Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Johan van Mastrigt

27-04-195404-10-2016
      “The story of life is quicker than the wink of an eye
      The story of love is hello and goodbye
      Until we meet again”
      Jimi Hendrix

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Blijvende herinnering
        reactie 70   |   niet OK
        4 oktober 2016 voor altijd in onze herinnering.

        Lous en Peter - Den Bosch
        4 oktober 2018

        Deel deze pagina:

      • Omdat ik je mis
        reactie 69   |   niet OK

        Dhilani - Willemstad
        27 oktober 2017

        Deel deze pagina:

      • Foto
        reactie 68   |   niet OK

        Ik vroeg kracht
        En kreeg moeilijkheden
        om me sterk te maken
        Ik vroeg om wijsheid
        en ik kreeg problemen
        om op te lossen
        Ik vroeg om moed
        en ik kreeg gevaar
        om te overwinnen
        Ik vroeg om steun
        en ik kreeg kansen
        Ik kreeg niets
        waar ik om vroeg
        Ik kreeg alles
        wat ik nodig had


        sonja - etten-leur
        7 oktober 2017

        Deel deze pagina:

      • Gedicht
        reactie 67   |   niet OK
        Liefde is als een glas wijn,
        het verwarmt je hart, maar kent ook de pijn
        Geluk kent veel momenten,
        maar is niet altijd aanwezig.

        Een lot is in geld niet altijd uit te drukken,
        want de loterij van het leven dat is de grootste beloning, maar is niet iedereen gegeven.

        Jij was mijn rots in de branding, een veilige haven op zee
        het is van zijn koers afgevaren en weet niet welke richting te gaan. Maar, het vertrouwen in de wind waarheen hij blaast, dat moet mij een zegen zijn.

        Het dobbert wat rond en mist zijn kapitein, want die moet het bevaren en zijn koers bepalen. Zo is ook mijn leven zonder jou. Het is moeilijk een richting te bepalen, want mijn maatje en vriend gaf dit aan en nu is het aan mij hoe te gaan.

        Het is een proces die ik moet ondergaan, maar je krijgt de kracht die ze weerga niet kent en dan denk ik,
        dit is een geschenk die ik aanvaard.

        Liefs, Sonja

        Suraya - Rotterdam
        4 oktober 2017

        Deel deze pagina:

      • Gedicht
        reactie 66   |   niet OK
        Lieve Johan,

        Het is alweer een jaar geleden dat je niet meer in ons midden bent. Elke dag denk ik aan je en is er dat gemis. Het zit overal en is altijd aanwezig. De pijn is daardoor niet minder om, maar wordt alsmaar groter. Je gaat het leven anders bekijken en leeft met de dag. Ik onderneem heel veel dingen alleen, omdat dat je beste leermeester is. Het valt niet altijd mee, maar met vallen en opstaan en door de moed niet te verliezen kom je al een heel eind. Het is net als Ying en Yang, wat negatief is, probeer ik in positiviteit om te zetten. Maar, dat neemt niet weg dat er nog heel wat beren op mijn weg zijn die ik moet opruimen.
        Mijn leven stond altijd in het teken van jou en de kinderen. Mijn maatje is mij ontnomen. Nu zijn Suraya en Dhilani er om mij bij te staan. Ik leef nu voor hun, want dat vind ik het allerbelangrijkste in mijn leven. 8 oktober draag ik een mis voor je op want, mijn geloof ik altijd gebleven.

        Iedereen heeft een intuitie van wat goed en kwaad is. Dat is mijn leidraad en tevens mijn kompas. Mijn moeder zei altijd: "het geloof moet je onderhouden", dat blijf ik ook doen. Ik doe dit ter nagedachtenis aan jou. Iedere week probeer ik naar de kerk te gaan en daar mijn kracht uit te putten. We hebben een fijn leven samen gehad en daar dank ik je voor. Blijf voor mij en de kinderen een gids in dit leven. Meer verlang ik niet.

        Voor altijd de jouwe,

        Sonja

        Suraya - Rotterdam
        4 oktober 2017

        Deel deze pagina:

      • Niet
        reactie 65   |   niet OK
        Jij bent wel weg
        Maar alles wat ik voor jou voelde
        en wat je voor mij betekende
        Niet

        Mario en Els - Breda
        27 april 2017

        Deel deze pagina:

      • liefste papa van de heeeele wereld
        reactie 64   |   niet OK
        Lieve papa,

        27 april 2016, een jaar geleden, was jou laatste verjaardag die je met ons hebt gevierd. Het was een dag met een dubbel gevoel. Zoals jij wilde gingen wij borrelen, die avond sprak jij 'anders', rare woorden, we merkten dat er iets was. Na de vakantie in mei zou je weer een keer naar de dokter gaan...

        27 maart 2016, mama's 60e verjaardag, het was een geweldig weekend! Papa zou papa niet zijn als alles tot in de puntjes was verzorgd. Met een aantal familieleden naar limburg. Een prachtig hotel, een wandeling, vrije tijd en natuurlijk lekker eten! Er leek nog weinig aan de hand. Je was wel wat zenuwachtig, maar wij dachten dat het kwam doordat jij, zoals je dat altijd wilt, ervoor wilde zorgen dat iedereen het naar zijn zin heeft. Maar er bleek meer aan de hand...

        27 mei 2016, vrijdagmiddag, mama belde me: "papa gaat naar de spoedeisende hulp met een koffertje, je hoeft niet meteen te komen, want je kan nu toch niets doen. Zodra ik meer weet hoor je het". De maanden daarna leefde we in een roes. Dat koffertje heeft hij zelf nog vele malen in en uitgepakt omdat ie zo graag naar huis wilde. Maar dat heeft helaas niet zo mogen zijn. Een ongeneselijke hersentumor heeft alles veranderd. Diagnose, een paar maanden tot een jaar...

