Gerard zal altijd in mijn herinnering blijven als een een uitstekend gitaardocent, zeer gedreven, vol met ideeën en een fijn mens. Ik denk natuurlijk terug aan de prettige tijd waarin de SKVR-popschool ontwikkeld werd, waar ontzettend veel energie in is gestopt en waarin jij een belangrijke bijdrage, inbreng en inzet hebt gehad. Maar ik denk ook met Miep aan de gezellige zondagmiddagen in "De Kat in de Wilg" waar jij optrad en wij graag naar toe kwamen. Een van onze favoriete CD's is nog altijd " It's never too late ".
Dank voor je vriendschap!

Beste Gerard
Ik heb het geluk gehad om rond mijn 15e bij jou op gitaarles te belanden. Jouw muzikaal enthousiasme heeft mij gevormd, ik heb geweldige herinneringen aan de gitaarkamer in jouw huis, omringd door Lp’s en lesmateriaal, gitaarlessen die altijd uitliepen.
De jaren daarna had ik het moeilijk met de wereld om mij heen, mijn ouders, school. Bij jou stond voor mij altijd de deur open, touwtje uit de brievenbus, en zo werd ik kind aan huis. Ik mocht oppassen op je fijne kinderen, ik heb veel tijd doorgebracht met je fantastische vrouw, eindeloze gesprekken in en over het jongerencentrum. Ik was deel van je warme familie en daar ben ik echt eeuwig dankbaar voor, jullie hebben heel veel voor mij betekent.
Ik ga deze week mijn gitaar uit het stof halen en weer eens John Renbourn spelen wat je mij hebt geleerd.
De wereld zal een stukje stiller zijn zonder jou.

Annelies, Sandra, Martijn en kleinkinderen, heel veel sterkte met jullie verlies.

Marc Vos

In 1982, toen ik net 10 was, kreeg ik gitaarles van je aan de Dalweg in Rotterdam. Eerst groepsles, daarna prive. Toen was dat ‘gewoon’ en dacht ik er niet echt over na. Ik ging gewoon elke week naar les, kreeg nieuw materiaal, aanwijzigingen, terwijl je me verder enthousiasmeerde en complimenteerde wanneer het lukte. Pas veel later realiseerde ik me hoeveel je voor mij hebt betekend en me beïnvloed hebt in mijn persoonlijke ontwikkeling tijdens mijn vormende jaren. Ik heb bij elkaar zo’n 9 jaar les bij je genomen.Je vroeg me ooit waarom ik bleef terugkomen. Voor mij was dat heel eenvoudig: je hielp me mijn eigen (muzikale) pad vinden, zonder me jouw eigen voorkeuren op te leggen (die toch echt bij andere muziekstijlen lag!). Je was niet alleen gitaarleraar, maar ook een mentor. Naast in mijn muzikale ontwikkeling heb ik dat ook meegenomen in mijn privėleven en professionele leven, en ik probeer altijd zo met mijn collega’s en vrienden om te gaan. Iedereen verdient namelijk zijn eigen pad.
Dank voor deze wijsheid en dat ik je als leraar, mentor en vriend heb mogen meemaken.

Veel sterkte gewenst aan Annelies, Sandra, Martijn en de hele familie,

Mark en Petra

Beste vriend,
Onze vriendschap heeft meer dan 55 jaar geschiedenis. Veertien en vijftien waren we toen we samen met, je neef, Peter de band 19th century soulshow begonnen. Steve Cropper werd je voorbeeld en de soul kroop steeds meer in je gitaarspel.
Dan verlies je elkaar een langere periode uit het oog maar niet uit hart. Vriendschap is dat je verdergaat met het gesprek waar je ooit een keer bent gestopt. Je verhalen over de muziek bleven boeien zonder dat je jezelf in de schijnwerpers plaatste. De afgelopen jaren hebben we, samen met Annelies, vele mooi momenten nog beleefd. Gerard, bedankt voor jouw vriendschap,ik ga je missen.

