Nog geen jaar geleden, op 9 mei 2018 heb ik Jord leren kennen. Carla Tiessen heeft ons met elkaar in contact gebracht. Jord kwam bij mij thuis omdat ik veel spullen had om te verkopen via Marktplaats. Veel daarvan waren van mijn in 2016 (aan een heftige spierziekte) overleden man en alleen iemand die ik vertrouwde mocht aan deze spullen komen. Jord en ik hebben eerst uitgebreid kennisgemaakt, gezellig zittend in de tuin. Hij sprak heel enthousiast over van alles en nog wat en altijd vanuit een brede interesse, stelde ook mooie vragen, hij luisterde echt. Best bijzonder voor iemand van die leeftijd. We hebben in de garage en in de kelder de te verkopen spullen bekeken en toen viel meteen op hoe respectvol en voorzichtig en aandachtig hij deze spullen oppakte en de enorme kennis die hij meteen tentoonspreidde over de marktwaarde/verkoopbaarheid. Van veel spullen kenden we beiden de oorzaak of het nut niet maar - zo bleek later - daar kwam Jord snel achter, oprecht geïnteresseerd als hij was. Hij had foto’s gemaakt van de spullen en ging vanuit huis o.a. uitzoeken wat e.e.a was, inclusief de werking daarvan en de te vragen prijs.
Vanwege zijn examenperiode spraken we af dat hij daarna pas zou starten met de verkoop, tussendoor hadden we gezellig app-contact. In juni kwam hij om de spullen ‘verkoopklaar’ te maken (schoonmaken/oppoetsen/etc) en zo gunstig mogelijk te fotograferen. Hij had duidelijk nagedacht over hoe hij een verkoop zo goed mogelijk kon realiseren. Zowel qua beeld als verhaal: ik leerde veel over deze spullen, leuk! En bijzonder omdat ik zo postuum ook nog wat meer over mijn man te weten kwam.
En het lukte Jord goed om verkopen te realiseren! En waar ik vooraf dacht dat ik het heel lastig zou vinden om vooral veel spullen van mijn man weg te doen, veranderde mijn gevoel - mede door Jord - van vast willen houden naar loslaten en weer ruimte creëren. Letterlijk (legere ruimtes in/om m’n huis) en figuurlijk (in m’n hoofd). Dat voelde heel goed en daar zal ik Jord altijd dankbaar voor blijven.
Regelmatig was hij door de te verkopen spullen heen en kwam hij weer nieuwe spullen ophalen. En altijd maakte hij tijd voor een praatje en vertelde dan enthousiast en onderhoudend over het behalen van z’n examen, z’n her voor Nederlands, de plannen voor z’n tussenjaar, z’n keuze voor de studie werktuigbouwkunde in Delft, eerst de plannen voor de Interrail-vakantie en de verhalen daarover na terugkomst. De donderdag voor z’n vertrek naar Australië kwam hij nog te verkopen spullen ophalen zodat hij deze kon klaarzetten en op afstand kon verkopen. Hij had Ties ingeschakeld om bij verkoop de spullen te kunnen verzenden. Een geoliede machine leek het wel. Het was erg fijn hoe actief hij hiermee was en voor ons beiden er financieel goed uitkwam.
Hij kwam regelmatig langs met enveloppen met geld en keurig uitgewerkte berekeningen van alle verkopen.
Maar hij was ook geïnteresseerd in wat er in mijn leven gebeurde, zoals één van mijn Labradors die door ouderdom ging kwakkelen met haar gezondheid en dat ik haar in augustus moest laten inslapen.
En toen ik m’n Mini Cooper had ingeruild voor een Volvo V60 heeft hij de Volvo ook minutieus en vol enthousiasme bekeken. Niet op mijn verzoek, hij was oprecht geïnteresseerd en ging in het donker nog even met de ‘zaklamp’ van z’n mobiele telefoon de parelmoerkleur goed bestuderen. Wat wist hij veel van/over auto’s!
Ook op de donderdag voor z’n vertrek naar Australië hebben we nog een tijd staan praten bij zijn auto. Over dat zijn auto niet zuinig reed maar wel heel lekker, etc.
Kortom: ik heb echt alleen maar hele goede en fijne herinneringen aan hem. Jord’s leven was in mijn ogen verre van voltooid en toch besloot hij anders. Dat hij een zo onomkeerbaar besluit heeft genomen, daar begrijp ik helemaal niets van, zoals volgens mij iedereen die hem kende. De afgelopen weken gonsde zijn overlijden in Maarn en Doorn rond en iedereen was het erover eens: zonde dat hij zijn eigen toekomst niet verder wilde invullen, die zou enorm veelbelovend zijn geweest. Hij had the looks, the brains en was ook nog eens heel aardig, ontzettend voorkomend, oprecht geïnteresseerd, super aardig, gezellig, onderhoudend, etc
Ik hoop dan ook van harte dat Jord niet wordt verzwegen maar dat hij mag blijven voortleven zoals hij was.
Beste Anouk, Erik en Ties, heel veel sterkte met het verwerken van dit grote en onbegrijpelijke niet te bevatten verlies. Ik hoop dat jullie heel veel verhalen en herinneringen ontvangen en zelf vast blijven houden zodat Jord in afwezigheid aanwezig blijft... en dat zijn veel te korte leven van betekenis mag blijven voor jullie en anderen.
Met medelevende groet, Loes van der Linden
Kapelweg 44a, Maarn
