Lieve Jensje,

Oud en nieuw...
nooit meer sluiten we een jaar zo af als we dat ooit deden nu jij er niet meer bent. Voor de vierde keer dit jaar , vier jaar verder van jou af, realiseer ik me dat.
We nemen ' jou er niet meer zijn, jou missen' , mee die grens over naar het nieuwe jaar, deel van ons, deel van elk jaar.
Echt nieuw voelt een jaar nooit meer, geen dikke streep eronder, geen punt erachter. Niet een jaar van nieuwe start en nieuwe kansen, van hoop op beter....
De pijn van nooit meer, nooit meer compleet wordt weer even extra voelbaar met deze dagen maar ook op zomaar een willekeurige dag is het zo voelbaar.
Toch... gaat het leven door, toch start er elke keer een nieuw jaar waar we ondanks die donkere rand wat van maken met elkaar, toch is er ook zoveel goed, toch hebben we ook weer geluksmomenten die we kunnen en mogen ervaren, en toch kijken we weer voorzichtig naar de toekomst met hoop.
Ik neem jou mee in alles wat je was en nog bent voor mij, zo dierbaar ben je me. Had je maar naar jezelf kunnen kijken zoals ik je zag, mooi lief mens.
Ik neem je mee lief , mijn nieuwe jaar in.
Voor altijd neem ik je mee
Voor altijd jouw mama

Licht
lichtjes tijd
op naar kerst
feest van licht
hoe extra groot
juist nu
het contrast
met het donker
dat jij achter liet

Lieve lieve Jente, nog altijd kan ik niet bevatten dat het zover moest komen dat je geen keus meer zag, hoe onmetelijk zwaar en eenzaam moet het geweest zijn lief

Dikke love you, mama

Lieve Jent,
Van de week ben ik even bij je langs geweest. Het zonnetje scheen door de bomen, je voelde heel dichtbij. Er brandde ook een kaarsje, dat vond ik erg mooi.
We denken aan je.

Liefs