een haven waar je geen pijn meer zou hebben, weer gewoon kon zien en lopen. Waar je nog steeds bij ons zou zijn, maar op een andere manier.

        Lieve Dagmar, we missen je!

        Rutger, -
        20 juni 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 165   |   niet OK
        Lieve Dagmar,

        Vandaag zou je 31 jaar zijn geworden. Ik besef meer en meer dat ik nu gewoon ouder ben dan dat jij ooit hebt mogen worden.

        Elke dag is er wel een moment die me aan jou laat denken. Hoe zou je het vinden om weer tante te worden? Hoeveel kado's zou je al voor de kleine hebben gekocht? Want ik weet dat jij samen met ons enorm zou uitkijken naar de geboorte van de kleine. Feitelijk wordt je nog steeds tante, alleen op een andere manier.

        We missen je!

        Liefs,

        Rutger

        Rutger -
        17 juni 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 164   |   niet OK
        Lieve Dagmar, zo langzamerhand gaan we weer naar de tijd toe, die voor ons zo vol herinneringen zit. Ik denk altijd wel aan jou, maar rond deze tijd is het net of het meer aan de oppervlakte zit en als het maar even geraakt wordt, ben ik ook weer makkelijker in tranen. Toch heb ik wel het gevoel dat het goed met jou gaat en dat je om ons heen bent. Natuurlijk zou ik je liever willen zien en aanraken, maar dat vermogen heb ik niet. Ik ben al blij dat ik je voel en af en toe het idee heb, dat je ons een seintje geeft.
        Dag lieverd van me, let maar een beetje op ons allemaal, dan komt het wel goed.(je krijgt het zo langzamerhand wel druk, want we breiden nog steeds uit) Dikke kus van je mama

        willeke, -
        6 mei 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 163   |   niet OK
        Lieve Dagmar,

        Het is nu vijf jaat geleden dat jij voor hety laatst naar het ziekenhuis moest,je nieren hadden het begeven. Wij wisten toen echt dat dit jouw laatste weken, maanden op aarde zouden zijn. Voor ons zijn dit nog steeds hele moeilijke maanden. Het gemis is niet minder geworden, het verdriet blijft en toch kunnen wij nu weer genieten van de warme mensen om ons heen, van jouw neefjes en nichtjes(onze kleinkinderen)en van jouw zusje en broers. Bijelkaar zijn is een feest en ook steeds een lege stoelwaar jij in zou moeten zitten. Vijf jaar, zo maar voorbij,het lijkt maar een dag.

        Lieve Dagmar, soms voel ik dat je heel dicht bij bent, bij en voor mij bent. Dat voelt goed. Ik hou van jou

        Papa

        Jaap -
        18 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 162   |   niet OK
        Hoi Willeke, ik lees dat je het wachtwoord kwijt bent, net onder de twee vensters waar je inlogd staat een tekst "wachtwoord vergeten" klik daar op en vul je e-mail adres in. Na enige dagen zal je het wachtwoord ontvangen..
        Doe Rutger de groetjes, en heb voor Dagmar een kaarsje aangestoken.
        Mvg, Nick

        Nick -
        15 februari 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 161   |   niet OK
        Lieve Dagmar
        2 Weken geleden schreef ik jou ook al, maar door het invoeren van dat wachtwoord lukt het mij niet meer om het geplaatst te krijgen. Suf hé? Je weet vast inmiddels wel dat opa ook is overleden. Ik hoop dat jullie op 1 of andere manier contact hebben gehad. Het ging allemaal zo onverwachts en snel met opa. Oma heeft het er heel moeilijk mee. Ik vond het moeilijk oma zo te zien. Ze wilde opa natuurlijk niet loslaten. Ik zag mezelf weer helemaal terug in de tijd dat het met jou slecht ging. Alles komt dan weer terug. Lief meisje, gelukkig blijft de liefde en 'houden van'. Ik denk nog elke dag aan je en praat in gedachten ook nog vaak tegen jou. Dag Dagmar, help opa en oma maar een beetje, als dat kan. xxx, mama


        willeke, -
        11 december 2008

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 160   |   niet OK
        Lieve Dagmar,

        Vandaag is opa Dronten begraven. Vorige week zondag is hij eigenlijk behoorlijk onverwachts overleden. Ik kan het me eigenlijk ook nog steeds niet voorstellen, dat ook hij er niet meer is. Toch ben ik er van overtuigd dat jij hem aan de hemelpoort stond op te wachten. Ik heb hem gevraagd om je een dikke kus te geven, heb je die al gehad?

        In 4,5 jaar tijd zijn we nu twee hele dierbare mensen verloren. Natuurlijk kwamen de afgelopen periode ook de herinneringen aan jouw ziek zijn en overlijden weer naar boven.

        Ik vind het fijn om te lezen dat er nog steeds veel mensen aan je denken. Zoals een verpleegkundige die jouw regelmatig heeft verzorgd, maar ook een oud-klasgenootje uit Leek. Ook wij vergeten je nooit! We missen je nog elke dag.

        Liefs,

        Je broer!

        Rutger, -
        21 november 2008

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 159   |   niet OK
        Al een poosje spookte jou naam door mijn hoofd, we hebben samen op de kleuterschool gezeten.. in plaats van jou naam op hyves te vinden vind ik je hier en ben je niet meer onder ons. Ik ben geschokt, maakt niet uit hoelang geleden we elkaar gezien en of gesproken te hebben.. Ik weet nog dat we ijsjes gingen kopen bij de spar in Leek en jij mij uit legde wat diabtes was en dat je niet alles mocht eten. Mede door jou ben ik de zorg in gegaan, dank je dat ik je heb mogen kennen ookal waren we nog klein. Ik ben je nooit vergeten! Rust zacht
        Veel sterkte aan je familie

        Cora -
        11 november 2008

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.