Jo, jij hebt als eerste mijn huidige liefde aangesproken in de Melkweg. Mooi aanknopingspunt waren de rode lange krullen die jullie beiden bezaten.
Ik ben je nog eeuwig dankbaar hiervoor.

Lieve Jolanda,
We kennen elkaar als collega's sinds 2008 toen de voormalige Hydron bedrijven Vitens werden.
Jij viel natuurlijk op als vrouw in een met name mannenwereld met je prachtige bos met rode krullen. Verschillende keren hebben we in Lathum onze 'zomerborrel' gevierd met de collega's van Utrecht en Gelderland. Dit was altijd leuk en die mooie en vrolijke lach zullen we voor altijd gaan missen. Ik herinner me de laatste keer in Lathum dat we samen aan het zwemmen waren en leuke gesprekken hadden. Ik dank je dat we collega's mochten zijn dit was gewoon FIJN.
Ik wens Erik en Joyce heel veel sterkte en kracht om dit grote verdriet te dragen.
We'll meet again!

Lieve Jolanda,
Mijn herinneringen aan jouw zijn jeugdherinneringen. Tante Gerrie naar Slagerij De Bruin en Ome Jan timmeren. Dan mocht ik oppassen op jouw en Nico en het hondje Castro.
Daarna vertrok ik uit de Betuwe maar ik werd natuurlijk wel op de hoogte gehouden van alle familieperikelen.
Ik vind het fijn te lezen wat een rijk sociaal leven je hebt gehad. Wat een prachtige foto's en wat een mooi, vrolijk mens!
Het gemis zal groot zijn voor jouw Erik en Joyce. Ouders en Nico.
Liefs Hannie 

Bedankt dat je de afgelopen 20 jaar mijn collega was. We hebben veel gedeeld maar vooral veel gelachen. Aan alles komt een eind maar je zult altijd in mijn gedachte blijven als de echte levensgenieter en als het meisje van When the Lady Smiles van de Golden Earring:)
Erik en Joyce veel sterkte.
Veel liefs
Adri Tollenaar

We kenden elkaar lang, waren niet heel close, maar als we elkaar tegenkwamen was er altijd een babbeltje en de oprechte vraag 'hoe gaat t met je?'
Jolanda was er, zwanger van Joyce, bij toen de vonk tussen Fortu en mij oversloeg (op n feestje in de Jeugdsoos in Buren), en ze wist en zei het meteen; da's de goeie voor jou! Een paar jaar eerder waren we op n feestje in Patasiwa Patalima toen Erik wat beduusd kwam melden; 'die mooie rooie wil mij....'

In de tijd van Strange little Biscuit sprong Jolanda regelmatig t podium op om n liedje met me mee te zingen. Haar favoriet was 'Ready to go' (Republika)...
Hoe wrang is het Jolanda, dat je zo jong al afscheid moet nemen van je geliefde Erik, jullie prachtige dochter, en al die mensen om je heen die van je houden...
Je was helemaal nog niet 'ready to go'.... En de wereld was helemaal nog niet klaar om je te laten gaan....