Beste Dineke en kinderen,
In 1994 had ik het genoegen om 5 weken met Fred in Orlando (Florida) te verblijven. Hij was daar met een SNG (satelliet wagen) en ik als producer/regisseur van onze programma's bij het WK Voetbal.
We verbleven in een hotel en het grootste deel van de tijd vooral in een grote ruimte waarin zowel bureaus als ons studiohoekje stond. Fred's SNG stond buiten, maar een groot deel van de tijd bracht hij binnen bij ons door, want het was bloedheet buiten. Florida; Hoog zomer, 35 graden en meer. Strak blauwe lucht. Binnen zaten we met truien aan in een fiks ge-aircode ruimte zonder ramen. Kees Jansma was van de partij, net als Sierd de Vos. En nog een paar andere aparte karakters. Deze combinatie zorgde voor enorme emotionele uitbarstingen. Fred zag het hoofdschuddend en geamuseerd aan. Zijn relativeringsvermogen was toen al prominent aanwezig. We hadden leuke gesprekken over de wonderlijke verzameling van karakters bij onze afdeling.
Na een lange periode van voorbereiding hadden we de dag voordat het WK begon onze eerste uitzending. Met Jansma dus presentator. Een uitzending waar velen in Nederland naar uitkeken want als altijd waren de verwachtingen van het Nederlands publiek weer eens hoog gespannen. Vlak voor de uitzending pakten donkere wolken zich samen. Dat was voor het eerst die week dat we uberhaupt een wolkje zagen. En op het moment supreme dat de uitzending begon barstte het onweer los. Daar kwam zelfs Fred niet doorheen met het satellietsignaal. Resultaat: geen uitzending in Nederland! Fred kon hier uiteraard niets aan doen, maar alle relativering was verdwenen. Hij nam het heel persoonlijk op, temeer daar sommigen van de collega's daar graag nog grappen over maakten. En wat we ook probeerden om hem duidelijk te maken dat dit echt overmacht was; hij had het er behoorlijk moeilijk mee.
Wel was het opgenomen gelukkig en later dus nog wel doorgezet naar Hilversum en op een ander tijdstip alsnog uitgezonden.
In al die jaren dat we elkaar bij de NOS zagen kwam onze trip uiteraard nog regelmatig ter sprake. Het was altijd heel fijn om contact met hem te hebben. Een ongelooflijk zacht mens, nog steeds beschikkend over een fijn relativeringsvermogen. De laatste maanden was het wel schrikken onder wat voor omstandigheden hij nog steeds aan het werk was, met alle fysieke problemen. Ongelooflijk dat hij het zo lang heeft volgehouden.
Heftig en verdrietig om vervolgens te horen dat hij in het ziekenhuis en vervolgens op de IC lag.
We gaan hem hier erg missen.
ik wens jullie heel veel sterkte met het verlies van deze fijne man.
hartelijke groet,
Pim Marks