Lieve Lonneke,

Dit was 1 van onze prachtige momenten samen.
Samen zingen. Een passie die we samen deelden!
Zie de eerste foto, vol overwinning in je ogen.
Meid je had die beker verdiend. je prachtige stem, uitstraling en gewoon jezelf zijn op het podium. Heerlijk je voetje heen en weer wat jou weer zo bijzonder maakte.

Nooit iemand kan zeggen dat jij jezelf niet bent gebleven.
Je eigen sound, je eigen smaak, in alles was jij gewoon jezelf gebleven.
het heeft jou uniek gemaakt.

Een hele sterke meid, waar een ieder nog van kan leren.

Steeds die ongein van je, waar we samen heerlijk om konden lachen.
Je had precies alles uitgestippeld, Je had zoveel doelen om voor te leven.

Het doet intens veel pijn om jou dat niet meer te kunnen zien waarmaken.

Je zei dat je naar Engeland wou gaan voor een half jaar. maar smeekte mij of je alsjeblieft terug mocht komen werken. Dit was je eerste baantje en je zette je voor alle overgave voor in.

Als ik je vroeg om op maandag 2 uurtjes te komen helpen zei je; natuurlijk kom ik, maar niet denken dat ik de uren opschrijf want dit voelt voor mij niet als werken maar gewoon als gezellig aanwezig zijn.

Lieve lieve Lonneke, met zoveel pijn in mijn hart zullen wij dit moeten accepteren zoals het is. Maar vergeten doen we je nooit! Je hebt voor altijd een plekje in mijn hart.

Marleen, André en Niek onwijs veel sterkte in deze verschrikkelijk moeilijke tijd. Dit is het allerergste wat een ieder ook maar kan overkomen. Maar weet dat ik er voor jullie ben en er ook altijd voor jullie zal zijn.

Jullie hebben een prachtmeisje en die zal altijd voortleven in ons hart.
Ze zal naar ons toekijken en met die 'big smile' ons een knuffel geven als we het weer eens nodig hebben.