        27 april 2017, vandaag zou je 63 jaar worden. Vandaag gaan wij weer borrelen, omdat jij dat zo zou willen. Wij maken er een mooie dag van en in ons hart ben jij erbij!

        Ik mis je onwijs lieve papa! En zoals ik gelukkig nog tegen je heb kunnen zeggen, ik had me geen betere vader kunnen wensen! Je bent de liefste papa van de heeeele wereld. Daar zal ik je altijd dankbaar voor zijn!

        Liefs je dochter Dhilani

        Dhilani - Breda
        27 april 2017

        Deel deze pagina:

      • Gefeliciteerd lieve papa!
        reactie 63   |   niet OK

        Gefeliciteerd lieve papa!

        Ik mis je. Ik mis je aanwezigheid, je lach, je humor, je rimpeltjes, je kwetsbaarheid, je loyaliteit, je oprechtheid, je verhalen, je goede gesprekken, je visie, je trots, je woede, je verdriet, je mening over Feyenoord, je mening over Liverpool, je mening over Oranje, je standvastigheid over het overlijden van Jimi Hendrikx, je drive om het beste uit jezelf en anderen te halen, het pikken van mijn stukjes worst, het 'even' moeten werken als nèt de tafel afgeruimd moest worden, je liefde voor de tuin, je jenever met een leffe blond, je werkgerelateerde tripjes, je zelfverzekerdheid, je marathons, je bier met bitterballen, je genot bij een goed glas wijn, je kracht, je ijzeren wil om voor ons en onze mama's te zorgen, je liefde voor een ieder, je papa zijn.


        Suraya - Rotterdam
        27 april 2017

        Deel deze pagina:

      • Vandaag zou je 63 jaar zijn geworden.....
        reactie 62   |   niet OK
        Dag Johan,
        Vandaag zou je 63 jaar zijn geworden.....
        Er waren o.a. op jouw verjaardag vorig jaar al signalen dat het fysiek niet goed met je ging........
        Met onze gedachten bij de zomer van 2016 zullen we voor altijd aan jou worden herinnerd. . . .

        Uitgebreide onderzoeken en een zware operatie volgden. Jouw ziekte was niet behandelbaar en dit werd nogmaals bevestigd in juni vorig jaar. Een ware mokerslag. Jij, Sonja en de kinderen gingen met deze wetenschap een zware en verdrietige tijd tegemoet. Onzekerheid, angst, twijfel en hoop op misschien een wonder hielden de familie in haar greep, maar het onvermijdelijke, jou te moeten loslaten, werd 4 maanden later op 4 oktober 2016 werkelijkheid.
        Voor jou de verlossing van een mensonterend ziekteproces.
        Voor Sonja, Dhilani en Suraya het begin van een inmens groot verdriet.

        Tijdens jouw ziekte heb je ons laten zien en voelen wat belangrijk is en wat er werkelijk toe doet. Jouw sterke wil en positieve instelling om de strijd met je ziekte aan te gaan heeft grote indruk op ons gemaakt. Zelfs de humor die jou zo kenmerkte bleef in deze uitzichtloze periode aanwezig.
        Nog steeds zijn er momenten dat we niet kunnen bevatten dat je er niet meer bent.

        Jouw aanwezigheid in huis is voelbaar en in situaties dat het nodig is laat je van je "horen". Aan jouw ultieme wens is inmiddels gevolg gegeven......

        Dhilani en Suraya zijn een erg grote steun voor Sonja en het is goed te weten dat Sonja op haar broers en zusters kan rekenen als zij daar behoefte aan heeft. Je kunt trots op haar zijn. Nu, bijna 7 maanden later, staat ze haar mannetje. Het grote verdriet - om jou iedere dag weer te moeten missen - blijft erg pijnlijk, ups en downs, maar ze is krachig en heeft plannen om haar dagen weer inhoud te geven.

        Jouw missie hier is volbracht. Wij rekenen er op dat je zo nu en dan toch even van je laat horen...........

        Dankjewel Johan voor jouw onvoorwaardelijke steun, vriendschap en rotsvaste vertrouwen!

        Wij heffen vandaag het glas met jouw woorden: " we'll meet again".

        Liefs,

        Peter en Lous


        Lous & Peter - 's-Hertogenbosch
        27 april 2017

        Deel deze pagina:

      • Gedicht
        reactie 61   |   niet OK
        Het leven is geven of nemen.
        Maar, waarom wel bij de een en bij de ander niet?
        Dat is een vraag en dat blijft altijd in het verschiet.
        Altijd hard gewerkt en leven naar je pensioen en van je oude dag kunnen genieten saampjes.
        Dat was jouw doel.

        Het komt onverwacht, als een dief in de nacht
        En neemt het liefste van je af.
        Hij was mijn vriend en maatje, voor altijd
        tegen wie ik alles kon vertellen en dat ben ik kwijt.

        In deze boze wereld, komt er heel wat op je af.
        want, niet iedereen toont begrip
        En wordt het verdriet des te groter, totdat het je overmand.

        Mijn kracht is gegeven door jou,
        want je waakt nog steeds over mij in dit leven.
        En dat maakt me blij.
        De boodschap op deze aarde, die jij aan mij geeft,
        zijn voor mij van grote waarde en koester ik als een grote gift.

        Er komt een dag dat we mekaar weer zien,
        en dat geeft troost en blijdschap tegelijk.
        Dan heb ik rust en zijn we weer samen,
        zoals we 40 jaar geleden hebben beloofd.

        En getuigen we samen voor God,
        dat wat we hebben geleerd,
        dat onze taak is volbracht, zoals het een goed christen betracht.


        sonja - etten-leur
        17 april 2017

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.