Lieve Diede,

Vanaf dat je een hummeltje was, kwam je al met papa en mama bij ons op de camping. Eerst in een stacaravan. En elke avond als je ging slapen klonk jouw heldere stemmetje over de camping. Samen met Mamma zong je dan " Ik ga slapen, ik ben moe. Ik sluit mijn beide oogjes toe.....

Vanaf dat moment sloten wij jou in ons hart. En lieve, dappere Diede, daar zit je voor altijd.

Anna, Dien en Jasmijn

Lieve Diede, Op donderdag 2 januari werd ik wakker in de Zeetuin waar ik samen met jou, jouw ouders en zusjes, zomers hebben doorgebracht. Ons kleine paradijsje aan zee, vol met paradijsvogels, lieve en bijzondere mensen, vrolijke kinderen die over het gras liepen of reden zoals jij. Beetje weinig wifi maar daar was altijd een oplossing voor want bij de schommel deed ie het goed.. Vorig jaar kwam je nog een keer langs en hebben we herinneringen opgehaald aan de dagen in de zon. Of regen. Of wind. Maar hoe dan ook altijd mooie dagen. De hele dag heeft 2 januari de zon geschenen, het was zo een mooie dag en pas toen het donker werd ging het hard regenen en waaien, alsof de hemel meehuilde met jouw vertrek. Maar altijd als ik hier de zon zie schijnen op de bomen rond de Zeetuin of ik de golven zie, voel en hoor op het strand van Oostkapelle en Vrouwenpolder zal ik voelen en weten dat jij altijd bij de "mensen van de Zeetuin", zal zijn, blijven en horen. Dag stoere, grote, lieve Diede en lieve Ellen, Vincent, Guusje en Saar; heel veel liefs en sterkte van mij (Siska) en Frank, buren uit de Zeetuin.