Hilde leer ik kennen toen ze, samen met Ids, het grote project van de Monografie over het werk van architect Jan de Jong begon. Dat deed ze met een indrukwekkende energie, onderzoek drang en originaliteit. Hetgeen we al kenden uit haar vele eerdere publicaties. Ze maakte dit oeuvre op een persoonlijke wijze toegankelijk en bracht het naar buiten. Dit onderwerp fascineerde haar. Haar enthousiasme en geëngageerdheid wilde ze graag delen Dat zal ik me blijvend herinneren van onze ontmoetingen. Ze had nog veel in petto haar overlijden komt veel te vroeg. Veel sterke, Ids en familie, om dit grote verlies te kunnen aanvaarden.
Fred Humble, architect te Maastricht en lid bestuur Jan de Jongstichting.

Beste Partner van Hilde, en Inge,
Zojuist las ik over het (te) vroege overlijden van je partner en zus, Hilde.
Het heeft mij diep getroffen hoewel ik al zeker 45 jaar geen contact meer met haar had. Wèl heb ik al die tijd zeer regelmatig gedacht: wat zou ik Hilde nog eens graag spreken en zien: ze heeft in de relatief korte tijd dat we elkaar zagen veel èn imposante herinneringen bij mij achtergelaten, en hoe langer ik er over nadenk, des te heftiger worden deze. Ik zou er heel wat over kunnen schrijven.
Ik herinner mij haar als een heel mooi meisje, haar ogen waren net zo stralend als haar lach, ze was krachtig maar ook zeer kwetsbaar, intelligent en lief. Zie de bijlage, uit ik denk rond 1966-70'.
Waarom we elkaar op een gegeven moment niet meer gezien hebben weet ik niet: misschien omdat ik na mijn afstuderen naar (n.b.!) Tilburg vertrok en Hilde in A'dam zat. Zowel Hilde als Inge -waarvan ik weet dat ze hier in Utrecht woont maar ik weet niet waar- waren op een gegeven moment helaas ontraceerbaar uit mijn blikveld verdwenen.
Ik wens jullie alle sterkte toe met het verlies van deze indrukwekkende, onvergetelijke vrouw,
Igno Ponsioen

"Natuurlijk
Plastische verhouding
Kleinst ondeelbare eenheid
Vijf staat tot zeven
Één"

-- ik ga missen scheetje --

Wat een goeie stukken heb je bijgedragen aan de Volkskrant, het was fijn met je te werken. Vaarwel Hilde
Erik van den Berg

Hi Ids,
Ik las het overlijdensbericht van Hilde. Schrok natuurlijk, want ze was nog te jong om afscheid te nemen. Bij Intermediair hebben we geruime tijd een kamer gedeeld: op de zolderetage. Hilde was wat haar werk betreft vastberaden en doelgericht, maar licht chaotisch in de uitvoering. Ach, dat maakte haar tot wie ze was: een meestal vrolijke, soms gedeprimeerde, ietwat onrustige collega. Intermediair was voor haar maar een opstapje naar grotere dingen: zoveel was snel duidelijk. Die ‘grotere dingen’ heeft ze daarna ruimschoots waargemaakt. Ik denk met plezier aan haar terug.
Groet,
Henk Bergman

Beste Ids en overige familie,
Ik leerde haar kennen omstreeks 1962 toen ze lid werd van de afdeling Tilburg in het toenmalige district XI
van de NJN, de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie. Vele keren zal ik haar hebben meegemaakt als we op kamp waren, roeiend in de Biesbosch of op excursie bij pinkster- en paaskampen. Ik leerde de familie de Haan kennen toen ze nog aan de Zouavenlaan in Tilburg woonden.
Maar zoals dat dan gaat als mensen ouder worden, op een gegeven moment ging ieder zijns weegs en hadden we jarenlang geen contact meer maar dat kwam weer terug toen ik reünies ging organiseren, daar kwamen we elkaar weer tegen.
En vooral de laatste jaren wandelden we, wij met enige anderen, in het duingebied omdat het daar zo mooi is en we herinneringen konden ophalen.
Daar ik haar zo nu en dan opbelde, in de afgelopen jaren, vertelde ze me vorig jaar van haar ziekte en was ik min of meer voorbereid dat het zo zou gaan aflopen.
Wat had ik haar graag nog langer willen kennen, ze was zo breed geïnteresseerd in de dingen waarover we spraken en ik kon haar mijn dingen laten zien waarover ze immer enthousiast was. Ik zal haar missen en zeker niet vergeten.

Samen met Hilde mocht ik jaren geleden de kandidaten voor de architectuurprijs van Eindhoven beoordelen.
Die dag leerde zij mij dat goede architectuur meer is dan prima plattegronden en mooie gevels, namelijk vooral beleving. Sindsdien kijk ik anders naar mijn vak Dank je Hilde, om nooit meer te vergeten.

Vic
Roosendaal