In juni 2016 namen Leny en ik afscheid. Dat gebeurde bij haar thuis. Ze wenste mij sterkte toe bij het afronden van mijn rol bij de gemeente Bunnik. En ik wenste haar sterkte toe bij de afronding van haar leven. Dat was heel ingrijpend. Voor Leny was het de bevestiging dat zij haar werkzame leven niet meer zou kunnen hervatten en was het de hoop dat ze met haar familie en met het aankomende kleinkind nog enige tijd kon genieten. Gelukkig heeft Leny nog vele maanden meer dan verwacht de kans gehad daarvoor.
In maart 2016 kwam Leny bij de gemeente Bunnik werken als beleidsadviseur. Ik was haar afdelingshoofd (a.i.). Bij de sollicitatie stak Leny direct met kop en schouders uit boven andere kandidaten. En al direct na haar in dienst treden, zelfs al daarvoor, bleek zij een geweldige nieuwe collega. Niet alleen deskundig maar ook betrokken en heel fijn in de omgang. Ze stal al snel de harten van collega's, managers en bestuurders in Bunnik. En zo groot was de schok dat Leny eerst nog hoopvol maar later wat pessimistischer meldde dat zij een ernstige kwaal had. Ze wilde desondanks nog heel graag en lang betrokken blijven bij haar werk en haar nieuwe collega's.
Heel lang heeft dat helaas niet kunnen duren. Maar ze heeft wel een onuitwisbare indruk nagelaten vanwege haar inzet, haar positieve houding en haar collegialiteit. Leny bedankt. Familie van Leny sterkte bij dit verlies.

Wij bewaren goede herinneringen aan Leny vanuit de vriendenclub Lunetten.
En specifiek het laatste half jaar met haar betrokkenheid en meedenken bij het behandelingsproces van Peter. Dat hebben wij zeer op prijs gesteld.
Wij hebben bewondering voor de wijze waarop Leny en jullie samen, ondanks alles, steeds positieve aspecten en momenten wisten te benutten. En fijn, dat jullie het afgelopen jaar nog zoveel samen hebben kunnen beleven met onder meer huwelijken, geboorten en vakanties.
Dat Leny mentaal de kracht kon opbrengen om hiervan intens te genieten, zal een belangrijke herinnering blijven aan deze prachtige en krachtige vrouw en vriendin.
Peter en Marijke, Woudsend.

Leny kracht op de achtergrond ..
De steppe zal bloeien had Hans uit volle borst willen zingen in plaats van weggaan. Nieuw leven en verder: bloei!
Doorgaan: Succesvol afstuderen en er staan. Dat van afstand gemerkt en nu ineens ook weg gaan.
Afscheid in Zoetermeer daar komen we samen.

Voordat Hans dominee werd in Zoetermeer woonden Leny en Hans in Voorburg.
Tijdens een viering in de Koningkerk, waar ik toen wijkpredikant was, zijn hun dochters Leonie, Rosine en Carola tegelijkertijd gedoopt.
Rond deze viering hadden we heel fijne contacten met elkaar. Ook na het overlijden van Hans bleef het contact, maar op den duur wordt dat op een natuurlijke wijze gaandeweg toch wat minder. Vanmorgen lazen Anneke en ik het overlijdensbericht van Leny en daar schrokken we van. Anneke en ik bewaren heel goede herinneringen aan Leny (en Hans). Leny's liefdevolle betrokkenheid, haar humor en uitstraling blijven ons bij. Ons meeleven gaat naar jullie allen uit. Met name groeten we Leonie, Rosine en Carola. Allen veel sterkte gewenst.
Klaas en Anneke Wigboldus (Den Haag)