Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Gerrit Bosch

02-06-194117-09-2003
      Gewoon een vader die hij moest zijn..een opa die hij wilde zijn...de enigste die de woorden vond en zeggen kon die je op dat moment echt gebruiken kon.Ik mis je paps..elke dag een beetje meer xxx

      Overige informatie
      Een witte ballon laat ik op Helemaal speciaal voor jou Er zit een geschreven briefje aan Met wat ik al die tijd al zeggen wou Een briefje met wat zinnen Van grote betekenis voor mij Ik wil je nu eindelijk eens zeggen Wat jij al talloze keren tegen me zei Ik heb het nooit uit kunnen spreken en daarvoor is het nu te laat Dan toch maar via dit briefje En hopen dat de ballon de goede kant uitgaat De ballon is al onderweg Dus lees het briefje maar gauw Dan zul je eindelijk weten Hoeveel ik eigenlijk van je hou

      Mijn grote voorbeeld voor Altijd

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 20   |   niet OK
        Lieve Petra,wat lief dat je voor me een berichtje hebt achtergelaten,natuurlijk weet ik nog wie je bent ondanks dat het alweer een lange tijd geleden is,ik heb me toch altijd afgevraagt hoe het met jou ging maar kon helaas geen contact met je opnemen.
        Gelukkig ben je weer helemaal terug.
        Wat goed meid dat jij je rijbewijs hebt gehaald,nogmaals PROFICIAT geniet ervan meid en ga zoveel mogelijk weg en probeer leuke dingen te doen.
        Zoals ik lees ben je verhuist ik hoop met heel mijn hartje dat jij gelukkig word meid dat heb je inmiddels wel verdient.
        Natuurlijk heb ik weer kaarsjes aangestoken voor jou en jullie Papa ik hoop dat jullie beiden de warmte zullen ontvangen.Liefs,knufff Trudy

        Trudy -
        29 juni 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 19   |   niet OK
        Hey papsje,vanmorgen een maatschappelijkwerker hier gehad voor begeleiding hoe we met het verleden om moeten gaan,aangevraagd voor Priscil maar vanwege de achtergrond is het omgedraaid voor het hele gezin,wat een heerlijk mens,zo gewoon .. heel anders dan ik gewend ben,maar wel heel moeilijk een begin te zoeken.
        Mijn jeugd wilde ze mee beginnen maar dat heb ik afgewacht,heb ook duidelijk gezegd dat het meer voor mijn kinderen is dan voor mij,maar toch ontkom je niet met het begin van mezelf..ik draaide elke keer terug naar mijn kinderen en dat bleef wilde ik zo,mijn eigen heeft daar niks mee te maken en daar had ze begrip voor wat nu niet aan de orde komt komt zeker later terug.
        Mijn huwelijk en toen de uitleg dat mijn schoonmoeder getrouwd was met mijn vader haha toch elke keer weer die verbaasde blikken met op het laatst de opmerking oh zo oke haha..
        Mijn huwelijk zelf en daar schaam ik me nog heel voor om dat elke keer weer te vertellen,beetje verteld en de rest komt later hoor niet alles tegelijk.
        Toen het moment van en je ouders hoe zit dat,s je moeder weer hertrouwd en is je vader nog steeds getrouwd met je ex-schoonmoeder..ik moest ff slikken en vertelde ja getrouwd nog steeds maar mijn vader leeft niet meer,met deze woorden moest ik weg lopen ze liet me gaan en dat ik terug kom zei ze als je er niet over praten wil dan doen we dat wanneer jij dat wil,ik zei nee ik praat juist graag over mijn vader maar krijg er bijna de kans niet meer voor,dus ik praat alleen met mezelf over mijn vader bij het water of bij Martien zijn moeder haar graf en eigenlijk niet meer dan die momenten.Mijn vader en zijn vrouw waren de enigste die zagen dat het niet goed met me ging
        naar me luisterde als ik het het nodig had,nu moet ik het doen met een spiegel of met het water en ook al lost dat niks op ik ben wel mijn verhaal kwijt..
        Ik vertelde haar dat je al enige tijd ziek was,dat ik wist dat je niet oud zou worden maar dat jouw overlijden als een mokerslag aan is gekomen en ik nog steeds mijn eigen weg hierdoor volledig kwijt was.
        Maar ook heel vaak bijna om hulp geschreeuwd heb maar eigelijk niet gehoord werd, Peet kan het wel alleen die red zichzelf wel maar neee ik redde het niet,alleen de fundering van mijn bestaan was daar aanwezig en samen met jouw overlijden was deze afgebrokkeld.
        Ik zei gelijk tegen haar dat ik ook mijn fouten heb,dingen vanaf het eerste moment heb toegelaten waar ik het niet mee eens was,maar ik verdiende dit niet en dan helemaal over mijn kinderen maar te zwijgen,al met al heb ik vrij veel al gezegd tegen haar opeens ging het eigenlijk vanzelf,dus nu bij het weer alleen zijn kwamen mijn tranen,waarom leven moordenaars en mensen die de verschrikkelijkste dingen met kinderen doen heel lang en waarom moest degene die zo belangrijk voor mij was zo vroeg deze harde wereld verlaten,ik wil en kan dit niet begrijpen en zal het ook nooit gaan begrijpen..
        Maandag zal ze weer hier zijn,de drempel is iets naar beneden,al zal het moeilijk blijven mijn privé zo open te gooien ik denk dat ik het met haar wel ga rooien..help een handje mee oke mijn leven weer te leven,en ik bedoel hiermee een leven samen en niet meer alleen mijn kinderen maar samen met mijn kinderen,ik wil niet elke dag meer hoeven nadenken of dit is wat ik wil,doe ik het wel goed of meer van deze twijfelachtige dingen .. ik wil echt leven,en gelukkig zijn met alles wat ik nu momenteel in mijn buurtje heb...
        Ik mis je pap .. tot ooit.
        Heel veel liefs Peet xxx

