Lieve Jo,
Herinneringen buitelen in mijn hoofd, het worden er steeds meer en ik realiseer me hoe dierbaar ze me zijn. De dagelijkse fietstochten naar de Rijk van Gaasbeek. Als er op de terugweg een appeltje werd gejat was jij een van de eersten die door de droge sloot rende en op schoolfeesten waren we altijd van de partij. Bessen plukken waar jij zo bang voor kikkers was en we goed waren in bessen gooien en fietsen verstoppen.
Bladerend door fotoalbums zie ik foto’s van een kamp in het Lingebos (mavo 3), maar ook van onze vakanties, eerst in Renesse en later in Spanje. Uitgaan deden we het liefst zo vaak mogelijk en we hebben ervan genoten. Werden we eerst gebracht of reden we mee, gingen we later met ‘De Mini’ of jouw ‘groene Eend’. Na een vakantie in ‘De Haan’ in België reden we in jouw 'groene Eend' terug met Joe Jackson en Fleetwood Mac.
Je was er altijd wel voor in om iets te ondernemen. Zo ben je model voor me geweest toen ik deelnam aan een kapperswedstrijd in het Krasnapolsky in Amsterdam. Met je prachtige rode haar was je natuurlijk een topmodel.
Zo kan ik nog lange tijd doorgaan. Onze band is in de jaren gebleven, minder intens maar net zo dierbaar. Ik ga je enorm missen lieve, stoere, gekke en mooie vriendin.
Liefs,
Lola

Lieve Jolan,
Ondanks dat ik me gelukkig mag prijzen omdat ik je al meer dan 35 jaar geleden heb leren kennen en we goede vrienden werden is je laatste jaar zo ongelofelijk treurig en snel gegaan. Ik zie je nog staan, trots stralend bij de finish van de kermistriathlon, medaille om.. je had het geflikt.
Ik weet dat je afgelopen jaar ook zeker zo hard heb geknokt, aan jou lag het niet maar deze ongelijke strijd kon je uiteindelijk nooit winnen. Je laat ons uiteraard heel veel goeie herinneringen na maar het gemis, het besef is er nu al. Je was ook altijd duidelijk aanwezig, in positieve zin welteverstaan want je bent betrokken, sociaal en altijd zeer attent. Ik herinner je als een lieve stoere vriendin waar ik erg van ben gaan houden.
Voor altijd in ons hart! We zullen je nooit vergeten lieffie!!

Ruim 10 jaar geleden kwamen wij in Beusichem wonen. “Import” uit de grote stad, argwanend bekeken. Niet door jou Jolanda, niet door Erik.

Je was altijd in voor een geintje, bemoedigend tikje, gezellig praatje, je mooie lach...

Altijd die betrokkenheid met ons dorp en je oprechte interesse in anderen. Deze foto is met onze Noor van inmiddels 10 jaar. Een van de vele intochten waar je in ons dorp aan deelnam en wij van jou genoten!

We gaan je missen, Jolanda.

Gosseeh
Sandra
Max
Noor