Jaren geleden hebben wij elkaar leren kennen in het ziekenhuis toen jij op de gyn stage kwam lopen. We hebben heel wat nachtjes samen gedraaid en veel lol gehad. Een mooie, betrokken, stoere verpleegkundige met gevoel voor humor die van aanpakken wist. Ook gevoelig, sommige casussen konden je enorm raken. Je had een groot rechtvaardigheidsgevoel en kwam altijd op voor degenen die dat nodig hadden, zowel voor collega’s als voor patiënten. Ik herinner me ook dat je een groot dierenliefhebber was, toen met kip en poes. Daarnaast zo creatief als het maar kan zijn - altijd kleurrijke breisels. En supertrots op Maarten en zijn kunstwerken.
Ook de Parade verbond ons. Ik ken niemand anders die zo dol op de Parade was als jij, wij deelden dit gevoel. Ik hoefde je nooit lang te zoeken, in of bij de zweefmolen zag ik je al van verre met jouw rode jurk met witte stippen en bijpassende pumps. Ons contact verwaterde, maar de Parade bleef altijd bestaan en zo bleven we toch altijd nog in contact.
Afgelopen voorjaar/zomer zag ik je met Maarten bij de Gamma, ik had er geen idee van dat je zo ziek was. We zagen elkaar maar vluchtig. Dit jaar zag ik je niet op de Parade. Maar dat kon ook komen, omdat ik er maar 2x was. Ik begreep pas 2 maanden geleden dat je ziek was en toen kwam het bericht van jouw overlijden. Zo ontzettend onvoorstelbaar. De levendige, kleurrijke en stoere Julia....ik heb er geen woorden voor, werd er heel stil van.
Ik ga je missen en ik wens Maarten, Madelief, Annabel en alle lieve dierbare mensen om jou heen heel veel liefde en kracht.
Zweven is leven. Er zal voor mij geen Parade voorbij gaan zonder dat ik aan jou denk. Voor mij zweef je voort lieve Julia.
Veel liefs, Claire Niesen