Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hey papsje ben ik weer na best wel een lange tijd niks meer geschreven te hebben,en ja weer niet met een fijne rede wat dat precies is ga ik hier niet vertellen dat weet je maar al te goed denk ik,en weer is de vogel gevlogen,weet ik dat het goed is heb ik er vrede mee maar weer weet ik niet of het goed is en ooit wel goed gaat komen,er word wel over mans genoeg gepraat maar ik vraag het me toch elke keer weer af hoor,weer alleen maar herinneringen nummers die ik niet horen kan,momenten die ik heel graag terug wil draaien weer elke keer die klote brok in mijn keel mijn tranen weg slikkende,dingen onaangeraakt laten want stel je voor,ik praat net alsof er iemand is overleden,dit is gelukkig niet het geval maar het gevoel is wel hetzelfde.Ik moet weer verder al word het steeds moeilijker de draad weer op te pakken en weer door te gaan,werd daar maar eens aan gedacht... misschien was egoïst wel het verkeerde woord maar ik weet op dit moment even geen ander woord hiervoor hoor,is dat nou zo raar pap,ik vind het toch wel het goede woord ervoor hoor,blijf bij hem oke..
Tot ooit papsje veel liefs Peet xxx

lieve opa ik mis u heel erg en mama mist u ook. aks het 12 febru is dan denk ik steeds dat u bij me ben en mis u echt heel erg en me broers ook. u ben nu 8 jaar overleden. als het u overlijdings dag is dan merk ik dat wel aan me moeder. en we waren is bij u grag en toen was die weggehaald dat vonden mama en ik echt niet leuk er was gewoon een ander op gezet en die van u was veel mooier. nou opa tot ooit kus priscilla u jongste klijndochter we missen u heel erg

Hey Papsje 8 jaar vandaag .. ermee omgaan moet ik wel mee leven,alleen het gemis kan ik nog steeds geen plaats geven,even praten,even mopperen op elkaar,even een potje klaverjassen maar vooral te kunnen zeggen ik ga even naar mijn vader toe,zijn de dingen die elke dag even door mijn gedachte dwalen,soms kort en soms de gehele dag wel .. pratend in mezelf met heel veel mensen om mij heen maar niemand die mij zo goed begrijpt zoals jij dat deed.Weet je de eerste jaren waren lang niet zo erg dan de laatste jaren,maar ik wil niet elke keer terug in de tijd,die tijd is geweest maar sinds ik me dit voor heb genomen kom ik er niet meer uit rara hoe zou dat komen.Ik mis de tijd van ons pap zoveel jaren heb ik weg gegooid waarom zijn waren we allebei toch zo koppig .. niet wetend wat dit teweeg zou brengen denk ik..nou ik ben er achter inerdaad net als jou gedicht vertelde .. pas aan de rand van mijn graf zal je weten wat ik voor jou heb betekend..Ik heb jouw rouwkaart niet meer,dus ik weet eigelijk alleen de laatste zin nog..voor mij de belangrijkste zin tot nu toe.
Nou pap tot ooit heel veel liefs Peet xxx

p.s
Maris ik zal nooit wat weg halen hier,van wie dan ook .. jij hoorde ook bij dat stukje van mijn verleden en dat was van mijn vader een bewuste keuze,hierbij hoop ik mischien dat je mijn jaloezie begrijpt,al wist ik toen niet dat dat was wat bij mij overheerste,ik had niet geleerd mijn vader te delen en ik heb hier ook jammer genoeg nooit met mijn vader over gepraat mischien waren er dan heel wat misverstanden geen misverstanden geweest..
Bedankt dat je je gedichtje met mij wilde delen xxx

Hoi lieve Peetje ik wil je veel sterkte wensen voor de 17de ik hoop dat je die dag goed doorkomt.Ik heb tevens wat kaarsjes voor jou en je vader aangestoken in de hoop dat jullie de warmte ontvangen.Veel liefs Trudy

Petra,

in aanloop naar je vader zijn sterfdag wil ik dit graag met je delen. Sorry dat ik dit zo neerzet. Als je het verwijderd prima.

Afscheid nemen is met zachte vingers
wat voorbij is dichtdoen
en verpakken
in goede gedachten ter herinnering.

Afscheid nemen
is verwijlen
bij een brok leven
en stilstaan
op de pieken
van pijn en vreugd.

Afscheid nemen
is met dankbare handen
weemoedig meedragen
wat waard is
om niet te vergeten.

Afscheid nemen
is het moeilijkste
in het leven.
Men leert het nooit!

