Lieve Marita,

Van harte gecondoleerd. Ik zal morgenavond een H. Mis voor Frans opdragen. Heel veel sterkte.
Martien Mesch

Marita, nog geen maand geleden ontving ik van jou een volgeschreven kaartje, ter gelegenheid van mijn verjaardag.
Hierin schreef je, dat er steeds meer zorg voor Frans nodig was.
Ik had hier niet uit opgemaakt, dat het overlijden van Frans al zo nabij was.
Na jullie verhuizing uit Geldrop, verwaterde onze bezoeken aan elkaar en waren we allemaal steeds meer druk met onze eigen besonjes. Daarom kennen wij Frans vooral van de tijd hier in Geldrop: De hardwerkende man, die ondanks tegenslag, ook toen worstelden we met een economische crisis, altijd vocht voor de belangen van zijn gezin. Het lukte hem ook altijd, om een oplossing te vinden. Ik weet nog, dat hij een periode de hele week in een vakantiehuisje verbleef in het oosten van het land, omdat daar wel werk voor hem was.
Verder kon hij heel humoristisch uit de hoek komen, vooral in de ontspannen relatie met kinderen.
Marita, ik wens jou samen met je kinderen en kleinkinderen veel kracht en sterkte toe deze komende tijd.
Bewaar alle mooie herinneringen aan hem.

We kenden elkaar van kinds af aan. Ik was 'kind aan huis' op de Velperweg vanuit de Gerhard Voethstraat 13. Het contact verwaterde toen wij naar Utrecht vertrokken, maar werd hernieuwd in Delft bij Virgiel. In de traditie van het Katholiek Studenten Koor Balder werd hij mijn vader, ik zijn zoon als nieuwe Balderiaan. Na Balder hebben we elkaar niet veel meer gezien, maar als er contact was, dan was het van hem uit altijd als 'vader' tegenover zijn 'zoon'. En zo blijft hij altijd in mijn herinnering.
Nico Landsman