Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Wat je 's middags verlaat, kan er de volgende ochtend niet meer zijn..
Het was een doodnormale, saaie dinsdagochtend, totdat we het 3e lesuur te horen kregen dat je bent overleden.. Het was ineens zó stil op het domein, een stilte die niet te beschrijven was. Een stilte die op dat moment zoveel vertelde en zoveel herinneringen naar boven haalde.
Ik, maar zeker ook vele andere konden en wilden het niet geloven.
Frieke die je altijd zoo vroeg liet opstaan om je om 08:00 te melden, is er niet meer? Frieke die altijd eeuwige nutteloze gesprekken met je kon voeren, is weg? Frieke die je altijd al te graag wilde helpen, heeft ons verlaten?
Je was een man vol liefde, zorgzaamheid en trouw. Je was meer dan alleen een conciërge voor ons, je was onze beste maat. Ik ken maar weinig mensen met een goed hart Frieke, en één van hen ben jij.

Wat op liefde gebouwd is, kent geen vergeten lieve Frieke. Rust zacht

~Chaimae

Dag Frieke,
ik heb je niet vaak gesproken maar voor mij was je een bekend gezicht op Unic. Elke keer als ik naar school kwam zag ik je maar even.
Altijd vriendelijk en goed gehumeurd. Ik zal nog regelmatig op Unic komen en mis dan die vrolijke lach die zo vanzelf sprekend was.
R.I.P. Frieke

Het is zo raar dat iemand er ineens niet meer kan zijn. En dan nog eens een goed persoon. Toen ik vandaag te horen kreeg dat Frieke er niet meer is, brak mijn hart. De laatste keer dat ik hem zag was vrijdag. Ik maakte nog een grapje met hem. En hij was vrolijk en lachte veel. Ik heb zoveel momenten gehad met Frieke dat ik met een grijns naar de balie liep en dat hij me aankeek en zei: "Mevrouw Roos Druppers, je bent wéér je lunch vergeten! Je moeder heeft het net gebracht!" Of dat ik m'n sleutels kwijt was en Frieke dan naar me lachte omdat het weer zover was. Goede herinneringen, dat zijn ze allemaal! Ik ga je heel erg missen Frieke!

Lieve Frieke,
ik zal je altijd herinneren als de man van de achternamen. Ik wist nog dat ik net op UniC kwam en ik toen al bijna elke dag telaat Was je probeerde maar te raden wat mijn afkomst was doormiddel van mijn achternaam. het lukte niet maar je bleef wel volhouden, een paar dagen later kwam ik je tegen en zei je "Lima... silva lima... ehmm Spanje?" waarop ik antwoordde dat het wel vlakbij spanje was. Toen wist je het gelijk "Portugal!" riep je. EINDELIJK had je het goed, je was wel heel trots haha. Als eerste jaar vond ik het al gelijk echt geweldig dat ik zo een conciërge had als jij, je was grappig en heel lief. Als je is een keer streng probeerde te doen lukte dat niet. Al moet ik zeggen dat je als "liftpolitie" toch wel streng kon zijn. Gelijk als ik eraan denk schiet ik in de lach. Hoe jij daar in die lift zat en hoe iedere dag weer kinderen de lift ingingen en ze er na een paar seconden weer uitgingen omdat jij ze daar had weggestuurd. Toch is het nog niet doorgedrongen dat je er niet meer bent. Rust in vrede Frieke.

Tiara

Vol ongeloof hoor ik het bericht van Dave dat Frieke plotseling is overleden. Er zijn geen woorden voor, niet te bevatten. De herinneringen schieten door mijn hoofd. Frieke, een van de eerste personen die ik leerde kennen op UniC. Als ouder en later collega, hij was er altijd. Het gezicht dat je als eerste zag als je in de ochtend binnen kwam. Vaak nam ik voor hem nog de NRC Next mee, dat vond hij een betere krant dan het AD die op school bezorgd wordt. Net als andere collega’s, zocht ik hem vaak even op. Tijd voor even niks, even rust en een praatje. De onderwerpen varieerden over UniC, zijn geliefde Curaçao, zijn kinderen en verhuizen naar Zwolle. Naar zijn vriendin Linda, daar keek hij erg naar uit. In een van die gesprekken vertelde hij wel eens dat hij graag op een plek op een camping kwam waar volledige stilte heerste, geen omgevingsgeluiden zoals de snelweg, spoorwegen of andere geluiden. “Want die plekken zijn zeldzaam,” zei hij.
Maar weet je Frieke, UniC heeft nu ook zo’n plek, de lege plek achter de balie. Daar is het stil, oorverdovend stil.