        peet -
        27 juni 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 18   |   niet OK
        Hey paps daar ben ik weer,hij is in de maak hoor mijn rijbewijs had eigelijk gisteren al gekund maar wat dat betreft heb ik nog steeds de gewoonte van Haarlem in me zitten,daar kon je eigelijk de gehele dag terecht voor deze zaken,maar in mijn dorpie gaat het wel even wat anders,ik was dus te laat gister ze waren al dicht,maar weer een ander voordeel omdat iedereen iedereen kent hier vroeg het meisie achter de balie om mijn telefoonnummer,het duurt ongeveer een week zei ze maar ik bel je op zodra hij binnen is want het wil wel eens gebeuren dat je rijbewijs er eerder is dus das weer een voordeel,ach maar zowat,wat is nu nog een weekje wachten hij is in de maak toevallig haha.
        Ik ben overladen met heel veel smsjes en emailtjes iedereen leefde zo met me mee omdat iedereen ervan overtuigd was dat ik wel kon rijden,Mart was de datum vergeten dus niemand wist er eigelijk van .. en dit zijn dan de dingen die ik bedoel met dat ik me af en toe zo alleen voel..`s morgens niet een succes gewenst niet door Mart en niet door Dennis,altijd maar rekening houden met de situatie van de ander,dat ik thuis kwam probeerde ik iedereen te bellen met de telefoon de hele tijd trillend in mijn handen maar dat was niet nodig Mart,Dennis,Ronald,Ilse,mijn moeder allemaal die ik zo graag wilde vertellen dat ik geslaagd was,maar 5x weer geen gehoor te krijgen heb ik het maar opgegeven,het was Rob (Mart zijn maat) die mij als eerste belde en als enigste de datum niet vergeten was,je weet wel Rob die mij die zelfgemaakte AJAX-schaal gaf toen we kampioen waren van de ere-divisie...maar goed maakt ook allemaal niet uit,ik heb toen maar de laptop gepakt en ben het maar aan jouw gaan vertelen,ook al wist jij het geloof ik al..mischien word het ooit beter en anders dan doen we het maar zo toch,maar ik dan ook en dat is iets wat de mensen denk ik heel erg onderschatten,ik trek me in ieder geval iets meer terug van Mart zijn kinderen,en daarmee hoop ik dat Mart zijn mams dit begrijpen kan,ik hoop dan zo dat Mart de situatie in gaat zien,zo niet zal ik met de tijd toch weer voor mezelf gaan kiezen,hoe zeer me dit ook doet maar het draait nu alleen om Mart en zijn kinderen,en dat kan en mag ik niet toe laten...Hoop dat je me een beetje op andere gedachte`s kan brengen ondanks ik supertrots en superblij ben met mijn rijbewijs schuilt er toch ook een schaduwkant aan.
        Tot ooit paps veel liefs Peet xxx

        peet -
        24 juni 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 17   |   niet OK
        Proficiat Petra met je rijbewijs TOPPIE

