Vandaag nemen we afscheid van jou, in je eigen fietsenwinkel. Rust zacht lieve oom Jeroen.

Je nichtje Michelle

Bij ons'Jeroen kon ik altijd met mijn oude barrel binnenlopen.
Op z'n Brabants.
Altijd tijd voor een praatje over van alles en nog wat.
Hij was een vakman en een lieverd.
Ik mis m nu al.

Onze vervoerder berichtte ons dat ze voor de tweede keer bij Jeroen voor de deur hadden gestaan om onze fietsen af te leveren, maar dat de deur op slot zat en er niemand aanwezig was. We probeerden te bellen en hebben email-berichten gestuurd, maar in tegenstelling tot wat we gewend waren van Jeroen, reageerde hij niet op onze terugbel-verzoeken. Inmiddels weten we waarom niet.
Het verdrietige bericht dat hij plotseling is overleden kwam hard binnen.
We hebben altijd heel prettig met Jeroen samengewerkt en we zullen de plezierige herinneringen aan hem koesteren.
We willen een ieder die bedroefd is om zijn heengaan veel sterkste wensen voor de komende tijd.
Team Azor

Toen Jeroen geboren werd was ik 14. Leuk broertje maar ach weer een baby. Ik geloof niet dat ik er veel aan vond…dat werd anders toen Jeroen een jaar of 3 werd. Een schattig blond jongetje was het…. Ik nam hem overal mee naartoe en dan siste ik tegen hem ‘ mama zeggen hè!!’
Dat deed hij braaf natuurlijk en ik hoopte dat iedereen dacht : ‘goh wat een leuke jonge moeder met dat leuke kindje..’
‘Na een jaar of 10 had ik verkering met mijn grote liefde Klaas. We maakten avontuurlijke reizen met onze oude Bedford bus. Naar Frankrijk, Spanje en Portugal. Jeroen ging mee…. En de fietsen natuurlijk. Hij zal 10 of 12 geweest zijn. Wild kamperen, vuurtje stoken, honden en poes mee. Klaas en Jeroen samen ritten maken op de fiets
Ik heb er mooie herinneringen aan
Nog weer later vertrokken Klaas en ik naar Spanje , naar Catalonië, waar we een huis middenin het bos opknapten…..En even later ging Jeroen werken bij Biketech in Barcelona.
In het weekend hoorden we vaak ‘Ping’ -het belletje van de fiets.- dan fietste Jeroen ‘effe’ 220 m de berg op…. Net zo makkelijk!
Vaak waren de mannen in de schuur aan het sleutelen , of weg op de fiets.
Vaak ’aten we smiddags aan de haven een heerlijke comida . Zalig was het.
De liefde voor de fiets is misschien wel bij Klaas begonnen. Ik weet het niet.
Mijn broertje en ‘ons kind’ is vertrokken….
Lieve Jeroen rust zacht ❤️
Ansje