Onze samenwerking bij de ANWB in verschillende projecten, onze ontmoetingen daar en gesprekjes over roeien, kinderen, dingen van de dag. Ze waren me dierbaar. Woorden schieten tekort.
Marita (freelance collega van Gosse)

waarom mocht het niet zo zijn???
niet te bevatten dat jullie op het gelukkigste punt van jullie leven heengegaan zijn.......
jullie laatste foto\'s jullie zien er zo gelukkig uit samen.
dat is een schrale troost voor degene die jullie zo missen, dat jullie samen zo gelukkig waren, al heeft dat veel te kort mogen duren
rust zacht jonge mensen en voor jullie nabestaanden heel veel sterkte
hopelijk zien jullie elkaar ooit weer terug

ik weet niet wat ik moet schrijven, de foto\'s, het geluk, en nu het grote verdriet. Onwerkelijk, en niet te bevatten.
familie en vrienden, heel veel sterkte in deze tijd van enorm verdriet.

Gaby, Gosse, Erline en Wilaire, rust zacht en maak er wat moois van in de hemel

Voor Gaby en Gosse,

Na jaren dromen kwam de dag
Vertrek naar Haiti met gelukzalige lach
Eindelijk een gezin zijn met Wilaire en Erline
Zo hadden jullie je toekomst gezien

Toen de aarde beefde en het duister kwam
Beseften jullie wat de natuur je ontnam
Met jullie kinderen zijn jullie heengegaan
Om de weg naar de hemel in te slaan

Geen gekkigheid meer van goede Gosse
Geen lieve zorgzaamheid meer van Gaby
Geen spelende kinderen voor de grootouders en familie
Althans niet op aarde maar wel als sterren aan de hemel......
in eeuwigheid


20-1-2010 Monique

Ik kende hen niet, maar het raakte mij toch. Heel veel sterkte gewenst aan alle familie en vrienden.

Lieve Gosse,

Na 5 jaar nauwe samenwerking, waarin we lief en leed hebben gedeeld, hebben we tijdens mijn afscheid in oktober 2009 samen gehuild. Het is de laatste keer geweest dat we elkaar hebben vastgehouden en getroost. Die herinnering zal voor eeuwig op mijn netvlies staan.

Ik heb net Haiti door jullie ogen (camera) mogen zien. Een indrukwekkend document dat jullie achterlaten. De prachtige natuur, de kleuren, de mensen in hun armoede en toch met hun warme lach. Het geluk spat van het scherm. Jullie stralen vanaf het moment dat jullie in het kindertehuis Erline en Wilaire in je armen nemen. Zo prachtig en zo kei en kei hard.

Nu ben je, samen met je liefste Gaby en jullie mooie lieve dochter Erline en zoon Wilaire door een alles vernietigende beving van moederaarde bij ons weggehaald. Voor de geest niet te bevatten, maar mijn hart weet en huilt om wat zo kort zo mooi was. Een moment van 1,5 dag van ultiem geluk. Een lang verwachtte droom verwezenlijkt. Ik ben zo dankbaar dat jullie als compleet gezin bij elkaar waren. Het noodlot! Gruwelijk en onomkeerbaar. Zoveel leed voor zoveel mensen.

De voetafdruk die je achterlaat op deze aarde is groots en zichtbaar voor iedereen. Jouw levenspad zal velen inspireren om hun eigen dromen te verwezenlijken. Je positieve energie zal ons helpen om door te gaan in jouw voetsporen, de barricade op te gaan als onrecht dreigt of om warm en begripvol te zijn op andere momenten. Je bent en blijft een prachtige ziel, die in familie, vrienden en collega?s zal voortleven. Je zult altijd zijn, in welke vorm dan ook. Maar je niet meer kunnen horen en voelen is echt een onvoorstelbaar gemis dat diepe wonden achterlaat.

Het was een voorrecht om je te kennen. Heel erg bedankt voor wat je voor me hebt gedaan en dat ik dichtbij mocht zijn. Ik neem geen afscheid, maar zal wel los moeten laten.