        Trudy -
        24 juni 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 16   |   niet OK
        Hey pap ik heb mijn rijbewijs gehaald hoor..goed he ben zo super blij en super trots op mezelf nu ik het in mijn zak heb..oke dan nog niet in mijn zak maar wel volgende week..zo heerlijk dan,dan kan ik mijn belofte aan tante Ria en tate Beppie waar maken,want dan kan ik gewoon naar ze toe als ik dat wil als de kids op school zijn en ik het even niet meer zie zitten,wat heerlijk zomaar ff naar Ilse of Mier toe te rijden vrijdags tegen Den te zeggen kom we gaan week-boodschappen doen ooooooo ik kan niet wachten..ik heb me auto ook al gezien een zwarte opel corsa oh pap ik ben zo happy momenteel,beetje vrijer en niet meer zo afhankelijk...
        Ik weet zeker dat ook jij helemaal trots op me zou zijn vandaag,wie had dat ooit kunnen bedenken .. ik die nog eens haar rijbewijs halen zou..ik eigelijk niet ,maar het is toch zo hahaha.
        Tot ooit pap blijf de nodige steun geven oke..
        Liefs Peet xxx

        peet -
        22 juni 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 15   |   niet OK
        Hoi Petra,ik heb een aantal kaarsjes voor jou en jullie Pap aangestoken.
        Ik hoop dat de warmte van de kaarsjes overkomt.
        Liefs Trudy

