Geschokt maar toch..... niet verbaasd.
Ik wist het niet, haar heengaan.
Ik heb t niet mee gekregen, ook niet hoe/wat/waarom.
Ik zag haar graag, ik wist dat er herkenbare dingen speelden.
Toch hoopte ik op een wederzien.

Mijn condoleances voor haar naasten.

Je bouwde aan een nieuwe werkelijkheid in de stad: groen, aandacht voor milieu en toegankelijk om met anderen te delen. Vol daadkracht, met vooruitziende blik en passie. Jouw verlangen ging uit naar een andere dimensie. Ik ervaar wat je hier hebt gebracht en sta stil met respect voor het verlangen wat je hebt gevolgd.

Dat blif jij lieve Eva. Mijn eerste contacten met de kas. Ik bezocht de kas met mijn kleinzoon Quint en het was snel duidelijk dat we wat konden betekenen voor elkaar. Eva jij werd mijn aanspreekpunt voor de techniek. Het stapje voor stapje renoveren van de kas met gebruikte materialen, niet slopen maar bouwen. Je pakte alles beet. Samen met Marja hebben jullie gebouwd aan de kas maar vooral ook aan de verbinding tussen mensen. Wat zullen we je missen vooral ook familie, vrienden en het team.
Cees van der Burg

Ik heb goede herinneringen aan mijn tijd met jou. We deelden onze jaren naar het volwassen worden. We vingen kikkervisjes en lieveheersbeestjes. Maakte mooie tekeningen en schreven verhaaltjes voor elkaar.
Na de middelbare gingen we elk onze eigen weg. Jij wilde dansen ik tuinen ontwerpen. Mooi dat jij uiteindelijk ook in het groen terecht bent gekomen. Wat heb jij veel moois achtergelaten.
Ik ben verdrietig dat je het zo moeilijk had. Je blijft voorleven in mijn herinneringen. Veel sterkte voor familie, vrienden en ieder die Eva mist.

Eva,
Ik heb je leren kennen als collega diëtist bij Thuiszorg Rotterdam. Ik werd daar aangenomen vanwege jouw tweede zwangerschapsverlof. Toen je daar van terug was, kon ik gelukkig blijven in het team. Ik vond het interessant dat jouw ideeën vaak net iets anders waren dan van de anderen.
Hoewel we allebei al lange tijd weg zijn bij TZR, heb ik je 2 jaar geleden weer opgezocht in De Kas. Je was eigenlijk niets veranderd, niet in uiterlijk en niet in doen en laten. Het was mooi om te zien hoe vol jij was van je bezigheden daar. Ik ben daarom nog een keer teruggekomen met mijn kinderen en die vonden het ook heel leuk dat jij zoveel te vertellen had over alle planten en beestjes daar.
Ik hoop dat je nu je rust hebt gevonden en veel sterkte gewenst voor jouw gezin met dit grote verlies.
liefs, Saskia

Wat zal ik is zeggen, ik ben er stil van, dat me ooit buurmeisje zo opeens weg is, wel geen contact meer al jaren niet, maar ook jaren wel me buurmeisje geweest.
Sterkte voor Familie en iedereen die haar heeft gekend.

Groeten, Hans Walter