Het Tibetaanse boek van leven en sterven viel vandaag open op een tekst die helemaal op jou van toepassing is:

Alle vreugde in de wereld
Komt voort uit de wens dat anderen gelukkig mogen zijn.

Ik wens een ieder heel veel sterkte bij dit grote verlies.

Yvonne Mens
Collega van Gosse

Persoonlijk heb ik Gosse en Gaby niet gekend maar \"kende\" hen via de Haitikidslijst. Ik wil hierbij mijn medeleven tonen aan de (groot)ouders van Gosse en Gaby, de familie, vrienden en bekende en jullie heel veel stekte wensen met dit grote verlies. Niemand had ooit kunnen bedenken dat zij nadat ze hun kinderen in hun armen hadden gesloten zo kort maar met elkaar als gezin samen mochten zijn hier op aarde.
Het is zo onrechtvaardig en het doet mij beseffen dat ook mij dit had kunnen overkomen toen ik in 2007 drie maanden in Haiti ben geweest.

Mariëtte
en Emmanuel

Beste familie en vrienden van Gaby, Gosse, Erline en Wilaire,
Via deze weg willen we jullie enorm veel sterkte toewensen. Wij, maar ook familie, vrienden en collega\\\'s van ons, leven allemaal ontzettend met jullie mee. Wij kennen elkaar niet, maar via een mailinglijst voor adoptiekinderen uit Haiti hebben we wel eens mailcontactmet Gaby en Gosse gehad. We weten niet zo goed wat we moeten zeggen en hoe we jullie een hart onder de riem kunnen steken, wat we ook zeggen of schrijven, het neemt het verdriet niet weg. Het is fijn om te zien hoe gelukkig ze zijn geweest met elkaar en des te schrijnender om hen dan nu te moeten missen. Ook jullie hebben hebben met hun adoptiereis meegeleefd en hebben het gelukkige moment niet met hen kunnen delen in Nederland.! We willen jullie heel veel sterkte, moed , liefde en steun toewensen in deze bijzonder moeilijke tijd! Gecondoleerd met dit ondragelijke verlies.
met vriendelijke groet,
Kasper en Betty van der Molen

Beste Gosse en Gaby, Erline en Wilaire, beste Familie en vrienden,

We kunnen het nog steeds niet bevatten dat jullie er niet meer zijn. Zo wreed weggerukt uit het leven.
We leefden zo mee dat jullie opeens mochten gaan ... en nu dit. We hebben elkaar nog gezien bij de afreisbijeenkomst bij Wereldkinderen in Den Haag.
We hebben net de prachtige foto\'s op de site bekeken, en het geluk spat eraf. Dat is tenminste iets om mee te nemen ofschoon bij ons de tranen boven drijven.

Imelda en Roel

Alle familie en vrienden wensen we heel veel sterkte

Beste Diana,

Graag willen wij jou condoleren.
Wat een enorm gemis moet jij dragen.
Frans en ik van tuin 122 wensen je heel veel sterkte in deze droevige tijd.
Bovendien hopen wij dat je op een dag inzage krijgt in dit register, we weten dat jij geen computer hebt.
Een vriendelijke groet van ons de Fam . Jonker.

Gaby heeft een half jaar bij het ouderenwerk in Laak Centraal gewerkt.
Toen zij bij ons weg ging heeft zij voor iedere vrijwilliger een persoonlijk gedicht gemaakt.
Nu nog hebben zij het erover. De foto?s hangen in mijn kantoor.
Gaby en ik hielden contact, we deelden dingen over het leven met elkaar,
We spraken over Erline en Wilaire.
Ik was ervan overtuigd dat de kinderen een fantastisch leven zouden krijgen
bij Gaby en Gosse.
Het noodlot sloeg toe, de aardbeving in Haïti. Een land dat zo ver weg is, is ineens heel dichtbij.
Dagelijks is het in mijn gedachten.
Nu is er veel verdriet en het gevoel van WAAROM overheerst, maar ik ben zo blij dat ik
Gaby en later Gosse heb leren kennen.