        Trudy -
        22 juni 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 14   |   niet OK
        Hey papsje was ik weer als het goed is gaat Den zijn tatoo bewerkt worden morgen eindlijk die S weg en als het morgen niet word dan word het in ieder geval heel gauw gedaan hoor,het maakt hem stapelgek ik hoop maar dat die smsjes dan ook een is op gaan houden van die toneelspeelster en dat Den dan eens eindelijk verder kan gaan met zijn leven nu,hij doet het hartstikke goed en dan zal dat mens uit Haarlem het weer gaan verknallen voor hem dat kunnen we nartuurlijk niet toestaan he.Ik had woensdag een verjaardag van Lida haar dochter Chantal was gezellig al moet ik zeggen dat ik het knap vind van Lied samen met dat wijf onder 1 dak te zitten en dan nog eens normaal kan praten,was eens haar harts vriendin en nu trouwt zij haar ex-man pff,en als mijn kinderen nog normaal kontakt met hun "vader" hadden gehad had ik dit ook zo gedaan,ondanks mijn haat tegenover hem,is geen verwijt tegenover jouw maar ik heb die les gehad omdat wij ook met hetzelfde zaten,vandaar dat ik juist voor mijn kinderen dit wel kan doen al zou het geen gemakkelijke opgave worden,begrijpen doe ik jouw zeker wel,alleen jammer dat wij er eigelijk nooit over gepraat hebben en het zo eigelijk maar gelaten hebben zoals de situatie was.Maar goed we hadden het over Cahntal haar verjaardag en niet meer over de verjaardagen van jaren terug.Was heel gezelligde verjaardag,alleen de rede dat ik de eerste keer weg ben gegaan was voor mij minder prettig,waarom moest Mart nou zo reageren,ik had hem gezed dat ik een verjaardag had en er niet zou zijn als hij thuis kwam,ik wist dat zijn kinderen er waren maar ik wist ook dat er genoeg eten in de vriezer lag hij hoefde alleen de frituurpan maar aan te zetten en alles erin moeten doen maar nee Pris kwam heel snel terug nadat ze ff naar huis was gegaan met de woorden Mart is heel erg boos,nu kan ik er nog steeds niet tegen als ik woorden of ruzie met degeen ik samen ben heb dus voor mij was de lol er af ik wilde zo snel mogelijk naar huis en kijken hoe boos Mart was,Pris en ik hadden soepie gegeten bij Chantal en er werd prompt gezegd tegen Pris oh moeten mijn kinderen niet eten dan,dus zijn zijn kinderen samen met Bianc naar de snackbar gegaan,toen ik kwam aanrijden zei hij dat hij helemaal niet boos was,maar daar trapte ik niet in,hij was het vergeten dat ik niet thuis zou zijn maar daar kan ik toch niks aan doen,ik ben altijd thuis voor hem en zijn kinderen hoe vaak blijf ik wel niet zitten met eten omdat zijn kinderen dan naar de snackbar zijn,niet dat het voor mij een rede is om dit te doen maar ik had zin in die verjaardag,ik ben verdorie nooit weg .. mijn kinderen zitten vaak alleen als ik te werk ben en dan eten mijn kids alleen ik heb daar een paar keer wat van gezegd maar ik blijf dat niet doen,en nu word ik erop aangevallen dat ik niet thuis was voor zijn kinderen,en dat terwijl ik alles had geregeld zodat ze gewoon konden eten,boos was ik nie eens meer teleurgesteld dat er zo werd geredaneerd..snap best dat Mart zijn kids alles voor hem zijn maar dat geeft hem nog geen rede tot boosheid en zo uit te valen tegen mijn dochter en mij.Ik wilde nog veel meer zeggen maar dan ben ik weer bang dat ie weg loopt en weer terug komt alsof er niks gebeurt is,ik kan dat niet pap,ik hou niet van ruzie maar ik hou er ook niet van om als je woorden hebt het niet uit te praten ik heb dit jaren mee gemaakt en nam ik ook altijd de schuld op me,gaat nu wel anders dan toen hoor maar wat dat betreft heeft Mart meer van jouw weg hoe vaak ik iets met jouw wilde bepraten en jij elke keer je eigen mening naar voren schoof,en ik op het laatst maar ophield maar wel zodanig dat ik mijn rot gevoel nog niet kwijt was.wat is dat toch met jullie kerels,zolang het gaat zoals jullie het fijn vinden gaat het goed maar als het even de andere kant opgaat praten jullie niet meer..haha je ziet het boosheid zit er ook nog hoor,en dat terwijl ik je zo erg mis...jij net zoals Mart hele fijne mannen maar met een gebruiksaanwijzing die bijna ontvindbaar is..als ik met iets zit dan wel de juiste woorden maar praten kunnen jullie geen van beide,en dat terwijl een goed gesprek zoveel meer zou kunnen doen.Ik vond hierdoor vaak zelf mijn oplossingen,kon alles wel in mijn eentje verwerken maar ik merk nu dat ik nog heel veel moet verwerken en juist dit in deze realtie op dit punt vast loop,ik wil het niet maar ik heb me bij de woningbouwvereniging in laten schrijven,mijn kinderen gaan bij mij voor alles nu en ik laat niks hun meer schaden dan moet Mart ook maar met zijn kindeen verder...een goed gesprek,goede afspraken zou zoveel anders kunnen doen,maar dat zit er niet in denk ik want als ik al begin met Mart ik wil ff praten komt dat irritante gezucht weer tevoorschijn..jammer maar helaas want aan Mart en mij alleen mankeerd niets alleen we zijn niet alleen,Ik had het er niet nog met mijn bazin over,die was denk ik bang dat ik naar Haarlem terug zou gaan want dat was het eerste wat ze vroeg .. maar dat zal niet gebeuren want dat hele Haarlem trek mij niet meer ik blijf hier en ik hoop samen met Mart maar omdat er niet gepraat word,word mijn nadenken steeds erger en ga ik een eigen concluie trekken en die zal altijd in het voordeel van mijn eigen kinderen zijn.
        Sorry dat ik elke keer tegen jou zeur maar zelfs mijn eigen moeder ziet niet in dat ik af en toe geen kant uit kan,ik heb het nu 2x geprobeerd te praten met haar heb haar een paar weken niet meer willen zien omdat ik dat niet meer verdragen kon en elke keer de 2 mensen waarvan ik zo hou maar zat af te kraken,die mensen die ik eigelijk het meeste mis,die mensen die mij na mijn scheiding op hebben gevangen omdat mijn moeder dacht dat ik het alleen wel kon,het zijn dan wel Hans zijn ouders maar het zijn eigelijk mijn enigste stukkie familie nog die ik over heb en waar ik zeer zuinig op ben,ja ook op Hans is en blijft mijn coster...dus daarom papsje klaag ik bij jouw,hopelijk begrijp je me,al zal het af en toe heel verwarrend overkomen .. maar goed that`s me
        Tot ooit ..
        Veel liefs Peet xxx

