De laatste tijd heb ik regelmatig aan je gedacht. Altijd in vertrouwen geweest dat onze paden elkaar spoedig weer zouden kruisen. Dat we zouden praten over planten, groen initiatieven, onze kinderen, het leven.. Maar dat gaat tot mijn grote verdriet niet meer zo zijn.



Ik ben ontzettend dankbaar dat ik je heb mogen leren kennen. Je hebt mijn tijd op de Rembrandtstraat kleur gegeven. Door de gesprekjes die we hadden, door de prachtige tuin waar mijn jongste zijn eerste stapjes heeft gemaakt. Regelmatig heb ik daar vertraagde rondjes gelopen. Genietend van de kleine veranderingen; bloemknopjes die zich opende, bessen die rood werden en bladeren die verkleurde. Ik voelde mij gelijkgestemd met jouw en je inspireerde mij met je visie en daadkracht.



Het is een gemis dat je er niet meer bent en mijn medeleven gaat uit naar je prachtige kinderen en alle naasten die je lief hebben.



Moedige en liefdevolle vrouw ik hoop dat je vrijheid hebt gevonden en ik zal nog heel vaak aan je denken als ik met mijn handen in de aarde zit.

Ik vind het zó verdrietig dat Eva er niet meer is.

Ik heb haar liefdevolle en energie en uitstraling zo gewaardeerd en heb daar veel aan gehad. De inspiratie die ze uitstraalde zal bij mij blijven!

Vele malen was ik op bezoek in de Kas, waar ik deze foto's van haar maakte. Zo mooi hoe zij met Marja er een prachtig onmisbaar groenproject van heeft gemaakt!

Heel veel sterkte Marja, familie en vrienden!

Ik ken jou van de basisschool. We zaten samen in alle klassen. Daar staan we dan, achteraan op de foto. Jij met de brilletje en vlechtjes en ik met een roze T-shirtje. Ik herinner me jou als gezellig en energiek en vrolijk. Ik schrok heel erg van het bericht dat je besloot om te gaan. Maar ik hoop zo dat je nu de rust hebt als nieuwe ster aan de hemel. Ik weet dat je van kleur en natuur houdt, dus ik zal een plekje vrijmaken in de tuin voor kleurige wilde bloemen in jouw naam.

Karen Tak