Herinneren is een vorm van ontmoeten…

ha monique, suzanne en caroline.
je zoon verliezen. jullie broer verliezen. het moet niet zo zijn. het hoort niet zo te zijn. het gemis is groot. jeroen was een lieve knul. uitgegroeid tot een man die zijn eigen gebruiksaanwijziging had. maar hebben we dat niet allemaal? de laatste jaren elkaar een beetje uit het oog verloren. even praten in de super. afspreken om elkaar snel te bellen. het kwam er niet van. dan dit afschuwelijke bericht. hoe moet je reageren. wat moet je zeggen? niemand begrijpt wat jullie voelen en meemaken. maar al kan ik maar er zijn door jullie te knuffelen. of te luisteren. weet dat ik er ben. nu weet ik hoe het voelt. lieve schatten. wat ik zeggen wil. doe wat jullie denken dat jullie moeten doen. alles is goed. niets is verkeerd. en jeroen zal over jullie waken. dikke kus. jacqueline xx

Er is zoveel waar jij nog bij hoort te zijn. Elke dag mis ik je, elke dag denk ik was je maar hier. Veel te vroeg dit hoort niet zo te zijn. We hadden nog zoveel samen moeten mee maken. De jongens hun eerste schooldag, alle verjaardagen, hun communie, hun eerste keer op het voetbal veld, hun eerste goede rapport.

Kerstmis zal nooit meer hetzelfde zijn, zonder jouw lijkt het zinloos. Ik wou zo graag dat de jongens dezelfde kerstmissen zouden hebben zoals wij ze altijd hebben beleeft. Samen met zn alle lekker eten bij mam. Niet kunnen wachten tot de kado's uitgepakt worden. En jij vol spanning op de bank toekijkend of "de kerstman" zn kado's goed heeft gekozen en glunderen elke keer als er een glimlach bij ieder verschijnt.

Samen gekken bij mam tot ze er dol van wordt. Jij en ik Caro voor de gek houden of andersom jij en caro mij!!!! De Hippo song, Skeletor en natuurlijk niet te vergeten alle grappige berichtjes via whatsapp en op facebook. Jij maakte me altijd aan het lachen. smorgens moest ik eerst door al jouw grappige plaatjes heen scrollen op facebook. Nu mis ik ze en zoek de berichtjes bewust op. Jouw vind ik leuks en het delen van fotos vd de kids waar jij zo trots op was.

Het samen naar papa gaan .De dikke zoals jij altijd zei. Ik belde jouw als eerste als er weer eens wat met m was. Jij bracht m tot rust, jij werd nooit boos. Waar ik mij frustreerde zei jij "laat het nou maar". Daar denk ik vaak aan laat het nou maar. Ik probeer jouw schoenen te vullen maar dat is onmogelijk.

De kusjes van Noelle waar ze nu geen raad mee weet. Af en toe laat ik haar dr gang maar gaan want ze mist je zo en dan likt ze mn gezicht en klapper tand erbij haha. Maar het is niet hetzelfde ze mist jouw. Kira heeft niemand meer om op te passen en god wat heeft ze je gezocht. Onze Lady keek me die dag aan als of ze zeggen wou NEEEEEEE dit kan niet oortjes naar achter staart tussen de benen. Als jij hier kwam wist ze niet hoe gek ze moest doen. Ook zij was een beetje van jouw want jij hebt zolang voor haar gezorgd als ik moest werken.

Op vrijdagmorgen fiets ik naar mn werk langs onze oude school in reuver de hele weg denk ik aan je laat ik mn tranen gaan. vrijdag is nooit meer hetzelfde. Vrijdag was uitkijken naar t weekend. Nu is vrijdag de dag dat jij er niet meer was. Op donderdagavond denk ik toen zag ik je voor het laatst. toen kon het nog, toen was het nog zoals het nooooooit meer zal zijn.

Zoveel momenten dat ik je mis en aan je denk, Zoveel wat we nog samen hadden moeten doen.

Ik hou van je en ik mis je

Nu al bijna 24 weken later
en het gemis wordt alleen maar meer
en dat gepraat van kon ik nog maar één keer,
ik wil niet nog maar één keer
ik wil je gewoon terug
ik wil niet dat je daar alleen op het kerkhof bent
je vond het vreselijk om alleen te zijn
het enigste wat ik nog voor je kan doen
is ervoor zorgen dat er een kaarsje bij je brand
dat je graf er netjes bij ligt
maar dit is niet iets wat een moeder hoort te doen
het zou andersom moeten zijn
het is zooooo niet eerlijk
WAAROM JIJ !!!!
waarom nou jij

Mijn lieve, lieve jongen,
6 maanden geleden veranderde mijn hele leven,
Ik kan je blijven vragen Waarom,
Waarom moest je gaan
Ik kan mezelf blijven vragen Waarom,
Waarom heb ik niet beter opgelet…. Op jou
Heel lang was het jij en ik, samen…
31 jaar geleden bracht ik je ter wereld. En wat hield ik meteen van je,
Mijn grote trots, mijn prachtige jongen.
Wat had je een groot hart, een gul hart…
Waarom had dat niet iedereen naar jou.
Waarom lieten ze je allemaal in de steek…
Wij niet, wij samen konden alles aan
En wat hebben we veel meegemaakt samen
En wat hebben we veel doorstaan
En nu…. Nu moest je ineens gaan,
Nog geen week voor je dood
Zei je nog “ mam, je laat me toch niet weer opnemen he”
Wat zei ik tegen jou “ alles om dit te voorkomen Jeroen, ik wil je bij me hebben”
Nu ben je toch gegaan, maar zonder dat je het zelf wou, zonder dat ik het wou,
Mijn hele ziel, mijn hele bestaan, mist je zo erg en kan nog steeds niet begrijpen dat je
Nooit meer terug komt
Nooit meer zal ik dezelfde zijn, nooit meer zal ik hetzelfde lachen, gieren brullen en huilen,
Nooit meer…. Zonder jou…

Jou mam xxxx

Ik hou van je en mis je vreselijk !me lieve broer !! Xxx

Te snel ben je weg genomen had je graag beter willen kennen jeroen rust zacht

Ik mis je xxxx je zusje Susanne