Hey pap zo bijzonder vandaag,onderweg naar Ilse om Ron zijn achtergebleven spullen te halen reden we op de Prins Bernardlaan .. daar bij de bushalte zag ik een bekend gezicht en zei tegen Mart kijk daar zit een vriend van mijn vader .. Mart zei moet ik terug rijden en ik zei nee doe maar niet,maar dat had ik dus tegen dovenmans oren gezegd en Mart keerde de bus bij de volgende afslag terug naar die bewuste bushalte...en stopte pal ervoor en toeterde .. en degene die ik bedoelde stond op en zei Petra ben jij het echt.. hij herkende me meteen en wist ook mijn naam nog. A scheet zei die wat is dat een tijd geleden en hoe gaat het met jou,met zijn hand op mijn schouder bleef ie maar lachen en elke keer verbaasde hij zich dat ik het was,wat is het een tijd geleden he ik herkende jullie niet meer,en dat terwijl hij mijn naam gelijk wist.Ik zei nou deze man kan jij je ook niet herinneren want dit is niet Marco Mart die gelijk zijn hand uitstak en zichzelf voorstelde..hij bleef maar lachen en zei tegen Martien niet jaloers worden hoor want ik ken dit stuk al heel wat jaartjes en jaloezie daar doen we niet aan hahaha a scheet geef me een kus wat zie je er goed uit zeg... Die Nelis pap wat een kereltje is het toch ook he,ik blijf hem zo leuk vinden. echt dat losse gedrag gewoon zeggen wat je wil en als de mensen dit niet accepteren hebben hun pech,zwaaiend namen we afscheid wat was dit weer even fijn weer met iemand die jij gekend hebt te praten,jammer dat dit soort momenten maar even duren..in ieder geval heb ik er even van genoten.
Toen op weg naar Ils,ik kom niet zo veel meer bij haar,elke keer weer moeite om afscheid te nemen,zou wel vaker willen maar ik kan dit eigelijk niet aan hoor,toch mis ik dat stadje wel de markt de drukte de reuring,kan je me nog volgen pap ik zou niet meer uit Hippo weg willen vanaf morgen is het weer normaal,maar heel af en toe mis ik deze dingen heel erg..zoveel lieve mensen om mij heen maar toch van binnen heel erg eenzaam...Maar goed als het goed is komt Ils morgen met Kayl en Bianc mee naar Anna Palowna misschien kunnen we dit als vast ritueel behouden 2 vliegen in 1 klap toch kinderen happy met hun sport,mama`s happy weer even bij elkaar tenminste voor 2 uur haha.Mijn moeder was hier vanavond en we hebben een echt serieus gesprek gehad met elkaar Ron was er ook bij en ook hij heeft met tranen in zijn ogen mee zitten praten,het gemis van jouw,Ron vertelde dat hij zich nog heel goed herinnerde dat jij zat te huilen met de verhuizing naar Heemstede binnen zittend op je rollator erachteraan volgend als ik er nu nog aan denk dan begin ik zo weer te huilen zei Ron.Wat gaat er allemaal door hem heen pap zoveel mee gemaakt dat joch maar goed ik vertelde dat ik mail contact had met hun oma en heb mijn moeder uitgelegd dat ik haar heb uit gelegd dat ik haar kleinkinderen eigenlijk achteraf zonder rede bij haar heb weg gehouden en met het gebeuren 2 maanden terug dat ik Ron bijna kwijt was,niet was gebeurt als ie nog contact had gehad met zijn oma in Haarlem,dan had ie in ieder geval ook daar naartoe kunnen gaan,al was het gebeuren niet opgelost hij had een keuze gehad en ik heb die keuze ongedaan gemaakt..hoe meer de rust terug keert hoe meer de schuldgevoelens parte gaan spelen,hoe meer de boosheid de overhand neemt en hoe meer ik bewust word van hoe groot de schade werkelijk is.Nooit zal ik me weer zo laten leven door iemand,nooit zal ik iemand keuze`s laten maken waar ik niet achter sta maar wat ik zeker niet meer zal toestaan is keuze`s voor mijn kinderen maken waar ze geen inspraak in zullen hebben, keuze `s die genomen zijn in tijden dat het geluk niet meer aanwezig was..Ik heb mijn moeder nog nooit zo stil gekregen met het vertellen over mijn idee van dit hele gebeuren..vlak om de hoek wetend dat daar nog een oma woont,een paar keer voor de deur gestaan,maar niet durven aanbellen en je weer dan maar weer omkeren om vervolgens je eigen weg maar weer te volgen..wat een waarheid he pap..