        peet -
        17 juni 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 13   |   niet OK
        Zo pap dat was een zwaar daggie op mijn werk gisteren,iedereen wist dat het einde naderde van Maris haar vader maar dat het zo snel zou gaan hadden we geen van alle verwacht.Bij aankomst op mijn werk stond bijna het hele parkeerterein vol met auto`s,ik wist dat Maris aan het waken was maar bij het zien van die auto`s word je wel ff met je neus op de feite gedrukt,Karin vertelde dat hij thuis aan het infuus was gelegd en dat het nu elk moment over kon zijn,ik wilde gewoon mijn werk blijven doen maar het lukte mij niet mijn ogen van de overkant af te houden.Daar kwam Gert aan gelopen ik denk dat hij er even tussenuit wilde die ogen van hem jeetje wat een narigheid straalde deze uit zeg,Kut ging het met recht Kut zei hij dat ze die man zo laten lijden..zijn slokdarm was helemaal kapot allemaal abcessen alles kwam eruit bij hem,het infuus moest hem in slaap maken maar voordat dit wilde lukken moest hij die pijn nog verdragen,ik hoor Maris haar moeder nog zeggen dat ze gezegend waren afscheid van hem te kunen nemen,maar ik denk niet dat ze erbij stil stond dat dit een onmeselijk afscheid zou worden,Gert moest weer terug,de huisartsen bleven op en aan komen en op een gegeven moment was het stil daar en stond Gert als verslagen buiten,klokslag 19.00 uur was Maris haar vader overleden,God zij dank zei mijn collega verlost van de pijn.Daar kwam op een gegeven moment de bewuste grijze auto met gelukkig Jan als begeleider ze hadden het niet beter kunnen treffen denk ik maar wat een triest gezicht zeg eerst allemaal auto`s een drukte van belang en dan die stilte,maar wel heel mooi iets voor 7 uur kwam er een zonnenstraal en daarna weer regen..symbolisch.. ik weet het niet maar ik vond het wel heel frapant dit mee te maken....jeetje wat was dat indrukwekkend zeg weer zo confronterend en weer zo terug in de tijd gevoel..ik was blij dat het 9 uur was en dat ik af mocht sluiten.Hoe blij ik altijd was dat die man tegenover de pomp woonde dat hij altijd een oogje in het zeil hield maar nu zo in en in verdietig elke verandering en iedereen zo te kunnen zien.65 jaar was zijn streven en dat heeft hij gehaald en daarna was zijn strijd gestreden en gaf zich over aan hetgeen wat al een jaar bekend was..bah waarom gaan toch de goeie en beste mensen als eerste ... maar dit zal altijd wel een vraag blijven denk..
        Ik hoop toch dat als het mijn tijd is dat ik zo maar ineens weg ben,en niet zo onmenselijk aan mijn einde hoef te komen hoor..
        Tot ooit pap..veel liefs Peet

        peet -
        8 juni 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 12   |   niet OK
        Hey paps,Ron is weer terug naar Haarlem,waarom blijft die klote stad toch zo trekken bij hem..ik kon en wilde hem niet meer tegen houden het is zijn eigen keus,al hoop ik dat hij nu eens op de goeie weg verder gaat en mij niet teleur gaat stellen hij weet heel goed wat ik hiermee bedoel,angst en onrust overwint het nu weer,ben echt kapot hiervan en had zo gehoopt dat hij zich hier verder zou gaan verwerken...ik geLoof hem en ik vertrouw hem zeker wel,en al zal ik altijd achter hem staan,dit verslagen gevoel doet zo`n verdomde zeer...wat had ik meer kunnen doen,hoe kon ik hem het gevoel geven dat hij het zou gaan redden hier terwijl de banen hier zeker niet voor het opscheppen liggen en hij elke keer teleurgesteld was als er weer een afwijzing in de brievenbus lag.
        Mijn tranen kon ik niet meer verborgen houden vanavond dat we Pris weg brachten naar het vlaggen,de onmacht en weer niet weten waar dit eindigd maakte mij gek en heel verdrietig,Mart schrok van me en zei we hebben het toch heel goed samen..pakte mijn hand en wilde hem niet meer los laten...het is niet dat ik niet gelukkig ben ik ben juist helemaal gelukkig alleen het is ook niet Mart en ik .. waar ik me geen raad mee weet,het geluk van mijn kinderen is wat mij zo radeloos maakt .. verdorie we waren zo goed op weg met elkaar Wat doe ik in vredesnaam zo verkeerd pap....
        Tot ooit ik ga maar stoppen ... blijf bij hem oke help hem zich zelf te blijven en hopelijk zonder èèn of ander genotsmiddel....
        Veel liefs Peet xxx

        peet -
        7 juni 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 11   |   niet OK
        70 jaar vandaag ... van harte gefeliciteerd pap ... daar waar je nu bent zeggen ze,is geen haat geen verdriet geen gemis dus ik hoop dat je daar een knalfeest hebt ...
        Een hele dikke verjaardags-knuffel van ons allemaal.
        Tot ooit pap,veel liefs Peet xxx

        peet -
        2 juni 2011

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.