Emiel,

Ik kwam bij Voorwaarts op de Bas.
Jij Gozertje op de trombone, ik op de Bas.
Jij zoveel lol, zoveel inzet in alles wat je deed, Ik op de bas genietend van jou en de muziekvereniging Voorwaarts.
Jij in de pauze aan het woord, en wat hadden we een lol.
Ik gestopt bij voorwaarts, en we werden vrienden op Facebook. Ik zag je nog bij het Kapelleke op de trombone en dan dronken we een biertje en kletsen we weer ff bij.
Op Facebook zag ik je berichten langskomen en dacht, wat heeft hij het leuk in zijn leven. Feessie hier feessie daar, hij doet wat hij wil, het werk wat hij doet is tof, jij genoot.
En als ik dat zag kon ik daar ook van genieten.

Gisteren hoorde ik via via het nieuws dat je er niet meer bent. die avond vergeet ik niet snel.
Ik op de bank denkend dit kan niet. zo jong, het voelt raar. De herinneringen komen boven.
Maar vandaag toch weer via een ander het zelfde nieuws. Dus het is echt zo.
Emiel, Je bent iemand die Ik me leven niet vergeet.

Thx dat ik je heb leren kennen.
Lody