Toen opa Mooiweer (de vader van mijn moeder) overleed (2005) heb ik bij dit mooie plaatje een mooi gedicht geschreven;
Kijk eens wat ik hier heb gevonden,
Als we nu eens klimmen konden...
Met deze trap helemaal naar boven....kun je dat geloven!
Doe je ogen maar eens eventjes dicht
en kijk in gedachte dan eens naar deze mooie trap die voor je ligt.
Echt hoor, in je dromen, kun je zo naar boven komen!
En stel je dan voor dat je zo die trap op rent,
en dat je daar weer je dierbaren herkent.
Even een groet, even een dikke knuffel, even een lieve lach,
"Tot eens weer" zeg je ...en je zegt weer gedag.
Met een gelukkig gevoel loop je weer naar beneden,
Over die mooie, met bloemen versierde treden.
Fijn dat zo'n mooie trap toch ergens bestaat,
zodat je niet het gevoel hebt dat je zonder hen in het leven staat.
Rust maar lieve mam...ik zie je graag in m'n dromen verschijnen.
Toedeloe I love you
xxx Esther
En jaren later kwamen Fred en Jenny bij mij en Richard logeren om carnaval te vieren
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.