Vele zijn me al voorgeweest, door je karakter te beschrijven. Lief, hartelijk en altijd belangstellend.
Je was dol op Annnelies en je gezinnetje. Muziek had een speciaal plekje en vakantiereizen waren een grote hobby voor je.
Maar Gerard, ik had nog graag tientallen keren je koffer willen inpakken, dan morgen een laatste groet te brengen op je laatste reis!
Elly

Lieve Gerard, in 2005 hebben wij elkaar ontmoet - hoe kan het ook anders dan muziek zijn - tijdens het Acoustic Strings Festival dat ik jaarlijks organiseerde in Raalte, waar Tommy Emmanuel altijd de hoofdact was.
Net als ik was jij een groot fan van Tommy. Dat jaar bracht jij jouw prachtige cd It's Never Too Late uit.
Toen wist ik het, Gerard en zijn band moeten Tommy gaan begeleiden en in 2007 is onze droom uitgekomen. Aan het eind van Tommy's soloconcert heeft jouw kwartet Tommy begeleid op 4 van zijn mooiste songs die hij met Chet Atkins had opgenomen. Wat was dat geweldig. Ik zie je nog zo stralen en anders ik wel!
Ik verkeer in de gelukkige omstandigheid dat ik in het bezit ben van de opnames voor jouw 2e cd die, jammer genoeg, nooit is uitgebracht. Die koester ik. Velen roemen jouw prachtige gitaarspel, maar in prachtige liedjes schrijven was jij zelfs nóg beter!
In 2008 brak jij in Almelo jouw heup en Joy woonde toen in Almelo en deze vervelende gebeurtenis heeft er voor gezorgd dat Joy en ik jou en Annelies nog beter hebben leren kennen.
In 2010 had jij het geweldige idee om op de Rockacademie master classes te laten geven door de grote akoestische gitaristen op deze aardbol. Het gesprek dat jij en ik hiertoe hadden met Tommy Emmanuel en Stochelo Rosenberg op jouw Rockacademie zal mij altijd bijblijven. Jammer genoeg is dit nooit van de grond gekomen om allerlei redenen, maar Tommy liet mij deze week het volgende weten: "Gerard did great work and had a big heart"
Hier sluiten Joy en ik ons helemaal bij aan. Lieve Gerard wij gedenken jou als een bijzonder, creatief en hartelijk mens en wij dank jou voor alles wat jij voor de muziekwereld heb gedaan en voor onze fijne vriendschap.
Rust zacht lieve Gerard.
Stanley & Joy Dijkhuis

Ik was 2 jaar oud toen jij geboren werd als mijn volle Neef, jouw moeder en mijn moeder waren zussen, wat hebben wij plezier gehad met onze Soul band '' 19Th Century'' in de 60er jaren en op veel plaatsen optredens mogen verzorgen door het land, nadat jij mij de beginselen van het Bas Gitaar spelen geleerd had. Ik kan mij de foto in jouw Beatles outfit ook nog wel herinneren die op de Brekelsveld in Zuidwijk gemaakt is waar jullie toen woonden. Samen hebben wij nog bij het bedrijf van jouw vader gewerkt, Deltapoort Stuwadoorsbedrijf en later ook Deltapoort Expeditiebedrijf, en hierna samen als Stubo Shipping BV. Dit was echter niet jouw ding en je bent toen volledig de muziekwereld in gedoken en dat heb je uitstekend gedaan. Ik zal ons jaarlijkse dinneetje missen, dat was altijd gezellig en steeds ergens anders. Tot later, je volle neef Peter Stuurman.

Wat een shock om te horen dat je bent overleden. Ik wist dat je ziek was, maar het komt altijd onverwacht en ongewild.
Ik ken je al 40 jaar. 1982 werd ik docent bij de SKVR in Rotterdam waar ik al snel kennis ging maken met je. We kwamen op de Dalweg terecht en daar hebben we samen (met anderen) hard gewerkt aan de Popschool Zuid, een voorloper van de Rockacademie. Jij hebt mij geïnspireerd om bij de Rockacademie te komen werken en bovendien heb je me altijd gestimuleerd om binnen Fontys verder te kijken en mij de mogelijkheid gegeven verder te ontwikkelen. Ik ben je super dankbaar voor dat vertrouwen.
We zijn elkaar de laatste jaren een beetje uit het oog verloren en dat is echt jammer. Nu is dat onomkeerbaar, maar mijn herinneringen aan de mooie tijden zijn onuitwisbaar.
Ik wens Annelies, jullie kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte.
Johan Jongstra