Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Dagmar,
Vandaag moest ik plosteling weer aan je denken. Ik heb je mogen verplegen in de Weezenlanden. Ik heb je altijd enorm bewonderd en tevens veel met je kunnen lachen op de momenten dat het wat beter met je ging.
Je ouders en familie mogen trots op je zijn! Helaas was jouw leven veel te kort.
Groetjes Esther Rorije

Lieve Dagmar, Vandaag ben ik ergens geweest waar ze een rouwgroep willen starten voor kinderen. Als het allemaal van de grond komt, hoop ik dat ik daar ook een bijdrage aan kan leveren. Ik ben ook bezig met een basisopleiding voor tekenen en schilderen en een beetje kleien, misschien dat ik dat ooit zelf kan combineren met een rouwgroep(je), zodat mensen ervaren dat er weer ruimte kan zijn voor iets anders, dat is dan iets wat ik van jouw dood geleerd heb. Maar als ik had mogen kiezen, had ik het liever niet willen leren, want die prijs zou ik er nooit voor over hebben. Vandaag dus ook weer over jou gepraat met mensen die ook hun eigen verdriet en rouw kennen. Het is dan toch fijn om iet van (h)erkenning te vinden. Dag lief meisje van me, een kus en een knuffel van jouw mama

Lief zusje,

Afgelopen week is er weer veel over je gepraat. Twee ongevallen waarbij jonge mensen zijn omgekomen, raken ons extra diep. Thuis weet iedereen hoe vreselijk het is om iemand uit het gezin te moeten missen. We leven mee met die nieuwe verscheurde gezinnen en begrijpen het verdriet, de pijn en de leegte zo goed.....

Ik heb je website weer een beetje aangepast. Eindelijk is het ook gelukt om een achtergrondmuziekje te maken, natuurlijk Enya. Eén van je lievelingsnummers, maar ik moet nog steeds huilen als ik het hoor. Ik zie je kist dan weer het graf in gaan en besef dat je echt nooit meer terug komt. Ik mis je!

Lieve Dagmar, Alweer jouw verjaardag herdacht zonder jou. Vandaag zou je 30 zijn geworden. Bea kwam bij ons langs, zij verwacht haar eerste kindje. Met elkaar zijn we naar jouw graf geweest. Zondag vonden we al een moeilijke dag omdat jij op zondag en vaderdag bent overleden. Nu herdachten we jouw geboorte, wat toch een vreugdevol moment was, dat ik niet had willen missen. Lieverd van me, we denken veel aan jou en missen je. Vooral op de 'familie'momenten waar jij bij had moeten zijn. Gelukkig maken ook jouw broers en zusje altijd tijd en ruimte om jou ook op die momenten te gedenken.
Dag meisje van me, liefs van mama

Lief meisje van me. Via Ger hebben we een cd gekregen waar jouw stem op staat. Je vertelt wat en leest een gedicht voor op de begrafenis van oma Zoetermeer. Het was heel bijzonder en ontroerend om er naar te luisteren.Het voelt toch als een kadootje dat we je nu toch nog kunnen horen.Je hebt een nieuw neefje gekregen, hij heet Jiro. We zullen voor hem ook een vlindertje bij jouw graf plaatsen.Het is straks al weer 4 jaar geleden dat jij overleed, maar we praten eigenlijk nog elke dag over en met jou.Ik ben blij dat we dat ook kunnen. Niemand vindt het moeilijk jouw naam te noemen. Ik ben druk bezig jouw hoofd in klei te maken. Ik vind het fijn om daar mee bezig te zijn. Lieverd ik hou voor altijd van jou, kus van mama

Lieve Dagmar,

Het is alweer lang geleden dat ik hier wat heb geschreven. Niet omdat ik niet an je denk, maar omdat het niet mijn ding is om het via een website te doen. Liever probeer ik in mijn dagelijkse leven aan jou te denken en me af te vragen hoe het zou zijn als jij er nog was geweest.

Toen Papa en Mama in Portugal waren, zijn Laura en ik ook een paar dagen over gevlogen. We zaten in de auto van het landschap te genieten, toen opeens jouw begravenisliedje (Enya - Orinoco Flow) op de radio was. Dat was wel heel bijzonder en ontroerend, want zo vaak hoor je dat liedje niet en dan ook nog in 'jouw'land.

Er gebeuren veel dingen, gelukkige ook leuke dingen waar we erg naar uitkijken en de geboorte van ons nieuwe neefje Jiro. Jammer genoeg heb ik ook nog een lieftallige ex die ons geluk steeds wil verstoren, maar liefde en herinnering overwinnen alles.

Soms zou ik je wel eens om raad en steun willen vragen. Dat doe ik nu maar in gedachten. Ik mis je!

Liefs,

Je broer

Lieve Dagmar,

Het is nu alweer een tijdje geleden dat ik hier geweest ben. Er is weer van alles gebeurd. Hugo is jou in leeftijd voorbij gegaan. Een moment waar we samen bij stil gestaan hebben en op dat moment waren we bij jouw graf. Natuurlijk is het ook goed dat ze jou voorbij gaan, want anders zouden zij er ook niet meer zijn. Het is voor mij ook ontroerend om mee te maken hoe ze jou nog steeds bij hun leven betrekken. Friso is inmiddels ook weer jarig geweest en hij wordt binnenkort vader als alles goed is.Ik hoop dat jij voor dit kleine neefje of nichtje ook weer een beschermengeltje kunt en wil zijn.Lief meisje van me, wij gaan al gauw weer naar Portugal. Vorig jaar waren daar direkt 2 witte vlinders, ik hoop dat je ons ook dit jaar weer een groet(je) stuurt. Liefs van mama ( en papa)

Na een bezoek bij alle familieleden ook even langs Dagmar. Willeke, Rutger en alle naaste familieleden, vandaag heb ik bij Dagmar weer een kaarsje aangestoken. Wat gaat alles snel, toch fijn dat deze site er is.. Liefs van mij.
Nick Portegies website:
www.portegieshaarlem.nl

Lieve Dagmar,
We hebben sinterklaas evierd en kerst komt er al weer aan. De 4e kerst zonder jou. Het was echt jouw feest, je hield zo van de lichtjes en gezelligheid. Dat maakt het nu extra moeilijk. Toch proberen we het gezellig te maken met de andere kinderen en kleinkinderen. En voor jou is er altijd plek in onze herinnering en gesprekken. Dag lieverd van me, ik hou van jou, je mama

Dag meisje van mij, papa en ik zijn intussen in Spanje geweest. Ook daar liggen de nodige herinneringen aan jou.
We hebben stenen meegenomen om bij jouw graf neer te leggen. Quincy ligt nu op jouw kamer te slapen. Dat vind ik wel mooi, ik denk dat je ook gek op hem zou zijn geweest, net als op je andere neefje en nichtjes. Hij vindt jouw lamp prachtig en pakt altijd de kraaltjes. Dag lieverd van me, liefde blijft, xxx mama