Ik ken Enzo, zijn ouders, broer, zus niet, en als ouder kan ik mij geen groter verdiet voorstellen.
Ik wens iedereen die Enzo heeft gekend in bijzonder zijn gezin/familie veel liefde en aandacht van de mensen die wel dicht bij hun staan.
Ik ben ook diep geroerd van het mooie bericht van zijn voetbalelftal, jongens hou elkaar goed vast en zorg voor elkaar.

Binnenkomen via de achterdeur (fijn, dan hoef ik niet naar de voordeur te lopen), altijd even een praatje met veel belangstelling (hoe was jullie vakantie, weekend, uitstapje), super beleefd (bord op het aanrecht en helpen met opruimen), knappe verschijning (maar dan ook echt), nieuwe schoenen (wauw, best heftig, maar de trend is weer gezet), logeren op zolder (nooit hoeven vragen of het wat zachter kan), gamen in de televisiehoek (oké, dat kan dan wel weer wat zachter), kletsen aan de keukentafel met ons gezin (over voetbal uiteraard, gelukkig voor mij geen straf), de plannen van de mannen (leuk, doen!) en de eindeloze rapmuziek vanuit Cas zijn kamer of in de keuken (OMG%#”). Zomaar een greep uit mijn herinneringen aan jou, ik zal ze koesteren. Lieve Enzo, je bent en blijft voor altijd in mijn hoofd en in mijn hart.
Renate

Als je bij ons binnen kwam, eerst even kijken wat je aan had die dag. Je had echt een hele leuke kledingstijl. Je was super aardig tegen mij als ‘kleine zusje’ van Cas. Ik vond je een van de leukste vrienden van Cas en het was altijd gezellig als je er was. Wel was het een beetje jammer dat elk gesprek over voetbal ging:-). Ik zal je erg missen.
Pien

Als ouder vind je heel fijn als je kinderen leuke vrienden hebben. Vrienden waar je direct een goed gevoel bij hebt en die je graag ziet langskomen. Met enkele vrienden krijg je ook zelf een leuke band en ze worden onderdeel van het gezinsleven. Ik kan me nog nauwelijks voorstellen dat je niet meer gezellig komt aanwaaien om Cas op te halen of om gewoon te chillen. We zijn erg aan je gehecht en missen je nu al enorm.
Arnoud

Wij wensen jullie heel veel sterkte en kracht met dit immens grote verlies.????

In Memoriam
Enzo Sergio Nieuwenhuizen
10 april 2003 – 26 augustus 2019


In een seizoen bijna 100 goals maken, Enzo deed het. Als spits was hij op elke positie, binnen en buiten de 16, gevaarlijk. Of hij zichzelf nou vrijspeelde voor de keeper of dat hij van afstand uithaalde, het maakte niet echt veel uit. Hij scoorde er flink op los. Zijn schot was zo hard dat tegenstanders maar beter konden wegwezen als hij aanlegde. Ook wij moesten tijdens een training af en toe wegduiken.

Enzo was een klassieke spits. Van de vijf ballen die hem bereikten, gingen er altijd wel een paar in. Hoewel hij wat geblokt oogde, was hij supersnel op de eerste meters. Bovendien wist hij precies wanneer hij moest vertrekken om de buitenspelval te omzeilen. Helaas had niet iedere scheidsrechter of grensrechter dat door. En als hij, terecht of onterecht, werd teruggefloten, baalde hij stevig. Hij had trouwens niet alleen oog voor het goal. Als iemand er beter voorstond, kon je rekenen op een pass op maat. Wisselbeurten accepteerde hij omdat hij ook gewoon onderdeel van het team was. Een echte teamplayer.

Enzo was niet alleen tijdens trainingen en wedstrijden bij SDO te vinden. Ook op andere avonden was hij met ons te vinden op veld 2. We oefenden wat of deden een spelletje ‘afstand-tienen’. Hij wilde altijd winnen, en haalde daarvoor altijd met een brede glimlach het beste uit zichzelf. Als hij dan won, werd zijn lach nog breder. Met een muziekje erbij, leken die zomeravonden eindeloos.

Toch, Enzo, was je niet alleen met de buitenwereld bezig. In jouw hoofd gebeurde er heel veel, waar wij geen weet van hadden. Als je alleen was, bekeek je de wereld vanachter een zwarte bril en toen nam je een dramatisch besluit. Hoewel je er fysiek niet meer bij bent, weten wij dat ons team voortaan altijd met 12 man speelt.

Je teamgenoten van SDO JO16-1 (JO15-3)