Lieve Frits,
Rust zacht in je geliefde Bali. Dank aan een mooie afscheid daar in aanwezigheid van Ani, haar gezin, familie en de lieve mensen die je daar hebt leren kennen. Daar wilde je zijn. Bedankt voor onze ontmoetingen en de gesprekken. Mooi om je verhalen te horen over hoe je, ook samen met Ria, voor kinderen in je omgeving en scholen altijd hebt gezorgd en gestreden. Het creatief denken en aanpakken voor andere. Het geven van kansen aan die kinderen. Rust zacht. Ik laat je achter met een deel uit een gedicht van Robert Frost. Titel the Road not taken. Omdat je je eigen weg volgde en dit gedicht vindt ik mooi en denk daar nu aan bij jou.
Two roads diverged in a yellow wood,
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked don one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;
Then took the other, as just as fair,
And having perhaps the better claim,
Because it was grassy and wanted wear;
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,
I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood, and I
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference.
