Beste Erik,
Ik heb je al zeker 14 jaar niet meer gesproken. Toch hebben we een jaar of 8 intensief samengewerkt in de Randeraat en bij Arie Schoon. Toen ik 19 was was jij 22 en werkte we (Jij, Barry, Onno, (Grote) Jasper, Leon, Denniz en ik Jasper (Mini-Me) bij Arie Schoon om de fabriek daar elke zaterdag schoon te maken. We waren een team studenten die daar onze gang konden gaan want er was geen toezicht. Racen met de electrische pompwagens, bakken water over elkaar gooien enzovoorts. De grootste lol maar wel stevige arbeid en hard werken, want dat kon je zeker ook. Daarnaast werkte je in de Randeraat wat ik supercool vond en stiekem keek ik best wel tegen je op. Daar werden we ook collega's dus op zaterdag na Arie Schoen ook nog s'avonds en s'nachts door. Behoorlijk wat uren werken maar klagen was er niet bij. Zelfs ziet wanneer we na vrijdag in de Randeraat de volgende ochtend weer bij Arie Schoon moesten werken na 2 uur slaap (soms wel stiekem een uurtje op de meelsilo's slapen). Studeren deden we allemaal maar was eerder bijzaak omdat daar gewoon geen tijd voor was. Het was een geweledige tijd en ik ben blij dat ik die met je heb mogen delen. Ik weet zeker dat meer dit gevoel delen en je zal daarom niet worden vergeten.
Rust zacht.

Lieve Erik,

Afgelopen vrijdag dacht ik: ik moet Erik even een berichtje sturen om te vragen hoe het met je gaat. Het is erbij ingeschoten. En nu ben je er niet meer. Ik kan er geen woorden voor vinden.

Ik wil je uit de grond van m’n hart bedanken dat je er voor me was in donkere tijden. Ik weet niet of je weet hoeveel dat voor mij heeft betekend.

Ik wil je ook bedanken voor het lachen, aan de bar in De Zaak. Nog steeds kijk ik met plezier terug op die tijd. En elke volgende dag na een te lang avondje stappen, kwam je weer binnen omdat je weer iets kwijt was: ‘ligt m’n jas of portemonnee hier? Nee? Telefoon dan misschien?

Het waren briljante tijden. Waar we ook waren, gelachen werd er altijd. Maar ook voor serieuzere zaken kon ik bij je terecht.

Lieve Erik, als ik je vrijdag dat berichtje had gestuurd, had ik je misschien nog kunnen spreken. Ik hoop je dinsdag een laatste groet te mogen geven, en je te bedanken.

Vaarwel lieve Erik.

Een aantal jaar samen gewerkt en wat waren wij een goed team! Wij deelden dezelfde verjaardag, muziek smaak en zaten eigenlijk altijd wel samen op één lijn. Wat heb ik met jou goede gesprekken gehad en vooral ook veel gelachen. Uitvoerende artiesten raden op de radio en dé zin die ik nooit zal vergeten; kosten zijn verliezen en verliezen staan debet Ang! Wat zal jij gemist worden Erik! Voor Rosa-Lynn, als kleine meid heb ik jou vaak gezien op kantoor en wens jou al de kracht en sterkte toe. Dikke knuffel voor jou! Pieter, Alex, paps en mams, verdere familie en vrienden; heel veel kracht, sterkte en liefde met dit vreselijke verlies gewenst. Liefs, Angie

Erik,
Het is lang geleden dat wij elkaar voor het laatst spraken in de viswinkel. We hadden nog over de geweldige jaren bij AFC en hoe trots je op je kleine meisje was. Ik herinner mij jou als vrolijke gezellige spontane jongen/ man die altijd in was voor een grapje.
Het ga je goed daarboven..
Lieve groet,
Melanie Berding

In de Rekerstraat, langs het Zwijnsmeertje, op een feestje: ik koester de momenten dat we elkaar spraken. Over muziek (je kennis? fenomenaal!), ons gesprekken over geschiedenis of over politiek, het was altijd een feest om met je te praten. Die spontane ontmoetingen, het even uitwisselen van ideeën over grote en kleine dingen, ik ben je er dankbaar voor. Het was echt heel leuk. Ik zal je missen, Erik!

Erik

We kenden elkaar maar vluchtig, heel gewoon,
uit de viswinkel, of zomaar op een toon.
Een praatje hier, een groet daar,
kleine momenten, maar altijd helder en waar.

Ik kwam je soms tegen, zomaar op straat,
altijd een goed woord, wat warmte, wat raad.
Nu denk ik aan jou, met een stil gebaar,
en wens je dochter en familie alle kracht bij elkaar.