Lieve Joost,

Het zat niet altijd mee en toch ben jij een geweldig persoon geworden. Doorzetten en genieten, bijna altijd met een glimlach. Een tikkeltje eigenwijs maar wel altijd goed luisterend naar de ander.
Lieve Joost, je was mijn neef, mijn voorbeeld en inspirator. Het gaat je goed, daar aan de andere kant, waar wij je later weer zien.

Jasper Fleers

Joost..
Wij kende je nog niet zo lang, maar in die veel te korte tijd hebben we jou meegemaakt als inspiratiebron en drijvende kracht achter projecten zoals het Friethoeshuisje.
Je zal niet alleen gemist worden als zakenpartner, maar ook als echtgenoot, vader, familielid en vriend.
Wij wensen iedereen veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.

Carrosserie en Speciaalbouw Griffioen v.o.f.
Adri, Ruud en Rudy

Beste Joost,
Ik heb genoten van je onderscheidende persoonlijkheid: bescheiden, in staat om te luisteren en te leren van anderen en toch je eigen keuzes maken. Voor mij vertegenwoordig je een nieuw type ondernemer in de Waarderpolder. Passie voor het produkt, oog voor je omgeving en de medemens. Als jouw voorbeeld door anderen wordt gevolgd gaat de wereld een stuk prettiger worden. Dank je wel, al was het maar kort.

Ruud Meijer.

Joost ...

Je was mijn eerste echte gabber, van de voetbal, maar later eigenlijk gewoon elke dag. Samen rondfietsen en kattenkwaad. Eerste kusjes met meisjes ergens in de bosjes achter de gerrit barger. Samen op vakantie naar het meer van Genève met je ouders. Van de tien meter plan af achterstevoren salto’s alles, wat een mooie vakantie was dat zeg. Samen op ski reis met nog 30 pubers in Italië in 1994. Mijn eerste trip naar de bergen. Natuurlijk kon ik skiën zet mij maar in groepje 4 ... tot ik moest voor skiën voor de groep wat stond ik voor lul en wat hebben we gelachen. Met robert en jan willen op de laatste avond Laura Pausini zingen op het podium. Wat vond ik het spannend en wat ging het jou makkelijk af. Klein manneke maar voor niks bang leek wel.

Samen in Zandvoort met meisjes de duinen in ... niks geks maar wel spannend. Kleine snotneuzen.
Jeetje man wat een heftig nieuws , ik heb er hard om moeten huilen ook al waren we al heel lang uit elkaar gegroeid. Jij was en blijft mijn eerste echte beste vriend en daarvoor wilde ik je bij deze bedanken, maar met name het lachen wat hebben we veel gelachen oude vriend.

Wie weet ontmoeten we elkaar in een volgend leven, ik hoop het iig wel.

Dikke kus en veel sterkte aan je gezinnetje en je broers.

Joshua van Altena

Eind jaren negentig heb ik het genoegen gehad om twee jaar coach te zijn geweest van het voetbalteam waar Joost deel van uitmaakte op de koninklijke HFC. Ik denk nog steeds met groot plezier terug aan die tijd. Want wat was het een toptijd. Het team bestond uit een hoop verschillende echte karakters. Van ‘Heemsteedse kak’ tot ‘langharig tuig’. Aangezien ik destijds ook tot laatsgenoemde categorie behoorde, kon ik mij goed identificeren met ze en besloot ik direct hun coach te worden. Voetbaltechnisch gezien was het ook niet het meest begaafde team, Boeide niet. We waren wel een echt team.
Joost was de clown van het team. Altijd vrolijk, altijd geintjes maken met zijn droge humor. Hij was geliefd bij het hele team. Toen Joost met een vervelende blessure in het ziekenhuis kwam te liggen, stonden we de volgende dag met het complete elftal naast zijn bed om hem te steunen. Het werd uiteindelijk een kort bezoek omdat we door het voltallig verplegend personeel vrij dwingend naar buiten werden gebonjourd. Het meegenomen krat bier, de omgeschopte urinaal, en het schrijven in het medisch dossier dat Joost toch echt tot Josine geopereerd moest worden zullen hier iets mee te maken hebben gehad. Ik herinner me ook nog het geweldige weekend in Frankrijk op de boerderij van de familie Zuidgeest, wat een feest!
Wat ik echt geweldig vind om te zien is hoe de karakters van toen zichzelf stuk voor stuk ontwikkeld hebben als mens. Joost is een fantastisch voorbeeld hiervan. Niets dan respect voor hoe hij Friethoes zo groot heeft weten te maken, samen met Sebas natuurlijk. Een nalatenschap waar je u tegen zegt. Ik zal bij elk frietje nog even aan je denken.
Ik wens de familie heel veel sterkte met dit verlies.
Martijn Vonck.

Wat was het schrikken om te horen dat jij, Joost, op zo'n jonge leeftijd met nog zoveel om voor te leven jouw omgeving bent afgenomen. Ik ken de nabestaanden niet, maar ik wens een ieder van jullie ongelofelijk veel kracht toe in deze tijd.

In de periode dat ik in de horeca werkte kwam je geregeld langs om of friet te brengen of zelf een borrel te doen. Je gaf me dan 'tips voor achter de bar'. Je nam het volledig over. En demonstreren deed je.. Je kon me opvegen van het lachen, en mij niet alleen, je was een lopende cabaretshow die bij iedereen aansloeg.

Als de dag van gister staan jij en je shows in mijn geheugen, ik heb ervan genoten.

Lieve Joost ,

En daar was je dan met die mooie blauwe ogen die ik voor het eerst zag toen je met onze dochter Roos bij ons thuis binnen kwam.
Je bleef een aantal jaren en hoorde bij ons gezin.
Lieve jongen, daar heb ik van genoten.
Dank hiervoor .
Minke Mimi Joep familie en vrienden
Veel liefs en sterkte de komende tijd, Dettje

Lieve Mimi en Joep,
Jullie vader was belachelijk grappig én een van de gulste, meest zorgzame mensen die ik ooit heb ontmoet. Heel vaak deden mijn kaken pijn van het lachen als ik Joost had gezien. Wat heb ik om hem gelachen, er kwam vaak geen stom woord meer uit me, omdat ik alleen maar kon huilen van het lachen om hem (samen met Anne-Martin).

Een herinnering aan Joost die ik graag met jullie wil delen en voor zover ik het hoor van anderen heel typerend is voor jullie vader:
Een avondje op Haarlem Jazz. Hij stond daar met een FrietHoes kar en ik stond biertjes te drinken met twee vrienden. Ik ging Joost even gedag zeggen en werd vervolgens overladen met kroketten en friet. Maar écht overladen. We konden er met z'n drieën niet tegenop eten. Maar Joost vond dat ik goed moest eten, want dan "kon ik er nog even tegenaan". Het gaf me het gevoel dat ik incrowd was, erbij hoorde en verwend werd. Mijn vrienden hebben het er tot op de dag van vandaag over hoe gul dat was (en hoe lekker).

Verder zal ik zijn grote blauwe boevenogen ook nooit vergeten. Om die te zien hoeven jullie alleen maar in de spiegel te kijken. Wat jammer dat jullie pappa maar zo kort hebben meegemaakt. Ik hoop dat jullie niet alleen zijn ogen hebben gekregen, maar ook zijn humor en zijn gulheid. Daar wordt de wereld mooi van!

Veel liefs en kracht toegewenst aan alle familie en vrienden. En in het bijzonder aan Minke, Mimi en Joep.
Liefs, Pauline