Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Op de pasar Malam was Ezri op zij eigen identieke wijze een trouwe vrijwilliger achter de bar. Alvorens eerst op de pasar zelf te staan, “ik kan dan zo genieten van onze gemeenschap, we zijn een sterk volk”.
. Daarnaast heeft hij bij de renovatie van het nieuwe stichtingsgebouw onderzoek gedaan voor de werkgroep en geholpen als vrijwilliger. Vele uren, dagen, weken op zoek naar zijn persoonlijke antwoorden in zijn zoektocht.

In zijn zoektocht naar zijn identiteit heeft hij een waardevolle bijdrage mogen leveren aan zichzelf en aan de Ambonese gemeenschap in Leerdam.

Met zijn kleurrijke persoonlijkheid en out of the box ideeën heeft hij met zijn lach een ieder op zijn manier geïnspireerd.

Terima kasih voor alles Ezri🙏🏽

Stichting Masa Depan Leerdam
May-gi Leihitu
Jason Lesiputty
Rainaldo Sihasale
David Golverdingen

Ezri, een man met een goed hart en positive vibes! De mooie herinnering die ik aan je heb is je eigen permacultuurtuin midden in de wijk in Leerdam-West, waar je elke dag wel te vinden was en met veel liefde alles regelde daar.

Het gaat je goed in het hiernamaals.

Groeten Arnold van der Beek

Als de dag van gister herinner ik mij, dat wij tot de vroege ochtend een diepgaand gesprek hadden in de kroeg.
Conclusie was, dat ik voor mijn eigen geluk moest gaan kiezen, jij ook, iedereen.
Jaren lang kwamen we elkaar tegen met onze zielen onder de arm....
Totdat ik dat ene filmpje van je zag, wauw, wat was dat mooi om te zien dat jij voor je eigen geluk gekozen had, in Afrika. Je straalde.
Ik ben bijna zo ver, lieve Ezri.
Jij hebt mij geïnspireerd.
Dank voor je mooie woorden en je vriendschap.
Hoop dat Nout en jij samen net zulke goede gesprekken voeren aan de andere kant, zoals wij, Nout, jij en ik hier altijd hebben gevoerd.
Stardust forever.
Dag Lieverd.

Met een hoofd vol krullen liep je op sziget, je wilde je haren laten groeien en had geen zin meer in degelijkheid.
In je hand een groot big ass bord met de sign 'one love' en een grote dikke glimlach op je smoel.
Je energie straalde liefde en we liepen dan al snel met zn allen over het festival terrein met tig vreemden die je onderweg weer was tegen gekomen.
We hadden dat jaar de 'rootz tijd' afgesloten maar waren nog niet klaar om de vibe los te laten. Het was een tijd van Motorola's, wegwerp camera's en vrijheid. Dit is mijn mooiste herinnering met en aan jou. Het kinderlijke wat we nog hadden in een volwassener jasje, struinend in vrijheid op een festival in Hongarije.

Jaren verstrijken en buurttuin west werd in het leven geroepen. Met je ziel en zaligheid toverde je met vele handen een tuin voor iedereen. Veel zomeravonden en chill momenten in de tuin mogen meemaken, waarbij alle lagen van de maatschappij aanwezig waren. Dat was wie je was..een verbinder. In de rootz, op straat, op een festival, in een vriendengroep. Als Ezri er was dan was het gezellig en creatief.

Je glimlach verdween langzaam en een donker wolkje heeft even boven je gehangen.. zoekende en nog niet wetend wie je eigenlijk wilde zijn. We hebben altijd het contact goed gehouden, ondanks onze verschillende levensopvattingen. Ook ben ik je eventjes kwijtgeraakt toen je wolkje op z'n donkerst was.. maar onze vriendschap bleef. Als we elkaar zagen was er warmte, diepgang en respect naar elkaars zijn.

Je wolkje verdween en een stralende Ezri met een missie en levensdoel liet zichzelf aan de wereld zien. Je grootste droom werd dan ook uiteindelijk werkelijkheid.. zo zie je maar. Waar een wil is, is een weg.
Ik zag het dan ook helemaal voor me..dat we je zouden opzoeken om je te ondersteunen in je missie.. een knuffel geven en gezellige avonden spenderen, net als vanouds maar dan in Nigeria.

Als ik mn ogen sluit zie ik je dan ook heel duidelijk..op blote voeten, lange dreads en een grote welkome glimlach. Het besef dat dit nooit zal gebeuren en het feit dat je er niet meer bent is moeilijk. Ik hou van jou Ezri..je hebt een kamertje in mijn hart ❤️

Ik moest een maandje geleden nog aan je denken. Ik luisterde een podcast over oude DOS computergames. Deze aflevering ging over Duke Nukem 3D. Midden jaren ‘ 90 Ik woonde op het Europaplein en jij was volgens mij ook net verhuisd vanuit de v. Coehoornstraat. Met een doosje floppies (van je broer) kwam je langs om het spel te installeren en te gamen. Maar het werkte niet vanwege te weinig geheugen, maar ook dat hebben we toen opgelost, gekocht in de stad en voor een van de eerste keren maakte ik/we een PC open. Ook jaartjes later in de Rootz was je een van de vaste gezichten en volgens mij ben ik ook nog een keertje in de tuin geweest. Ik las bij Robert over je overlijden. Wat een verdriet man. Sterkte voor de family en je naasten.

Lieve Francine,
Ik herinner mij nog de tijd, dat wij in Salou (Spanje) op vakantie waren met je jongens. Ezri was toen nog een jaar of zeven. Een hele leuke tijd was het. Hij was zo'n springer in het veld en altijd zo vrolijk
Het nieuws over Ezri kwam hard aan bij mij en ik werd omringd door intense stilte.
Zo ondernemend als Ezri was, ging hij naar Nigeria om te genieten van de mogelijkheden van het land.
Maar helaas .... de situatie veranderde en Ezri was niet meer.
Ik bid en wens je, lieve Francine en familie heel veel sterkte en vooral God's kracht en troost toe met het verwerken van dit grote verlies. En ik bid om God's ontferming over Ezri's ziel en dat hij zich veilig mag voelen in de armen van onze Here Jezus Christus.
Veel liefs,
Sarah Souhuwat