Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Pertamakali bertemu pak frits tahun 2007,kami bertemu di nyuh kuning ubud.disana kami banyak cerita tentang kehidupan dibali and di belanda sampai tahun 2025 kami bertemu dirumah ani di tengkulak.

Dag lieve Frits,
Wat een fijne buurtjes waren jij en Ria. Altijd tijd voor een praatje, altijd belangstellend. Tijdens de sollicitatieprocedure van Simone in 2014 leefde je mee en bood je hulp aan, zo typerend voor jou. Het nieuws van je overlijden maakte ons verdrietig,maar het idee dat dit gebeurde op jullie geliefde Bali, verzacht dat een beetje.
Rust zacht Frits.
Liefs, Per & Simone

Frits Jurgens, hoe ben je in ons leven gekomen?
Jouw nichtje Annick was de vriendin van Rik, jongere broer van Kees.
Deze relatie hield geen stand, maar inmiddels was jouw oog op de jongste van het Moeijes drietal gevallen, op Ria. Heel rustig begon er tussen Ria en jou iets moois op te bloeien, een nieuwe, grote liefde was geboren. Je vroeg je grote liefde ten huwelijk en in december 1973 werd er groot feest gevierd in het Gooi, Frits, je trouwde met Ria. Het was een prachtige dag, Ria in haar mooie geel met bruin en witte trouwjurk en ik weet niet Frits of jullie veel erg hadden van alles om je heen. Jullie straalden van geluk en leken alleen oog voor elkaar te hebben. Frits, het was jammer dat Kees er niet bij kon zijn door zijn werk op een schip ver van huis. En ook Eelco, onze oudste zoon van net een jaar was die dag uitbesteed. En vanaf die dag was Ria de trotse Mevrouw Jurgens-Moeijes.
Frits, jij was je hele leven gek op koken en door omstandigheden werd je kookkunst diverse keren aangepast. We woonden toen in Amsterdam, jullie samen op een verdieping en wij op een oude vrachtboot, samen met Eelco.
Voordat Eelco geboren was kwamen we regelmatig bij elkaar en als wij dan binnen kwamen, roken we al dat jij weer heerlijk aan het kokkerellen was geweest. Dat waren altijd gezellige smulavonden en natuurlijk werd tijdens de avond de wereld verbeterd, iets dat we altijd zijn blijven doen ieder op onze eigen manier.
Terwijl Kees op zee zat, fietste ik met Eelco voorop naar jullie toe, Frits, dat herinner je je vast nog wel.
In Vaassen hebben jullie samen hele mooie jaren gehad, wij mochten daar ook met jullie meelopen. Een oudejaarsavond springt direct omhoog in mijn hoofd, Frits. Moeder Corrie, Kees, Eelco, Arno en ik vierden het bij jullie. Jij had prachtige oliebollen en appelflappen gekocht en onze twee zoontjes vergaapten zich aan al dat lekkers. Ria stak toen op haar geheel eigen wijze 1 vinger inde lucht en zei: Allemaal 1 oliebol en later zien we wel. We lagen dubbel van de lach en het werd een super gezellige avond die eindigde met sterretjes om 12 uur, want vuurwerk, daar deden we niet aan.
Kinderen kregen jullie niet, maar via het Foster Parents plan kwam Ani in jullie leven. Frits, wat zijn jullie daar blij mee geweest , het begon heel klein als een zaadje dat ging groeien en groeien en almaar belangrijker werd in jullie en Ani’s leven. Frits wat was het een bijzonder moment dat ze naar Nederland kwam of het moment dat ze haar man, purser op een cruise schip ontmoette. En natuurlijk gingen jullie naar Bali om te zien en mee te beleven hoe Ani en haar familie en inmiddels eigen gezin daar leefden. Dat heeft jullie zoveel liefde en warmte gegeven in jullie leven.
Toen werd het plotsklaps heel donker in jullie leven, Ria was ernstig ziek en had nog maar kort te leven, jullie maakten het bekend op het feest ter ere van jullie trouwdag en het was hartverscheurend om mee te maken Frits. De pijn en het verdriet bij ons allen was groot.
Maar Frits, sterk als jullie samen zijn, gingen jullie op zoek naar mogelijkheden buiten het ziekenhuis circuit als aanvulling op de behandeling van Ria. En wonder boven wonder bewandelden jullie samen tot nu toe onbekende wegen met heel veel hulp en steun.
En Frits, eigenlijk bleek het wonder ieder jaar iets groter en bleef Ria almaar bij jou. Nee, het was geen pad met rozen voor jullie. Vele problemen en operaties moesten gedaan worden. Maar jullie bleven samen genieten, inmiddels in Apeldoorn .
Zeilend kwamen jullie heel ver, daarna kwam de caravan, die ook vele jaren jullie dierbare vriend was en natuurlijk daar tussendoor reizen naar Bali en bezoeken naar jullie speciale plek de Apenheul
Arno en gezin en Kees en ik hebben daar menig mooi uurtje doorgebracht met Ria en jou.
En Frits, zo broos is ook het leven, voor Ria ging het niet meer, op 3 februari 2022 overleed Ria in jullie huis. Maar in plaats van misschien maar 1 jaar, is Ria nog 25 jaar lang bij je gebleven. Dat was en is een groot wonder. De uitvaartdienst was door jullie samen in elkaar gezet met prachtige muziek op jullie geliefde Apenheul. Frits, het was een heel mooi en warm afscheid van jouw grote liefde Ria. En afscheid nemen doet altijd pijn en was zo zwaar voor jou Frits. Bali was in die tijd een enorme steun voor jou. Je trok er heen voor je Balinese familie en je eigen gezondheid. Maar ook de kinderen om je heen vergat je niet op Bali en menigeen aldaar zal zich nog lang herinneren wat voor steun en vreugde je aan de kinderen gaf en daardoor ook aan je zelf.
Deze winter was je opnieuw op Bali, Frits, we contacten je nog voor Ria’s verjaardag, maar voor jou viel het doek op 22 januari op je geliefde Bali.
Dankzij de inspanningen van Laura, Annick, Pamela en je Balinese familie ging je laatste wens in vervulling en werd je op Bali gecremeerd. Ani en familie hebben een schitterende ceremonie voor je gehouden Frits, we mochten het via foto’s meebeleven.
Dank voor wie je was en met veel liefs van ons.