Ik weet niet wat Ron doet met dit gebeuren..het vergaat ons best tegenwoordig waarom blijft het verleden ons dan elke keer weer zo achtervolgen.
Tot ooit papsje ..veel liefs Peet xxx

Zo pap mijn auto word eindelijk gemaakt,wat woont Rob mooi he.Steeds meer leer je je echte vrienden kennen op deze manier,ik heb bijna op het punt gestaan om een hele andere kant op te gaan mijn baan bij Texaco op te zeggen en iets heel anders te gaan zoeken alleen kan ik het Maris niet aandoen,ze weet echt alles van mij en dan heb ik het niet over mijn werk maar over mijn privé zaken en elke keer praat ze met me en onbewust doet het me toch goed om met haar te praten..Net zoals gister bezorgd naar me kijkend en vragend hoe het met me gaat,en eigenlijk niks houd me tegen om niet te zeggen "goed hoor" terwijl het eigenlijk niet zo goed gaat met me,ben met het afromen van mijn kassa bij haar gaan zitten en heb ff lekker een beetje gepraat over hoe ik me werkelijk voel.Ze had het al gezien maar bleef eigenlijk afwachten totdat ik zelf begon,dus lekker zo goed ken ze me dus ook al haha.Dus het spreekwoord zegt voor mij inderdaad genoeg,haar paps is nog maar zo kort overleden dus dat gevoel weet ze al zei ik dat het van jou al bijna weer 8 jaar is,tijd doet er niet toe zei ze is jouw gevoel en niet van iemand anders,heerlijk dat ik nu ook zulke mensen heb leren kennen al maakt dat het mijn gemis naar Mier er niet minder om,nog steeds haat ik die afstand en ook dat zal ook nooit anders aanvoelen..Vandaag een afspraak gemaakt voor volgende week woensdag dan gaat er een ander wereldje voor mij open,ik zeg nog niet veel hierover eerst maar kijken of ik inderdaad zo sterk in mijn schoentjes sta,maar dit is net zoals met mijn rijbewijs,wie had dat ooit kunnen denken,dus we gaan weer een nieuwe uitdaging aan help me een beetje oke weer wat om positief te worden en hopelijk iets goeds voor de toekomst haha.Hey papsje tot ooit veel liefs Peet xxx

Hey papsje ben ik weer even hoor,waarom omdat ik eigenlijk schrok dat we weer in de maand september zitten,dit jaar al 8 jaar weg bij ons,de mensen hoor ik zeggen "de tijd heelt alle wonden" maar hoeveel tijd ervoor staat word er niet bij gezegd.September ik blijf het een rot maand vinden,wou dat deze maand nooit had bestaan ten eerste had ik dan nooit getrouwd geweest en ten tweede dan had jij misschien nog wel bij ons geweest "als" ik weet het pap,altijd maar ja maar als,en iedereen weet dat je er niks mee opschiet alleen je het jezelf nog veel moeilijker maakt,maar goed het zal altijd wel "als" blijven.Ik ben eruit welke tatoeage ik wil het Ajax embleem met een traan eraan,de verbintenis tussen jouw en mij en dat dan op die manier altijd bij me,of je er nu blij mee bent of niet (ik zie je gezicht al weer voor me als we het over tatoeage`s hadden haha)De vakantie is weer over,gelukkig weer het normale ritme wat zeker voor Pris heel belangrijk is,de verveling slaat toe en Pris heeft school ook echt gemist met Mike gaat het beetje bij beetje beter,al is de afwijzing echt wel een hele klap geweest voor hem,en ook al is het een jongen die heel erg op zichzelf is en ook altijd blijven zal,beetje bij beetje klimt hij uit dat dal vandaan en weet de weg naar Martien steeds beter te vinden,al hoop ik toch ook dat het contact met hun oma gauw weer hersteld zal worden,hebben ze toch een stukje terug van de kant waar zij vanaf stammen,de tijd zal het in dit geval leren,ze hebben duidelijk mensen nodig die het goed met ze voor hebben en niet me loze beloftes op de proppen komen,dus die zogenaamde mensen uit Heemskerk zullen het moeten doen met de verhalen die ze eventueel horen maar het zien van mijn kinderen zal uitblijven en nooit meer gebeuren.Ik weet niet wanneer het zal gebeuren het contact weer op te kunnen pakken met hun oma uit Haarlem ik wil niks overhaasten ze moeten er allemaal aan toe zijn. We zullen zien pap wat de toekomst brengen zal,ik hoop op heel veel geluk.Nou pap na een aantal jaar zie ik de dingen beter in dan ik ooit gedaan heb,en dan kan ik zeggen jammer genoeg veels te laat maar beter laat dan nooit.Tot ooit papsje de groetjes en een dikke kus voor iedereen die ik hier missen moet.
Veel liefs en tot ooit Peet xxx

