Zo onvoorstelbaar dat Hans er niet meer is.
Voetbal is niet zo mijn ding maar het was Hans z'n lust en leven.
Muziek is waar we elkaar in vonden o.a. Ribs and Blues Festival in Raalte, Ana Popovic zijn we samen naar toe geweest in VanSlag in Borger en onze gezamenlijke favoriete band Robert John & the Wreck waar hij al kaartjes voor had voor het komende concert vertelde hij mij vorige week nog.
We waren jarenlang collega's bij Post.nl en heeft bij mijn broer en schoonzus op school gezeten.
Hans we gaan je missen, je was altijd in voor een praatje en vooral je droge humor.
Carla en de kinderen en kleinkind, waar je ontiegelijk trots op was, gecondoleerd met het verlies van jullie man en vader en Opa en heel erg veel sterkte toegewenst voor de komende tijd.
Hans, Rust in Vrede 😥🕯‼️
Harry Boertien.

Met stomheid geslagen, ongeloof dat zich meester van mij maakt. Er is iemand gestorven met wie ik niet eens een diepe vriendschap had, maar met wie ik me wel diep verbonden voelde, voor wie ik respect had als mens. Twee weken geleden sprak ik Hans bij Albert Heijn in de Nije Nering. We hadden het erover dat we allebei zo trots waren om opa te zijn. Hans en ik zijn klas-, jaar-, maand- en biergenoten. Van álles hebben we genoten, ook van sigaren. We hadden het over het kerst- en winterbierenfestival in Hoogeveen, dat op 14 December plaats zou vinden. Hans nam genoegen met een gewoon pilsje. Het liefst Amstel. ‘Poar neem’n’ was zijn adagium. En ik geloof dat Hans ze heeft gehad en heeft genoten, heeft geleefd. Hans was altijd, wanneer ik hem tegenkwam een luisterend oor, belangstellend en oprecht. Hij was voetballer en voetballiefhebber. Ajax, niet (meer) mijn club. Amstel, niet (meer) mijn bier. Maar Hans was Hans, respectvol en empatisch, we respecteerden elkaar. Wat zal hij gemist worden door zijn geliefden. Wat maakte hij veel mensen blij als postbode en vooral als belangstellend medemens. Wat heb ik tegen Hans opgekeken. Wat keek Hans tegen mij op. En waarom? Misschien wel omdat we bij elkaar in de klas zaten, omdat we allebei van juli 1964 zijn. Ik zal Hans missen. Ik ben gewoon een beetje bang om hem niét meer tegen te komen, hem niét meer te spreken. Hij was een mooi mens. Er is een Hoogevener doodgegaan. Dag Hans, het beste kerel!