Wij leerde meneer Frits op Bali kennen.
We zullen hem altijd blijven herinneren als een hele vriendelijke, aardige, vrolijke man die erg om ons gaf en wij om hem.
Rust zacht lieve meneer Frits.

Wayan & Isaac.

Lieve Ria en Frits,
Het laatste gesprek had ik in november 2024 met Frits. Je verheugde je op Bali en had er zin in. Omdat we allebei uit het onderwijs komen, bespraken we dat gezellig met Ria erbij, onder de koffie. Daarnaast was er ook nog een gezamenlijke hobby en dat was zeilen. Frits en Ria: twee bijzonder betrokken mensen in deze wereld, die voor velen betekenis hebben gehad. Nu weer voor altijd samen.

Lieve groet, Tilly
🌷🪻🌷🪻🌷🪻🌷🪻🌷🪻🌷🪻🌷🪻🌷🪻🌷🪻🌷

Frits en ik hebben elkaar pas later in zijn leven leren kennen op de Fontys Hogeschool IJselland in Deventer. In 1993 startten we, als oudsten van de klas, met de opleiding Loopbaanbegeleiding. Na 5 jaar hebben we dit succesvol afgerond in een moeilijke periode voor Ria en Frits. Ria bleek borstkanker te hebben, maar zij wilde dat we de eindopdracht afrondden. Met een dubbel gevoel zijn we door het land gereden om alle onderdelen van de opdracht uit te voeren en daar verslag van te doen.

We zijn elkaar blijven zien, waarbij ik met Frits zijn en mijn reilen en zeilen deelden.
Tijdens onze laatste ontmoeting gaf hij mij het boek De wetten van Connie Palmen. Natuurlijk met een boodschap over de typologieën van de verschillende personages in het boek.
Frits paste methodieken die wij in onze opleiding geleerd hebben toe in het werk en in de contacten met mensen om zich heen. Ik herkende in Frits de onderwijzer, die hij in hart en nieren was.
Frits ga ik missen om zijn humor, delen van visies en ervaringen en vooral als vriend.
Berry Pronk