Hey paps ik ben geloof ik een beetje opgebrand elke keer maar weer opletten of ik niks verkeerd opschrijf i.v.m die ene uit Arnhem,dus eigelijk kan ik hier dus weer niet mijn ei kwijt,hij zal alles tegen mij gebruiken om het mij zeer moeilijk te maken waarom omdat het een gefrusteerd mannetje is en alleen maar van leedvermaak zijn leven kan leven..hoe zielig kan je zijn toch na 6 jaar is hij er nog niet overheen dat ik iemand anders boven hem verkoos en hem zeer in zijn mannelijkheid geraakt had,maar goed het schrijven blijf ik hier doen alleen laat ik nu bepaalde dingen weg het gaat hem geen klote aan hoe ons leven ons afgaat hier,die kans heeft hij vergooit.Pap ik vraag me wel eens af hoe jij het in mijn situatie had gedaan meestal weet ik wel hoe jij reageren zou,maar nu weet ik het niet meer hoor,ik zoek me rot de weg te vinden maar twijfels overheersen en het lijkt wel of ik elke dag steeds weer op hetzelfde punt terecht kom en tot het besef kom wat die ene uit Arnhem allemaal stuk gemaakt heeft en niet alleen bij mijn kinderen,sommige dingen die normaal heel normaal zijn vind ik helemaal niet vanzelfsprekend,hoe meer ik opruim des te groter word de troep en dat is niet alleen maar figuurlijk bedoeld.Ik heb zo`n zin in zaterdag lekker een dag naar Mier toe,wat mis ik haar zeg ff baal zo dat mijn auto stuk is en dat mijn baas net op vakantie is en dus pas over 2 weken tijd heeft (dan zit ik al 5 weken zonder,haha en dat zeg ik .. ik die al mijn hele leven op de fiets doorbreng) maar goed het is gewoon zo handig,maar goed ook al moet ik met de trein bij Mier zal ik komen zaterdag.Ron is weer in Hippo en zal nu als alles achter de rug is zijn toekomst hier gaan opbouwen ik heb hem nu gewaarschuwd en ook al weet ik dat het heel moeilijk zal zijn,als ie nu weer terug gaat naar Haarlem zal ik alle contact verbreken,ik kan het niet meer opbrengen pap ik ben zo moe,moe van de spanningen elke keer over hoe het met hem zou gaan of hij nog wel bij dat wijf woont en niet weer op straat zal zwerven nee pap ik kan het niet opbrengen hoe moeilijk deze beslissing ook zal zijn ik heb geen andere keuze meer,ik was hem bijna kwijt geweest en deze gedachte`s raak ik niet kwijt,elke keer zie ik hem staan voor die dichte deur,elke keer hoor ik hem smekend en over zijn toeren aan de telefoon,dus ik mag dit mezelf niet weer laten gebeuren.Eerst maarvoor zichzelf een baantje en maar lekker een tijdje met zijn broer omgaan en de rest volgt dan vanzelf,zijn vriendenkring hierop bouwen en als ie dan een baan heeft dan krijgt hij mischien wel leuke collega`s waarhij dingen mee kan gaan doen en zijn wereldje een beetje vergroten gaat,dus als ie dan met Den op pad gaat dan heeft hij tenminste een goed voorbeeld die gaat helemaal goed en heeft een leuk contact met zijn buurvrouwtje beneden dus paps wie weet.Ik ga stoppen ik heb even geen woorden meer denk,tot ooit.
Veel liefs Peet xxx

