Als ik aan Jenny denk dan denk ik aan onze "opstap gaan" moeder. Wij gingen met de OJW- vriendengroep naar Apeldoorn, daar bleven we allemaal slapen, eten en drinken en met ze allen met de bus op stap ook Fred en Jenny. Denk dat de buschauffeur nog steeds dromen heeft van al die braboos. Deze bende van ellende bestond uit ongeveer 12 mensen en er was plek voor iedereen, in huis en in haar hart. Ik herinner met warme gevoelens de gesprekken die we hadden tot midden in de nacht alles wat Fred en Jenny zeiden namen we aan, ook al was dat precies wat onze eigen ouders vertelde maar dit werd gezegd door Fred en Jenny en dus was het waar, hahahaha. Wat ik nog steeds doe is mijn overgebleven weekgeld in een potje doen, wat dat is altijd handig zei Jenny. En iedere keer vul ik mijn potje met een glimlach, mooi hoe een andere mama zoveel invloed op je heeft gehad terwijl je daar nooit bij stil staat.
Lieverds heel veel sterkte met dit groot verlies., dikke kus en knuffel, Meta xxx
" />
