Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Giel Jacobs

02-09-195821-12-2000
      Ik staar naar de wolken in het heldere blauw
      Ik sluit mijn ogen en dan zie ik jou.
      Je bent zo ver en toch dichtbij
      Diep in mijn gedachten heel diep in mij.
      Ik voel me nooit alleen,
      Want je bent overal om me heen
      Altijd ben jij bij mij,
      Als de zon ondergaat zie ik jou in de wolken massa
      Als het donker wordt en de sterren worden zicht baar.
      Is er eentje net iets helderder, dat ben jij
      Altijd ben jij bij mij.
      Voorgoed bij mij.

      Overige informatie
      wil je wat meer lezen over Giel, kijk dan eens op http://gieljacobs.hyves.nl/
      of kijk hier bij verhalen

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 23   |   niet OK
        Lieve Ria, heb de site gevonden en heb
        kaarsjes aangestoken,zelf zijn wij 2 kinderen verloren en nu mijn man,inder
        daad je moet het een plekje geven, dat is waar. maar niet wanneer andere mensen dat van jou verwachten maar op
        mijn tijd,want dat het pijn doet is zeker.
        nu moet ik zelf beslissingen maken ,maar ik kom er wel doorheen.
        Ria hier een gedicht voor jou en je gezin.
        Verbonden door het licht
        van een andere wereld zijn woorden alleen maar taal,in de taal van het licht is er trilling,
        trilling die de kern raakt en daar wonderen mogelijk maakt.
        veel liefs Eveline Tiemersma.
        ik heb een kaarsje aangestoken.

        eveline -
        22 augustus 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 24   |   niet OK
        Hallo Ria,
        Heel veel sterkte met dit grote verlies
        ook wij zijn 15 augustus onze vader verloren nadat hij de strijd tegen keelkanker heeft verloren
        hij was pas 46 jaar
        het is en blijft een oneerlijk iets
        ik brand een paar kaarsjes voor je man
        je kan mijn vader hier ook vinden
        Beert Kuijkhoven*
        liefs en sterkte Diana

        Diana -
        22 augustus 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 22   |   niet OK
        Ik sta hier aan je graf heel alleen
        De vlinders fladderen om me heen
        Het zou vandaag onze trouwdag zijn
        Nog steeds doet het ontzettend veel pijn

        Daarom breng ik jou deze rozen
        Met liefde voor jou uit gekozen
        Ik breng ze vandaag hier bij jou
        Omdat ik nog steeds zo ontzettend veel van je hou

        Ook al is er nu een andere man aan mijn zij
        Mijn liefde voor jou gaat nooit voorbij
        Mijn leven heeft nu weer kleur
        Maar het is om jou dat ik nog steeds in stilte treur

        ria -
        15 augustus 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 21   |   niet OK
        Lieve Ria.
        Wat kaarsjes wil ik branden voor jou lieve man.
        Kanker is een verschrikkelijke ziekte, ik heb mijn opa er door verloren en nu is mijn lievelingsoom opgegeven door de artsen, ook kanker......
        Ik heb het hier vreselijk moeilijk mee.
        Vind het allemaal zo onwerkelijk.
        Heel veel liefs en sterkte Sabine, mama van Damian Heuvelink* (staat ook hier)

        Sabine -
        8 mei 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 20   |   niet OK
        Ook voor Giel, brand ik een kaarsje, zoals jullie voor Mike een kaarsje hebben gebrand, dank lieve mensen ,zoals iedere lieve woord toch troost geeft medeleven toont . Diegene die dit niet hebben meegemaakt , die zeggen ga door met je eigen leven, die hebben makkelijk praten ,Want het leven word nooit meer hetzelfde ,We missen deze mensen ,God wat missen we ze .Waarom moesten hun onze kanjers nou deze vreselijke ziekte krijgen,WAAROM. liefs van Annie

        anna - almere
        3 mei 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 19   |   niet OK
        lieve Yenthe
        ik weet wat jij door moet maken het is niet niks je vader te verliezen op zo'n jonge leef tijd ik heb zelf mijn moeder verloren op mijn 16e aan kanker en nu mijn man mijn kinderen waren 13 en 15 toen Giel is overleden op de 16e verjaardag van mijn zoon hebben we hem begraven.
        ik snap heel goed dat je, je vader erg mist, mag ik vragen waaraan hij is gestorven?

        hier een gedichtje voor jou.

        Lieve meid,
        Geef het de tijd
        Nu voel je, je zo alleen
        Maar je komt er wel overheen
        Je moet er mee leren leven
        Zo als ze zeggen een plekje geven

        Maar juist dat plekje geven
        Is zo moeilijk voor jou
        Maar echt alles komt goed
        Hou dus moet

        Ik weet wat je moet door staan
        Ook ik ben die weg gegaan
        Mijn mama zo maar op eens was zij er niet meer
        En nog steeds doet het een beetje zeer
        Die doffe pijn zal er wel altijd zijn

        Maar je leert er mee leven
        Je leert het om het een plekje te geven
        Hoe dat gaat weet ik niet
        Het gaat eigenlijk van zelf
        Je leer te leven met je stil verdriet
        Wat niemand aan je ziet.

        heel veel liefs Ria
        en als je er over wild praten mag je me mailen

        ria -
        19 april 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 17   |   niet OK
        ben 14 jaar, heb me Papie verloren op 9 december...vorig jaar dus...ik mis hem zo...ik heb het nooit echt kunnen verwerken, ik heb dus dagen en nacht wakker geleggen met tranen in me ogen...gewoon omdat ik me papa geen nachtkusje geven kon...het kwetst en raakt...heb zelfmoord willen plegen...en wil nog steeds...iemand die me wilt helpen???

        Yenthe -
        28 maart 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 18   |   niet OK
        me vader is op dit liedje begraven :(
        vind het erg voor je...

        Yenthe -
        28 maart 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 16   |   niet OK
        lieve papa

        bijna is het zo ver bijna is je kleine meisje 18
        alleen vind het super erg dat je er niet bij kan zijn
        je bent er wel bij maar op een andere manier
        maar ik wil toch ff zeggen dat ik super maar dan ook
        super trots op je ben je heb gevochten tot je niet meer kon


        lieve papa

        ik vraag me elke keer af.
        waarom waarom jij,
        jij die mij zo dierbaar is.
        alles, alles wat we deden is weg
        gewoon helemaal weg.
        het doet zoon pijn.
        ik voel me leeg van binnen zo leeg....,
        want me pappie is weg, ik zal nooit meer mijn meisje
        of iets uit jou mond horen of jou glimlache zien
        maar 1 Ding een balangrijkding
        je pijn is weg, de pijn die je had
        en papa ik zal je nooit vergeten en blijf
        VOOR ALTIJD VAN JE HOUDEN!!!!
        papa je bent nog steeds alles voor mij en heb nu wel een
        heel speciaale engel die me beschremt EN DAT BEN JIJ

        hele dikke zoen Carina (JE MEISJE)

        Carina -
        4 februari 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 15   |   niet OK
        Foto

        Het is stil in huis
        Ik zie je foto staan
        Mijn ogen branden
        Er vloeit een traan

        Ik sluit mijn ogen
        En houd mijn adem in
        Ik wil terug in de tijd
        Terug naar het begin

        We waren zo gelukkig
        We hadden het zo fijn
        Toen kwam die ziekte
        Met veel verdriet en pijn

        Ik open mijn ogen
        En zie je foto staan
        Mijn ogen branden
        Er vloeit opnieuw een traan

        Ik mis je
        Ik mis je lach
        Elk uur
        Elke dag…

        ria -
        20 december 2004

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.