Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Gecondoleerd met het verlies van David en heel veel sterkte toegewenst!!

Beste Corine, alleen van een afstand op wat meer officiële glas-aangelegenheden heb ik David gezien. En dan ook nog gedacht dat hij op de glasblazerij werkte. De koppeling met ju kan ik pas kort. Maar David was en is verenigd in jou. Alleen in jou ken ik dus David. Hoe verdrietig moet het dan zijn als dat juist onlosmakelijk deel van je wordt weggerukt. Het is niet te bevatten dat dat ook nog in zo'n korte tijd is gebeurd. Ik wens je in deze hele moeilijke tijd heel veel sterkte. Mijn gedachten zijn bij jou en je kinderen.

Eddy E.

Mooie herinneringen aan de vele donderdagavonden bij de hockeyclub Leerdam. Je positieve en natuurlijke wijze om verbinding te leggen met andere trimmers, zodat we geregeld een wedstrijd of toernooi konden spelen. In het veld vaak de laatste man met je eigen bijzondere creatieve onvermoeibare positieve speelstijl. Ook was je de laatste man die op donderdagavond het clubhuis verliet na een gezellige avond.
Ik koester de herinneringen.

Ronald

Met jouw vertrek, heb je afscheid genomen van de tijd.
Wanneer ik terugdenk aan de tijd waarin wij elkaar ontmoetten, het zal medio 2008 zijn geweest, verschijnt er echt een lach op mijn gezicht, want jongens wat een tijd was dat…

HCL, het oude clubhuis, donderdagavond én, geregeld, donderdagnacht, gevuld met een klein clubje trimhockeyers. Iedereen hield de donderdagavond vrij. Want op die dag stapten we om 19:30 uur in een wereld die van ons was. Die wereld begon op het veld maar werd voortgezet in het clubhuis dat we voor ons alleen hadden. Muziek. Praten. Lachen, zoveel lachen. Gesprekken. Over de zin van het leven, onze dagelijkse beslommeringen, relatieperikelen of werkgedoe. En hadden we al het bier op, maar waren we nog niet klaar om onze wereld weer te verlaten, dan haalde jij nog wel even een kratje bij Beja Café.

Legendarische tijd. Die jij met jouw zijn en jouw open karakter, je interesse en jouw sprankel mede hebt vormgegeven. Dankjewel David. Het was écht aangenaam jou te ontmoeten in een wereld waarin zoveel mensen een harnas dragen. Het ga je goed aan de andere kant! 💛

Als je zo eens terugkijkt zie je pas dat we een behoorlijk verleden samen hebben .
Alles begon toen jullie in Leerdam kwamen wonen en Louis en Guus naar de Hobbitstee gingen. Daan en Guus werden al snel dikke maatjes en vele feestjes volgden. Wat hebben we ongelofelijk leuke kinderfeestjes gehad , zo puur , gezellig, creatief en ontspannen , geweldig ! Met z'n allen in de boerenkar het land op en daar picknicken en stoere spelletjes doen.
De jongens hebben jaren samen gehockeyed en David en Pieter waren altijd zeer actief en betrokken bij het team en HC Leerdam . Altijd te porren voor een feestje en de bijbehorende activiteiten, of het nou bardienst was, opbouwen van tenten, frituren, beveiliger spelen, bandjes controle, overal zette David zich in. En natuurlijk al die gekke dansjes op naast of onder de bar, met David was het altijd lachen.
Bij diverse etentjes en gezelligheid bij de openhaard, kon David nog weleens in slaap dommelen, niet omdat het saai was maar omdat hij zo relaxed was, dat was weleens spannend als we na een etentje nog naar huis moesten rijden, even checken of David's ogen niet dichtvielen.
Met jullie 18 jaar bestaande trimmers team hebben jullie natuurlijk ontzettend veel leuke en mooie momenten met elkaar beleefd en ook daar is David mede verantwoordelijk voor geweest, altijd goed gemutst, klaarstaan voor iedereen en ook altijd in voor een goed gesprek of gekkigheid.
Wat zullen we die gekke goedzak gaan missen!
Corinne, Louis en Guus , familie en vrienden, voor jullie allemaal heel veel liefs , sterkte en kracht om het verlies van David te verwerken.

Katja, Pieter, Daan en Luuk

Voor iemand die de druk van de tijd met een korreltje zout nam, is het einde oneerlijk gehaast gekomen.

Lieve David,

Ik denk dat er weinig mensen zijn aan wie je terugdenkt en alleen maar fijne herinneringen hebt. Altijd in voor een praatje, soms ging het ergens over en soms ging het helemaal nergens over, maar je voelde je altijd gehoord.

Ik ga je missen als ik September van Earth, Wind & Fire hoor en ik ga je missen als we met z’n allen in de tuin bij de Riga zitten. Je zult dan misschien niet meer op een paar meter afstand tevreden de gesprekken van iedereen in de gaten houden, maar ik beeld me in dat je dat dan van een grotere afstand alsnog doet.

Duco

Sinds 2017 ben ik bevriend met Louis. Het duurde dan ook niet lang voordat ik aan het begin van onze vriendschap werd uitgenodigd bij David en Corine.

Vanaf dat moment kwam ik geregeld over de vloer bij hen. Corine had altijd de regie in handen over de hele organisatie in huis: het eten, wat er nog gehaald moest worden, drinken en noem maar op. En David ondersteunde alles op zijn eigen rustige, relaxte manier. Altijd met een glimlach, altijd gastvrij. Een drankje aanbieden, even zitten, lekker kletsen. Over van alles: de politiek, het verkeer, vakantieplannen, relaties. Dat vond ik zo mooi aan David, het onderwerp deed er eigenlijk niet toe, het ging hem om het contact. En dat contact was oprecht, warm en persoonlijk.

Na het eten steevast een spelletje met zijn allen: Corine, David, Louis, soms Guus, soms andere vrienden die ook altijd welkom waren, en natuurlijk Maud. Die avonden voelden als vanzelfsprekend, maar waren eigenlijk bijzonder waardevol.

En dan natuurlijk dat ene hoogtepunt: de stapavond in Leerdam, ergens tussen twee corona-golven in. Met Louis en David het café in, een biertje drinken, lachen, mensen kijken, genieten van het rumoer. En de dag erna samen de avond doornemen en de kater verwerken.

David, je zult ontzettend gemist worden. Een fantastische vader – en zeker ook een vriend – voor Louis en Guus en echtgenoot van Corine. Een warme persoonlijkheid. Je leeft voort in onze herinneringen die we zullen blijven herbeleven.