Pap het houd maar niet op,ben van me leven nog nooit zo bang geweest.
Ilse belde me vanavond op mededelend dat Ron weer ruzie had..ze vertelde dat Daisy alleen thuis was en dat die vriendin van Wilma bij Daisy binnen zat en dat ze Ron niet binnen durfde te laten,omdat ik de situatie zo onderhand wel kon zei ik inderdaad dat ze er verstandig aan deed dit ook niet te doen,niet wetend wat er allemaal gaande was daar..ik heb Ron gelijk gebeld en daar werd opeens de verbinding verbroken,Ron was helemaal in paniek en het enigste wat ik verstaan kon was dat het om die exvriend van Wilma ging,ik heb Ilse terug gebeld en de zenuwen sloegen mij nu wel om me hart hoor,ik heb Ron wel vaker zo meegemaakt maar dit was anders,ik kreeg van Ilse te horen dat de politie was gearriveerd en dat Ron bij Daisy had geroepen Dais doe astjeblieft open ik bloed dood anders.. de rillingen stroomde over mijn lijf en de paniek sloeg nu echt bij mij toe,wat was daar in Godsnaam aan de hand allemaal ik heb toen Daisy gebeld en ik kreeg Wies aan de telefoon en er werd gezegd ik ga hangen het staat hier vol met politie en er is overal bloed,ik heb Ilse terug gebeld en ik zei als er wat nieuws is dan hoor ik je wel,ik bleef Ron zijn nummer bellen maar kreeg geen gehoor meer,later belde Ilse en zei dat 1 van de 2 mannen een slagaderlijke bloeding had en dat de weg was afgezet en dat de ambulance ook in de straat stond,het scheen dat Ron naar buiten was gegaan en nadat hij er niet meer in kon een raam stuk had geslagen dus ik wist eigenlijk zeker dat het Ron moest zijn die die bloeding had,paniek die ik nu voelde die kon ik niet ik haalde de raarste dingen in mijn hoofd "politie,ambulance,overal bloed,forensisch onderzoek goeie God ik dacht dat er iemand was overleden (heb ik van t.v met dat forensisch onderzoek) Ilse mocht onder politiebegeleiding haar huis weer in en ik had haar gevraagd of ze aan die agent kon vragen wie het was die naar het ziekenhuis was vervoerd,Jeetje wat duurde dat lang voordat ze terug belde (ook al waren het maar 5 minuten) daar kreeg ik dus de bevestiging dat het dhr Vuist was die de bloeding had,ik kon op dat moment niet eens meer de telefoon goed vast houden en mijn sigaret viel uit mijn mond,de politie mocht verder geen informatie verstrekken en daar moest ik het dus mee doen,hoop dat je een beetje beseffen kan wat er toen door me heen ging,Spaarne ziekenhuis is het enigste wat hij nog zei misschien geven ze daar verdere informatie,ik heb gelijk neergelegd en het spaarne op gebeld en ik werd door verbonden met de spoedeisende hulp,ik kwam amper uit mijn woorden en de verpleegster vroeg of ik mijn zoon zelf spreken wilde (denk dat ze angst in mijn stem doorhad) ik zei ja graag als dat zou kunnen,dus ik hoorde haar zeggen het is je moeder en Ron vroeg aan die agenten of hij mij mocht spreken gelukkig mocht het anders had ik direct mijn stukkende auto gepakt en alsnog op hoop van zegen naar Haarlem gereden,maar dat hoefde niet ik kreeg hem huilend en helemaal over zijn toeren aan de telefoon hij was net verdoofd en al een beetje gehecht,maar zei hij ik kan niet veel zeggen want er staat politie bij,ik zei maakt niet uit het verhaal komt wel ik wil alleen weten hoe het met jou is en wat er met jou aan de hand is,mam zei die het gaat wel weer maar ik stond voor de deur leeg te bloeden en dat wijf van Wilma zit binnen,ik kon nergens anders naartoe...oei en toch kwam dit heel hard aan,ik zag het helemaal voor me en dat beeld maakt mij ziek,en zei hij ik word in hechtenis genomen maar ik neem nu een advocaat want ik lag te slapen,maar als ik vrij ben kan ik nergens meer heen ik zei echt wel bij mij en je broer kan je altijd,nou zei die hou je dan je telefoon in de gaten zodra ik weg mag bel ik je wat was ik blij hem gesproken te hebben,ik begrijp Dais haar situatie,maar dat Ron dat zei ...ik ben er echt ziek van.
Voor hetzelfde geld had jij hem bij je gehad pap,nou berg mij dan ook maar op hoor,daarom hoop ik dat jij mij kan helpen dit op te lossen,dat ook Ron hier zijn weg vind en alles laat lopen en alleen maar aan zijn toekomst gaat denken,geen vriendin geen andere dingen die zijn hoofd op hol doen slaan alleen maar hij,hij een baan en een fijne toekomst hier in Hippo,alles achter zich latend en een dikke vette streep eronder,weer word hij gestraft voor een ander zijn daden,en nu is hij goed gestraft hoor pap geloof mij maar,ik hoor de woorden van Ilse nog zo duidelijk " Peet overal ligt er bloed,op de trap op mijn deur alles zit onder de bloed,kan je nagaan pap wat er had kunnen gebeuren,het is en blijft toch me kind...wat er ook gebeurt en hoe oud ze ook zijn..
Tot ooit paps let een beetje extra op die oudste kanjer oke,hij kan het ik weet het en hij zal het laten zien..
Heel veel liefs Peet xxx