Je collega Petra

Ik kwam elke dag te laat dus ik zag elke keer om 5 over half 9 Frieke achter de balie zitten en briefjes uitdelen. En bijna elke keer dat ik binnenkwam, zei hij hetzelfde. "Katinka de Maat, is te laat!" Af en toe voegde hij toe dat hij zo sinterklaas kon worden. Hij was altijd vrolijk, maar ook zorgzaam en behulpzaam. Ik had hem nog heel veel jaren gegund, maar helaas. Ik wens Frieke's familie heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Lieve Frieke,
Niemand die dit had verwacht.
Dit was voor ons allemaal een moeilijke dag.
En voor jouw een pijnlijke nacht.
Met tranen in onze ogen zaten wij herinneringen op te halen.
Over jou, over je grappen en nog veel meer.
Er is geen van ons die jouw niet zou kunnen vergeten.
We herinneren je als de liefste concierge van de school!
X

Ik kan het echt niet bevatten dat jij er niet meer bent. Ik liep vandaag op Unic om bloemen te brengen, en nog steeds had ik het gevoel dat jij ergens op zou duiken. Toen ik de herdenkingsplek liep besefte ik pas dat jij er écht niet meer bent. Je zal nooit meer achter de balie zitten. Je zal nooit meer rondlopen door de school. Ik zal nooit meer over de balie hangen om te kletsen met je. Nooit zal je meer mensen helpen. Het is echt bizar dat jij er niet meer bent. Toen ik op school het bericht kreeg begon ik meteen te huilen. Ik vertelde aan klasgenoten dat de congiërge van mijn middelbare school was overleden. Ze snapten niet helemaal waarom ik daar zo aangeslagen door was. Maar zij weten natuurlijk niet dat jij niet zomaar een congiërge was. Zij weten niet hoe bijzonder jij bent. Jij bent Frieke, de enige echte. Degene waar ik ongelofelijk veel mee heb gekletst. over onnozele dingen maar ook over serieuzere onderwerpen. Degene die altijd voor iedereen klaarstond. Jij was zoveel meer dan een congiërge. Wat ben ik blij dat ik je heb mogen kennen. Jij was voor mij een ontzettend belangrijk onderdeel van Unic. Jij was er ALTIJD, en ik heb nooit bedacht dat jij er ooit niet meer zou kunnen zijn. Al ben ik al 2 jaar van Unic af, nog steeds kwam ik regelmatig langs. gewoon omdat het zo gezellig was op Unic. en dan zat jij achter de balie, en je zag me dan al aan komen lopen op de trap. dan zei je "ben je er ALWEER?!?!" op een soort nep geïrriteerde toon. En dan hadden we altijd een goed gesprek. over je vriendin, over je curacao plannen, over dat je nou echt eens moest stoppen met roken, over unic dat unic niet meer was, over wat jij nog allemaal wilde doen in je leven, wat je allemaal al had gedaan, over het feit dat de huidige leerlingen niet zo leuk waren als vroeger. Jij was veel meer dan een congiërge. jij maakte unic tot wat het was, zonder jou zou het zoveel minder gezellig zijn geweest. Frieke, bedankt! Je bent geweldig en ik zal je altijd blijven herinneren. Vrijdag zal een prachtige herdenkingsdienst worden. Rust zacht!

Liefs van Luca

Lieve Frieke,
niet te bevatten dat ik je nooit meer zal zien. Je had nog zoveel mooie plannen. Je was een lieve zorgzame man, altijd behulpzaam, groot hart voor de leerlingen van UniC voor wie je veel betekende, een fijne collega op wie we altijd konden bouwen. UniC zal nooit meer hetzelfde zijn zonder jou.
Ik wens de kinderen, Linda en overige familieleden heel erg veel sterke in deze donkere dagen. X, Annette